Inleidende woordenIk wil graag een lang geformuleerd en vergeten idee met je delen. Ik beweer niets, ik deel alleen mijn mening! Een jaar later ging de tekst van het hele werk verloren in een eindeloze reeks veranderingen in computers en harde schijven. Zelfs de cloudopslag van Google Drive faalde bij mij en bewaarde alleen het begin van het idee dat ik beschreef. Nu geef ik ontwikkelingen weer met betrekking tot de kindertijd en vroege kinderjaren van de mens. Als het je lijkt dat het artikel halverwege het verhaal afbreekt, dan heb je gelijk, dat is zo. De afgelopen vijf jaar hebben er grote veranderingen in mijn leven plaatsgevonden. En als ik dat idee nu reproduceer, zal het anders zijn. Daarom laat ik alles achter zoals ik het de eerste keer beschreef en zoals ik het rapporteerde op de conferentie van de Ural Analytical Association in 2020 in Jekaterinenburg. Individuele reflectie van diepe structuren en archetypen in het bewustzijn van K.G. Jung diende als springplank voor Jungianen en analytische psychologen. Maar we moeten zelf de rand van nieuwe kennis en begrip van de menselijke ziel grijpen. Zoals het idee zelf klinkt: als de archetypen van het collectieve onbewuste niet van ons persoonlijk zijn en als archetypische beelden en energieën ons kunnen beïnvloeden, dan is er sprake van een bestaan. individuele reflectie van de archetypen voor ons. Individuele reflectie - is een term die ik heb bedacht. Betekent dit dat de mens zijn bewustzijn en persoonlijke onbewuste op collectieve archetypen projecteert? Maar de beperking van dit idee, dit mentale proces, is leeftijd. Vanaf ongeveer vijf jaar tot aan de dood. Met andere woorden: op de leeftijd van zeven jaar zijn bewustzijn en zelfbewustzijn eindelijk volwassen. Op zevenjarige leeftijd is het persoonlijke onbewuste gevuld met sociale inhoud, onderdrukte materialen en complexen. Dit idee kan ons doen geloven dat vanaf het moment dat het zenuwstelsel van het kind zich ontwikkelt, nog in de baarmoeder, het proces van interne overdracht en directe reflectie plaatsvindt. van archetypische structuren begint al. Met interne overdracht bedoel ik de projectie van subjectieve interne inhoud op archetypische structuren, en de daaropvolgende perceptie van de invloed van deze archetypische structuren. Maar het probleem is het volgende: bewustzijn en ego als zodanig bestaan ​​nog niet en het persoonlijke onbewuste is gevuld met biologische instincten die we hebben geërfd van de voorouders van dieren Met andere woorden, ons onbewuste is nog steeds arm aan beelden en symbolen bepaalde bovenbouw. Een compleet complex van de psyche dat niet bij het kind hoort, maar qua mentale inhoud heel dichtbij is. Het kind begint deze bovenbouw waar te nemen door geleidelijk alle zintuigen op onbewust niveau onder de knie te krijgen. Deze bovenbouw is volgens Fordham het primaire zelf. Het primaire zelf voor een kind dat niets heeft op het gebied van mentale ontwikkeling. Met andere woorden: het primaire zelf is het hele systeem van de psychische ouder. Op dit moment komt het kind het oudercomplex tegen. Het oudercomplex heeft op zijn beurt de functie van extra zijwielen op een kleine fiets. Het kind houdt ze vast om niet te vallen (niet vallen), terwijl hij zijn eigen controlevaardigheden ontwikkelt. Omdat we kunnen praten over het a priori bestaan ​​van archetypen, voert het primaire zelf van het kind een interne overdracht uit en neemt het archetypische materiaal waar dat ontstond onder de psychische invloed van het primaire zelf. Met andere woorden, het universele archetype van het Zelf werd gereflecteerd het kind door de inhoud die overeenkomt met het primaire zelf of het ouderlijke complex. Gedurende deze periode gebruikt het kind het ouderlijke complex als het centrum van zijn psyche om te overleven. Geleidelijk aan beginnen het opkomende en versterkende bewustzijn en ego de functie van het centrum over te nemen. Het primaire zelf wordt onderdrukt.