Impuls om beweging te starten.🚴 Ik heb enige tijd geleden gelezen (helaas weet ik niet meer waar) dat het voor het lichaam veel gemakkelijker is om een ​​uniforme, lineaire beweging te behouden dan om van richting of ritme te veranderen van beweging, en vooral omdat het vanuit een statische positie begint. Je hebt waarschijnlijk zelf gemerkt dat het makkelijker is om iets te blijven doen als je eenmaal begonnen bent, en soms zelfs moeilijk om te stoppen. Maar meestal is het behoorlijk moeilijk om te beginnen. Zoals we zeggen, je moet opstaan. Dit geldt zowel voor bewegingen in hun pure vorm als voor activiteiten. Als we iets gaan doen, houden we er niet van om gestoord te worden, we houden er niet van om over te schakelen naar een andere activiteit. Als je stopt, is het moeilijk om weer aan het werk te gaan. 🏋 🏄 🏇 ​​​​Zoals fysiologen zeggen, geldt dit ook voor spieren - we hebben verschillende spieren die verantwoordelijk zijn voor uniforme samentrekking en de primaire impuls tot beweging. En deze spieren worden anders getraind. Degenen die ongelijke sporten hebben beoefend, zoals worstelen, weten dat gooien in een bepaald tempo en worstelen twee verschillende dingen zijn. Bij het worstelen heb je bovendien bovendien het vermogen nodig om snel van het ene ritme naar het andere te schakelen, onverwachts te ontploffen of over te schakelen naar een stroperige strijd. Er is hier geen tijd voor vrede. We hebben een constante bereidheid nodig om omstandigheden die al comfortabel zijn geworden, te veranderen. 🎯 🏆 🎨 🎭 🎣 Waarom schrijf ik hierover. Nu werken mijn collega en ik aan onze cursus en zetten deze online over met de werktitel: “Prestatie zonder stress...” En nu moeten we beslissen op welk punt in “Prestatie” we nader willen kijken – naar de initiële impuls, bij het creëren van een duidelijk beeld van het doel en heeft ze een trap voor stap? Waar gaan we ondersteuning bieden - bij de allereerste impuls, bij het uitwerken van de details, of bij het ondersteunen van vrijwillige inspanningen aan het eind, bij de finish? Na het lijden besloten we te stoppen bij de initiële impuls. Ik ken niemand, maar voor mij zelf is dit een nogal moeilijk moment. Je moet beseffen wat je wilt, je moet het je voorstellen en je moet de moed verzamelen om in beweging te komen. En dit wordt vaak belemmerd door verschillende interne en externe stemmen. Nou ja, zoiets - "het is te moeilijk, het zal niet werken, je moet eerst je studie afmaken/kinderen opvoeden/een miljoen verdienen/een appartement kopen" en dergelijke.🙈 Naast het feit dat het al moeilijk is om het gebruikelijke ritme te veranderen van het leven, om te ontploffen, om in vuur en vlam te staan ​​met een nieuwe droom, hier ook plicht en geweten en de argumenten van de rede, en een hele reeks van wat er moet gebeuren. En als je hieraan de menigte toevoegt van degenen die het niet ondersteunen en zich afkeren, dan wordt het volkomen hopeloos. En zo wordt de droom begraven voordat hij geboren wordt. Alles is tegen haar: haar eigen traagheid, de traagheid van haar directe omgeving, schulden, introjecten, familieberichten, beperkte middelen.☠ Zo blijven dromen daar, diep in het geheugen. En we blijven werken in organisaties en in posities die we al lang wilden veranderen, leven samen met degenen met wie we niets meer gemeen hebben, eten hetzelfde ontbijt/lunch/diner; huur dezelfde appartementen; dezelfde auto's repareren, en, gehuld in een cellofaan regenjas in de regen, denkend aan Italië/India/Provence.⚡💥🌟 En ik wil de eerste impuls richting de droom ondersteunen! Dit is een bijzonder kwetsbare en zeer ongrijpbare materie. Maar het is heel belangrijk als het gaat om de vraag of er iets verandert in ons leven. Bieden wij onszelf op dit moment enige bemoediging? Respecteren we dit moment van de geboorte van iets nieuws? Of we landen meteen, zonder de bloem te laten bloeien. Ik heb lang geleden over dit onderwerp gehoord, ik weet niet hoe ik het moet noemen - een gelijkenis, een gezegde. “Heb je gemerkt hoe een vogel begint met opstijgen? Wat is het allereerste dat hij begint te doen voordat hij begint op te stijgen en met zijn vleugels te klapperen? Hij houdt zichzelf in evenwicht, zuigt lucht in zijn borst en kijkt omhoog! , en begint dan pas op te stijgen!” 💫 Hier Het is precies op dit moment dat we beter willen kijken. Help je om je op je gemak te voelen, haal diep adem en kijk omhoog voordat je vertrekt Contactpersonen: E-mail: [email protected] Boek een persoonlijke afspraak en advies op afstand (Viber, WhatsApp).): +7-916-390-84-10