Van de auteur: voor het eerst gepubliceerd Hoe formaties werken (vervolg). De arrangementprocedure zelf ziet er op het eerste gezicht uit als een actie met onvoorspelbare interacties van ‘vervangers’, voor wie vooraf geen script is voorgeschreven, en de emotionele reactie is zo natuurlijk en natuurlijk dat geen van de deelnemers, zelfs waarnemers, onverschillig blijft. Het samenvallen van wat er in de opstelling gebeurt met echte gebeurtenissen in het leven van de familieleden van de cliënt is opvallend in zijn nauwkeurigheid en veroorzaakt soms oprechte verrassing bij de cliënt, aangezien deze informatie niet eerder was aangekondigd. En de oplossing, als deze wordt gevonden als resultaat van de regeling, leidt vaak tot zulke veranderingen dat het er mystiek uitziet. Deze mystieke toets trekt enerzijds veel fans naar de arrangementen, maar bewijst anderzijds zowel de methode als de cliënten een slechte dienst. Laten we proberen dit allemaal te begrijpen, hoewel het heel moeilijk is om te doen - de methode wordt als systemisch-fenomenologisch beschouwd. Welnu, bij systemiciteit is de situatie iets eenvoudiger: met systeem bedoelen we in ons geval de onderlinge relaties van relaties en lotsbestemmingen in het gezin en het effect dat deze hebben op het leven en het lot van onze cliënt. Maar het fenomenologische aspect is dat er geen of bijna geen strikte oorzaak-gevolgrelaties bestaan. Elke keer lijken we het fenomeen van dergelijke invloed te herontdekken en de informatie te volgen die uit de regeling komt. Datgene waardoor informatie naar de plaatsvervangers en de arrangeur komt, wordt gewoonlijk het ‘wetende of informerende veld’ genoemd. En dit is een van de belangrijkste verschillen tussen de methode en eerdere psychotherapeutische praktijken, waarbij de therapeut vertrouwt op concepten of interpretaties. In onze tijd doen sommige specialisten met ervaring in psychodynamisch werk met cliënten echter pogingen om methoden te integreren, wat uiteraard de indicaties voor het uitvoeren van constellatie als een methode voor psychotherapeutische interventie uitbreidt. Ik was getuige van soortgelijk werk, dat, ondanks de zeer zware en stroperige energie van de opstelling, die tot uiting kwam in de reacties van waarnemers en de cliënt zelf, toch positief eindigde met een uitgesproken effect van veranderingen bij de cliënt na de opstelling in een vrij korte tijd. tijd.