Van de auteur: Ik ga door met het publiceren van het boek “Hoe een gezin te redden of wanneer is het het is beter om te scheiden” - Jouw familie: SAVE kan niet VERNIETIGD worden - zet een kommaJouw familie: SAVE kan niet VERNIETIGD worden - zet een komma Wanneer een gezin vernietigd wordt, komt de houding van de echtgenoten hierover meestal neer op de volgende opties: 1) beiden willen het gezin redden, maar kunnen dat niet, weten niet hoe; 2) zij wil het gezin redden, hij niet; 3) hij wil het gezin redden, zij niet; 4) beiden willen het niet, zijn elkaar beu, zien het nut of de vooruitzichten voor verbetering niet in. Bij mijn cliënten en deelnemers aan mijn trainingen is de meest voorkomende situatie qua frequentie van gevallen meestal dat zij het gezin wil redden, en hij niet. Op de tweede plaats staat de wederzijdse onwil om het huwelijk voort te zetten. Op de derde plaats willen ze allebei het gezin redden, maar dat lukt niet, er worden fouten gemaakt, er is niet genoeg kennis en geduld. En er zijn minder gevallen waarin de man voor het gezin vecht, het probeert te redden, en de vrouw onvermurwbaar is. Vaak is het mogelijk om snel de sterkte of zwakte van de huwelijksband te bepalen. Hoe observeer ik welke emotionele reacties zich manifesteren in de communicatie van echtgenoten, en als ik een combinatie zie van kritiek met personalisatie, minachting, twistzucht, hysterie en geslotenheid, dan kan ik vaststellen dat dit gezin helaas gedoemd is. Onze emoties zijn een gevolg van onze diepe houding, en we accepteren een persoon of accepteren hem niet, we beschouwen hem als de ONZE of EEN ANDERE in ons leven. En al het andere is slechts een verklaring en rechtvaardiging voor deze twee houdingen. Laten we de verklaringen samenvatten van die zeer mondiale reden die een gezin vernietigt. ‘Het dagelijks leven’ is een van de meest voorkomende. De uitdrukking van V. Majakovski is al een klassieke diagnose geworden: zoals ze zeggen, het incident is verpest, de liefdesboot stortte neer in het dagelijks leven... Rechtvaardigende zinnen zijn meestal als volgt: “Ik ben moe / moe van talloze verantwoordelijkheden ( je slordigheid, onzorgvuldigheid, enz.)”, “Je hebt van mij een dienstmeisje/huishoudster gemaakt!”, “Over wat voor seks kunnen we praten nadat ik vandaag zoveel in huis heb gedaan (hard werken op het werk)!” Eenzaamheid” is het lot van de sterken; de zwakken, zeggen ze, kruipen samen met de menigte. Maar ik geloof dat dit bij familieconflicten het lot is van zowel degene die beledigd heeft (sterk) als degene die beledigd is (zwak). Een gezin is een lokale groep en de menigte krijgt daar geen toegang, behalve misschien in de vorm van telefoongesprekken met vrienden of familieleden. Als ik tijdens consulten aan echtgenoten vraag: “Wat verenigt jullie?”, hoor ik meestal als antwoord: “Kinderen” of “TV”(!). Maar als je de situatie gedetailleerder begint te verduidelijken, blijkt dat kinderen vaker een belangrijke gezinswaarde zijn voor vrouwen, maar televisie voor mannen (als vervanging voor de communicatie met hun vrouw), en dienovereenkomstig zijn zij, op de integendeel, zijn een factor die beide echtgenoten irriteert. Vaak verlaat een man het gezin en voelt hij zich in de steek gelaten (vooral onmiddellijk na de geboorte van een kind), zijn vrouw is woedend over het gebrek aan aandacht - "hij staart naar de tv en merkt niets" Verveling berooft ook relaties in de familie van energie. Het is niet interessant om met elkaar te praten. De acties en zelfs gedachten van de andere echtgenoot zijn voorspelbaar, verrassen of prikkelen niet. “Elke dag/tijd hetzelfde! Ben er moe van. Ik wil niets of niemand meer.” Niemand, dat betekent een vrouw of echtgenoot. En hier is de volgende typische verklaring: “Ik geef niet langer om mijn man/vrouw als man/vrouw!” In dit geval doorloopt de houding ten opzichte van de huwelijksplicht de volgende fasen: verveling – onverschilligheid – irritatie – haat. 'Seksuele verplichting' van een plicht in het belang van kinderen of financieel welzijn verandert in een psychofysiologische afwijzing van een persoon en, in sommige gevallen, in een verlangen om van hem af te komen. Een van de manieren om haat te verzoenen ., afwijzing en opportunisme kunnen ‘huwelijkse ontrouw’ zijn. “Je hebt mij verraden / verraden, onze relatie! Je hebt het geloof in liefde en fatsoen vernietigd/vernietigd!” We zullen in afzonderlijke delen van het boek praten over de redenen voor het verraad van man en vrouw, maar voor nu zal ik opmerken dat het verlangen van een man om plezier te hebben met een vrouw vaak als verraad wordt ervaren.Er wordt aangenomen dat een man vals speelt met