Van de auteur: Hoe herken je codependentie bij jezelf en bij je dierbaren Als je dierbaren verslaafd zijn aan gamen, drugs, alcohol, moet je jezelf en je toestand eens nader bekijken Codependency wordt gekenmerkt door een constante concentratie van uw gedachten, gevoelens voor iemand (meestal een afhankelijke geliefde) en emotioneel afhankelijk zijn van een andere persoon. Codependente mensen geven vaak hun behoeften op om andere mensen te plezieren, worden onoplettend voor hen, dit is tot op zekere hoogte een ontkenning van zichzelf, het onvermogen om volgens hun eigen belangen te leven. Vaak is er hierdoor een verlangen om iemand anders te controleren. hoge verwachtingen van hem stellen, verlangen dat iemand zich gedraagt ​​zoals hij wil, wat conflicten veroorzaakt, er worden onbetrouwbare relaties opgebouwd. Het is de moeite waard om de belangrijkste kenmerken van codependente mensen te benadrukken: 1) Een laag zelfbeeld - dit is waarschijnlijk het belangrijkste kenmerk waarop vele anderen berusten. Omdat ze een hoog gevoel van eigenwaarde en een gevoel van eigenwaarde hebben, zouden de vrouwen van verslaafden zich niet laten slaan of slecht behandelen. Hoewel ze hoogstwaarschijnlijk vóór de bruiloft niet eens konden bedenken dat ze dit zouden tolereren. Een laag zelfbeeld stelt hen in staat relaties aan te gaan die niet bij hen passen, en daarin te blijven, veel problemen in het huwelijk te doorstaan ​​​​en trouw te blijven aan die mensen die het misschien niet waarderen en het in de regel niet verdienen In therapie praten ze de hele tijd over hun partner, maar vinden het moeilijk om iets over zichzelf te zeggen, of vinden het onbelangrijk. 2) Het belang van het beoordelen van anderen. Codependents zijn erg afhankelijk van dergelijke beoordelingen. Ze kunnen zich bekritiseren, maar ze staan ​​niet toe dat anderen dat doen, en ze zijn daar erg gevoelig voor. In dergelijke gevallen worden ze erg agressief. Het is erg moeilijk voor hen om complimenten persoonlijk op te vatten, zich deze niet toe te eigenen en zichzelf vaak te devalueren. Ze hebben er spijt van dat ze geld aan zichzelf hebben uitgegeven en staan ​​zichzelf zelden toe plezier te hebben. Al deze houdingen komen uit de kindertijd en worden vervolgens in hun gezin gereproduceerd. Vaak worden tijdens de therapie vragen gesteld: "Hoe moet ik me met hem gedragen?" , "Wat moet ik doen met mijn zoon, een drugsverslaafde?", Worden de woorden "ik moet", "jij moet" vaak in het lexicon gebruikt. 3) Zelfverloochening. Is dit de reden waarom afwijzing van gevoelens plaatsvindt? om te overleven in de huidige omgeving thuis, is het net als anesthesie, het verlangen om je gevoelens te bevriezen, om geen pijnlijke ervaringen te voelen. En als je je gevoelens en emoties opgeeft, betekent dit tot op zekere hoogte dat je weigert jezelf te zijn. Als je in therapie aan een codependent vraagt: 'Wat voelt hij?', zal het antwoord vaak 'niets' zijn, of 'Ik heb niets gevoeld.' iets voor een lange tijd”, of “Als ik de toestand van de (verslaafde) persoon thuis begrijp, dan zal ik begrijpen hoe ik me zou moeten voelen.” 4) Bescherming tegen lijden. Codependents gebruiken verschillende vormen van verdediging. Bovenal natuurlijk ontkenning. Ze negeren vaak de problemen thuis en doen alsof er niets ergs aan de hand is. Ze denken dat het morgen beter zal zijn, ze hebben de neiging om naar hun werk of andere activiteiten te gaan om niet aan de problematische situatie te denken. Door ontkenning kunnen codependents zichzelf beschermen tegen moeilijke en pijnlijke waarheden, waardoor ze in een wereld van illusie kunnen leven. Codependenten ontkennen ook de aanwezigheid van tekenen in zichzelf die wijzen op hun wederzijdse afhankelijkheid, wat het moeilijk maakt om hen met hun problemen te helpen. Er wordt vaak gezegd dat het probleem alleen bij de verslaafde ligt. Maar volgens de statistieken is de kans groter dat de afhankelijke persoon ook voor behandeling komt als een codependent naar een psycholoog of naar anonieme groepen gaat voor behandeling. 5) Schaamte. Codependents schamen zich vaak voor hun dierbaren, hun gedrag of hun eigen gedrag. Dit is een veel voorkomende oorzaak van isolatie; sociale banden, en soms ook familiebanden, worden verbroken. Het gevoel van schaamte verschijnt altijd op een bepaald moment in het leven, hoewel het duidelijk duidelijk is dat de oorzaak van de ziekte van een dierbare zeker niet de oorzaak van een ander persoon is. Verslaafden maken hier vaak misbruik van door dierbaren de schuld te geven van de oorzaken van hun ziekten en hen te schande te maken. Vaak hoor je van codependents: “Het is mijn schuld dat hij is ontslagen, ik had zijn ziekteverzuim op het werk moeten verdoezelen.”.