In onze tijd is de realiteit dat het eenvoudigweg onmogelijk is om te ontspannen. Stress, angst, onzekerheid over de toekomst, familieproblemen, de eindeloze ‘geldvraag’… Alles is voor iedereen pijnlijk bekend. Het is soms zo moeilijk om met je emoties om te gaan, een redelijke kalmte te bewaren en op te vrolijken. Is het mogelijk om te leren omgaan met je emoties? En is het juist om ze te beheren? Nikolai Ivanovich Kozlov, een professionele psycholoog, oprichter van het Sinton-trainingscentrum, zal ons vertellen hoe we met al deze negativiteit kunnen omgaan, hoe we kalm kunnen blijven, hoe we van het leven kunnen blijven genieten en met al je emoties kunnen omgaan. Laten we onszelf niet voor de gek houden! We weten hoe we onze emoties moeten beheersen. Je bent niet in de geest, maar ze geven je een klein kind in je armen - "om hem bezig te houden" - en je begint goedheid uit te stralen. En niet omdat het kind je zo beïnvloedt, maar omdat je het kind moet kalmeren. Jij bent met deze emoties begonnen. Je weet hoe je dit moet doen. Laten we onszelf niet voor de gek houden: al onze emoties worden door ons gegenereerd, en niet door anonieme omstandigheden. Als iemand beledigd is, is hij beledigd en wil hij wraak nemen op de dader. Ze beledigen een ander - hij is boos over de onvolmaaktheid van de wereld en denkt na over hoe deze kan worden verbeterd. Levensgebeurtenissen zijn niets meer dan een reden tot zorgen. Ervaringen worden niet veroorzaakt door het leven, maar door de persoon zelf. Hoewel ik het ermee eens ben: bij een standaard, mechanisch persoon worden emoties veroorzaakt door een standaard en heel eenvoudig programma dat op een domme manier de realiteit en onze spirituele passiviteit weerspiegelt. We waren tevreden - we verheugen ons. We zijn boos – we raken boos. De gastvrouw ziet dat de wc-bril nat is (de mannen schreven slordig) - haar woede-record wordt onmiddellijk ingeschakeld. Nu draait deze plaat totdat het programma eindigt. Weet je, ik ben er niet tevreden mee een mechanisch persoon te zijn, een slaaf van de omstandigheden. Ik wil dat mijn gevoelens, emoties en ervaringen niet door de omstandigheden worden beheerst, maar door mijzelf. Ik wil ervaren wat ik wil – of wat ik nodig heb. Ik wil de Meester van mijn ziel zijn. Terugkerend naar het Droevige Wonder: ik zal er niet op staan ​​dat iedereen altijd op deze manier met de melancholie van de liefde moet omgaan. Iedereen heeft het volste recht om zijn ziel te vullen met wat hij nodig acht. Het is zijn keuze. Maar ik zal mijn stelling herhalen: Iedereen zou op het juiste moment moeten kunnen ervaren wat hij nodig heeft en zichzelf kunnen bevrijden van wat hem dwars zit (werken, verdrietig zijn, gelukkig zijn, anderen gelukkig maken...). Laat ik dit nogmaals benadrukken: dit gaat niet over uiterlijkheden en niet over spirituele cosmetica, we hebben het over levende ervaringen. Ik ben niet blij met iemand die, van binnen kokend, toch de uiterlijke kalmte kan bewaren: hij heeft het tenslotte van binnen laten koken... Er is niets om over op te scheppen voor iemand die heeft geleerd irritatie te doven en snel te bewegen van grieven: er verschijnen immers irritaties en grieven in hem...De echte eigenaar is niet degene die orde op zaken kan stellen, maar degene die wanorde in zijn huis kan voorkomen.... En in zijn ziel.. Leren omgaan met je emoties is niet zo eenvoudig als het lijkt. Een van de manieren, overigens het meest effectief, is het volgen van een speciale training, ontwikkeld door professionele psychologen. Bij het Sinton Center for Practical Psychology is er een cursus genaamd ‘The World of Emotions: The Art of Being Happier’. Aan de hand van voorbeelden uit het leven en door middel van spannende games leren ervaren presentatoren je hoe je je innerlijke wereld naar wens kunt aanpassen, waardoor het soort 'mentale weer' ontstaat dat je wilt. Een persoon die nu willekeurig het ene ervaart, en een minuut later het andere. is geen persoon en de auto. Is dit jouw ideaal? - En wie van ons is een machine: jij, die automatisch van streek raakt als er problemen zijn, of ik, die een keuze heeft, jij, die alleen beledigd of boos kan zijn als je wordt beledigd, of ik, die vrijelijk wordt beledigd bepaalt mijn standpunt? Jij, wiens ervaringen de gebeurtenissen net zo ondubbelzinnig volgen als de geluiden van het indrukken van de pianotoetsen, of schrijf ik zelf de melodie van mijn leven. Dus wie van ons is mechanisch, en wie is een levend en vrij persoon? Voor zover ik het begrijp, is het belangrijkste.