zijn lichaam en een vrouw met haar ziel. Maar het verraad van een vrouw wordt door een man gezien als een aanval op zijn bezit en wordt vaak pijnlijker en compromislozer ervaren. Niet alles is zo eenvoudig, maar verraad wordt vaak een consolidatie van een breuk in een relatie, en minder vaak een test van de kracht van het gezin. Het probleem van het behoud van een gezin is een van de meest urgente, te oordelen naar het grote aantal brieven per post en verzoeken van mijn cliënten. Daarom zul je tijdens het lezen van het boek bekend raken met veel echte verhalen en meningen van lezers en klanten, die ik meerdere keren zal citeren, opnieuw vertellen en becommentariëren om haar familie te redden. En toch strandde haar eerste huwelijk. Toen er een crisis ontstond in haar tweede huwelijk, besloot Lisa, zich haar slechte ervaringen uit het verleden herinnerend, dat ze er alles aan zou doen om dit gezin te redden. Ze experimenteerde met haar uiterlijk, ze bereidde elke keer een nieuw, speciaal gerecht voor het avondeten en probeerde veel recepten. Ze schreef zich in voor cursussen over vrouwelijke verleiding, trainde intieme spieren, scherpte de seksuele plasticiteit aan en beheerste sluwe psychologische verleidingstechnieken. Maar niets hielp. De echtgenoot raakte steeds verder van haar verwijderd, werd onbeleefd en was voortdurend afwezig van huis. Hij had een minnares, naar wie hij in de nabije toekomst klaar was om te vertrekken. En toen ze al wanhopig was om iets te veranderen en haar mislukte strijd beu was en besloot te scheiden, besefte haar man plotseling dat hij haar nodig had. En toen begon hij voor haar te vechten, en uiteindelijk redde hij het gezin. Alles verliep zoals voorheen - Lisa stopte met het verrassen van haar man, haar man maakte zich geen zorgen meer over hun toekomst samen. En een jaar later begon de oudste dochter Lisa te verwijten dat ze niet de kracht en vastberadenheid had om haar vader te verlaten. Hij keerde terug naar de oude manieren: onbeschoftheid, dronkenschap, ontrouw... En nu woont ze al een aantal jaren bij haar man 'alleen maar ter wille van de kinderen'. Onlangs vertelde ze haar man diep in haar hart dat als ze ergens heen moest, ze hem zou verlaten zonder na te denken en zonder achterom te kijken. Maar hij reageerde heel kalm en zelfs boosaardig op haar woorden en merkte op dat Lisa ‘een zwak gevoel heeft’. En ze besefte dat ze echt de vastberadenheid had verloren die ze eerder had, de angst voor het onbekende, onzekerheid en zelfs onverschilligheid voor haar lot verscheen. Nu is ze er vast van overtuigd dat als een gezin instort, het beter is om het niet te redden, anders mis je tijd, en dan kan het te laat zijn. De situatie is ongeveer hetzelfde met Lilia R. Ze woont al 15 jaar samen met haar man. Ze hebben een dochter die opgroeit. Lilia probeerde vele malen het gezin te redden na zijn volgende ‘affaire’. En dat allemaal in het belang van mijn dochter. En nu had ze een aanhoudend gevoel dat ze ongelukkig was. Ook al keert hij na ‘een wandeling’ elke keer terug naar de familie en noemt haar als bonus ‘de heilige en puurste vrouw ter wereld’. Als ze deze woorden hoort, voelt ze zich tegelijkertijd beschaamd en teleurgesteld. Er was eens dat ze zichzelf echt als puur en eerlijk beschouwde, en haar man nooit bedroog. En nu neemt ze wraak op hem voor zijn bedrog door in het geheim vreemd te gaan met een andere getrouwde man. De man heeft nergens verstand van. En ze heeft een zeer sterk schuldgevoel, zowel tegenover haar man als tegenover de vrouw van haar minnaar, en afkeer jegens zichzelf. En helaas zijn er veel van zulke vrouwen. Lyazzat Saparova Lyazzat Saparova Als iets gebarsten is, kun je het alleen weer aan elkaar lijmen, maar je kunt het niet herstellen zoals het voorheen was. En deze scheur zal je elke keer aan het probleem herinneren, of periodiek opnieuw kraken. Ik ben nu gescheiden en pas na 9 jaar aan de ene kant en aan de andere kant bij elkaar te zijn gebleven, ben ik bevallen van twee kinderen - een tweede zodat de eerste niet alleen zou zijn. Ik vecht nu al twee jaar voor alimentatie en gewoon zodat hij voor deze centen de kinderen niet traumatiseert met zijn aanwezigheid. Ik BEGRIJP dat als ik na de eerste grote ruzie met één kind was vertrokken, ik al 8 jaar vrijheid en vrede zou hebben gehad. SNIJD ONMIDDELLIJK BIJ TWIJFEL - HET IS ALS GANGREEN, HOE LANGER JE LEEFT, HOE MEER JE ZULT AFSNIJDEN. Deze vrouwen hebben hun eigen negatieve ervaringen en luisteren naar verhalen van eveneens ongelukkige vrienden. En dit alles schept een sterk geloof in de hopeloosheid van het proberen een goede, liefhebbende echtgenoot te vinden. Dit/