Waarom hebben we zo'n verschillende houding ten opzichte van de wereld en anderen? Waar hangt dit van af? , situaties. Hangt het van hen af ​​of van ons? Vaker, vooral aan het begin van de communicatie of wanneer we weinig persoonlijke communicatie met een persoon hebben, geloven we via het projectiemechanisme dat mensen op de een of andere manier op ons zijn afgestemd. We kunnen er bijvoorbeeld van uitgaan dat iedereen van ons houdt en daar geen twijfel over hebben, maar je kunt in elke neutrale blik vijandigheid jegens jezelf zien en hiervan overtuigd zijn. Is het een of het tweede eigenlijk niet beter? Eenzijdige overtuiging gaat altijd niet over de werkelijkheid. Zowel onze houding ten opzichte van anderen als die van hen ten opzichte van ons is dynamisch en hangt af van een massa constante en veranderende factoren. Om te begrijpen waar jouw projectie op de werkelijkheid zich hoogstwaarschijnlijk bevindt, en niet de werkelijkheid zelf Zoals het nu is, stel ik voor dat je dit doet. Neem een ​​vel papier (bij voorkeur A3) en teken het schematisch. Hierop staan ​​de belangrijkste plaatsen die je vanaf je kindertijd tot nu toe hebt bezocht of gewoond. Schrijf vervolgens onder elke plaats: - de naam ervan; - locatie; hoe oud je was, toen je daar was; hoe je je daar voelde; zijn er sterke emotionele triggers, zeer onaangename en zelfs zeer aangename herinneringen waar u nog steeds op gefixeerd bent). helaas, had een zeer smalle kring van contacten buiten zo'n gezin, omdat disfunctionele gezinnen zich doorgaans isoleren van informele communicatie met externe families en mensen en in zichzelf opgesloten raken De wereld zal erg eentonig en mager zijn. Als volwassene zal hij in de hele omringende wereld zo'n disfunctioneel gezin zien en op basis van deze visie voelen en handelen (en vaker passiviteit). Het blijkt dat ik dat niet ben een voorstander van het lot... Het probleem is juist het gebrek aan veelzijdige communicatie, dat op volwassen leeftijd volledig kan worden geëlimineerd, hoewel en niet zonder interne en externe moeilijkheden. Teken in je diagram die plaatsen waar je nog nooit bent geweest, maar die je heel graag zou willen om te bezoeken in je kindertijd of nu, of waar je absoluut moet bezoeken om je plannen te verwezenlijken. Het beeld van de wereld en de visie van jezelf in deze wereld wordt vrij gemakkelijk groter als je het tekort aan communicatie uit je kindertijd met verschillende mensen en gemeenschappen opvult, wat een probleem is. zal zeker bijdragen aan het verkrijgen van een nieuwe, gezonde, positieve ervaring van zelfbewustzijn en begrip van de dynamiek van echte communicatie. Hoe doe je dit? Ga naar dergelijke communicatie waar deze al is georganiseerd (psychotherapie, professionele psychologische trainingen, educatieve cursussen, publiek organisaties, tempels, transformatiespelen, clubs, concerten, openbare evenementen, fitness, enz.) ondanks soms sterke interne protesten (gewoonten zijn moeilijk te veranderen). prettig in de zin van het zelf, nuttig voor het verdiepen van het zelfinzicht. Bezoek er vaker om zowel de sfeer als nieuwe ervaringen op te snuiven. Na verloop van tijd zal gevarieerde communicatie vertrouwd en comfortabel worden, het zelfvertrouwen en de moed in sociale contacten zullen toenemen. Zoals een plaats niet gelijk is aan een kaart, en de werkelijkheid niet gelijk is aan het beeld van de wereld dat we in ons hoofd hebben. En hoe meer je overtuigd bent van wat slecht en wat goed is, hoe meer je beeld van de de wereld heeft correctie nodig. Alles wordt 'in het veld' geleerd of voortdurend levende communicatie. In theorie zou een gezonde psyche zijn beeld van de wereld voortdurend moeten aanpassen wanneer externe en interne omstandigheden veranderen, maar soms blijft hij hangen in de situatie. waarneming uit het verleden, die een hek wordt voor de vloeibaarheid van het leven, lijkt het leven op zijn plaats te bevriezen, in Groundhog Day. Belangrijke opmerking: de keuze van de communicatie 2024