Van de auteur: Het artikel is gepubliceerd op onze website Napkin Eight. In deze notitie zal ik het niet hebben over de heilige betekenissen van onze namen, over de geheimen die ermee verbonden kunnen zijn. De taak is veel eenvoudiger. Bedenk aan de hand van een voorbeeld hoe iemands eigen naam vaak iemands lot beïnvloedt, of beter gezegd, iemands perceptie van zichzelf. Zoals gewoonlijk zijn dit slechts aantekeningen die een klein beeld geven, een fragment van het geheel een persoon tot een bepaald gedrag, dat naar buiten toe tot uiting komt. Dit betekent dat andere mensen hem vaak precies zien zoals hij zichzelf presenteert. Omdat hij zichzelf als een timide persoon beschouwt, ervaart hij vaak voortdurend een gevoel van verlegenheid, spreekt hij met een passende stem, gebaren en houding zullen ook schaamte of verlegenheid bevestigen. Het is meteen duidelijk dat dit een timide man is. En de reactie van anderen op dit gedrag zal passend zijn. Iemand zal zich haasten om gerust te stellen, te steunen, iemand zal integendeel macht gebruiken, enzovoort. Het is volgens mij dat de betekenis van een naam voor de drager ervan zich vaak manifesteert u iets over de perceptie van de naam van een van mijn klanten. Alle namen zijn fictief, toevalligheden zijn willekeurig. Ze heette officieel Olga, ter ere van haar moeder. Maar om zich te onderscheiden, begonnen ze verder in de familie Lelya te bellen. Het resultaat is afwijzing van de volwassennaam. Omdat Olga niet haar naam is, is het de naam van haar moeder. Ze staat zijn aanwezigheid alleen toe op officiële documenten of wanneer hij wordt aangesproken met voornaam en patroniem. En als ze haar zo aanspreken, begrijpt ze nog steeds niet altijd dat het tegen haar gericht is. “Dit is niet mijn naam”, klaagt O. De verkorte naam, Lelya, is ook niet helemaal van haar. Ze reageert op hem, ze is blij als ze haar zo noemen. Deze naam geeft haar echter het gevoel dat ze een klein kind is. En ze verwacht onbewust gepast gedrag van een andere persoon. Dat wil zeggen, de volgende gedachten lijken door O.'s hoofd te flitsen: “Als je mij bij de naam Lelya noemt, dan weet je dat dit de naam is van een klein meisje, en dit is wat je moet doen met kleintjes, om ze te beschermen, niet om ze te beledigen, om van ze te houden, voor ze te zorgen en dergelijke.” Vandaar vaak ongepast timide gedrag van kinderen, hoge angstgevoelens, een poging om problemen op een kinderlijke manier op te lossen - "je hoofd onder de deken steken", de oplossing van problemen naar anderen verschuiven. Dienovereenkomstig wordt hetzelfde gedrag extern gepresenteerd. Dit is een behoorlijk hoge belasting. Dat wil zeggen dat O. het volwassen leven binnenkwam met twee namen, en tegelijkertijd zonder een naam die ze met waardigheid kon gebruiken. Waarom is dat? Het antwoord is eenvoudig. Twee namen, die geen van beide van haar waren. De eerste is officieel, niet die van haar, maar die van de moeder. De tweede is kinderachtig: ze is er al overheen gegroeid. Wat moet een psychotherapeut doen als hij zo'n afkeer tegen eigennamen tegenkomt? We gebruikten het meest, naar het ons leek, eenvoudige methoden van psychotherapie. Om met namen te werken, werden de vorm van een favoriete metafoor en de principes van fluwelen herkaderingstherapie gebruikt. Eerst werden contexten geïdentificeerd waar, wie en wanneer er werd gebeld De ene of de andere naam werd voorgesteld om beide namen (uiteraard één voor één) in de vorm van afbeeldingen te presenteren. "Lelya" werd gepresenteerd in de vorm van een afbeelding van een zachte bal met een zachte lila kleur. "Olga" - in de vorm van een roosterstructuur, zoals een mast voor draden voor het overbrengen van elektriciteit. Elk beeld werd in detail onderzocht, met veel details, in kleuren. Voor elke afbeelding werd een naam gebruikt - de naam die deze personifieerde. Zoals gewoonlijk werd een procedure uitgevoerd om te reageren op de verzamelde gevoelens met betrekking tot elke naamafbeelding. Hierna werd al het nuttige en belangrijke dat elke afbeelding voor de afbeelding biedt cliënt werd geïdentificeerd. Het was absoluut noodzakelijk dat de klant de betekenis van elk beeld volledig accepteerde en begreep. Vervolgens werd een procedure uitgevoerd om deze twee beelden tot één te combineren, waarbij de ene in relatie tot de andere de functies vervulde die elk van hen nodig had. het beeld van de naam “Olga” hielp en verdedigde het beeld van de naam “Lelya”. Het beeld van de naam "Lelya" gaf vrouwelijkheid en zachtheid aan het beeld van de naam "Olga". En toch allebei.