Hoe vaak moet u naar een psycholoog gaan als u in therapie bent? Waarom zo vaak? Het is gewoon een geldoverdracht! Ik weet niet eens waar ik zo vaak over moet praten... Dit zijn de vragen die ik van tijd tot tijd hoor en die ik graag wil verduidelijken)). De klassieke Freudiaanse benadering van de psychoanalyse zegt dat therapie gemiddeld 5 keer moet plaatsvinden een week. Volledige onderdompeling, werk aan diepe transformatie. Sommige psychologen, adviseurs en psychotherapeuten zijn van mening dat het noodzakelijk is om minimaal 3 sessies per week te houden. En al deze benaderingen en meningen hebben hun plaats. Ze hebben allemaal hun eigen rechtvaardigingen en voorschriften. Ik geloof dat ik, gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring met het uitvoeren van psychotherapie en de deelname eraan als cliënt (elke analist moet zijn eigen therapie ondergaan, plus supervisie ondergaan), kan zeggen dat alles heel goed is. individueel en alles kan niet worden teruggebracht tot een uniforme frequentie van sessies, alles hangt af van de gevoelens en bereidheid van de cliënt. Veel hangt af van de methode van psychotherapie, van de combinatie van toestanden, eigenschappen en kwaliteiten van een persoon, zoals de organisatie van de psyche. , persoonlijkheidstype, mate van integriteit van de zelfstructuur, de aan- of afwezigheid van neurosen, obsessieve toestanden, de emotionele toestand van een persoon op dit moment en zijn motivatie om te werken, ik geloof ook dat het minimumaantal sessies voor effectief werk bij de therapiemethode waarmee ik werk (synthese van psychoanalytische, positieve, existentiële therapie, evenals elementen van Gestalttherapie en coaching) is dit minimaal één per week. Als u de sessies minder vaak uitvoert, is er geen therapie meer. Dit zal als het ware een situationele debriefing zijn. Situaties hier en nu. Problemen thuis, op het werk of waar dan ook. Natuurlijk zijn er zelfs vanuit dit formaat voordelen, bijvoorbeeld om je uit te spreken, stoom af te blazen, in een veilige en comfortabele ruimte te zijn waar je volledig begrepen, geaccepteerd en niet beoordeeld wordt. en ondersteund. Waar de aandacht van de therapeut volledig op u is gericht en tijdens het werkproces de levenssituatie duidelijker wordt, de wolken uiteendrijven en begrip ontstaat voor wat er gebeurt en tegelijkertijd een uitweg uit de situatie wordt gevonden als deze niet zichtbaar was . Maar... Er is één Maar. Door kleine situationele taken uit te voeren, heb je geen tijd om door het onderdrukte (onbewuste) materiaal te werken, dat absoluut alles in je leven direct beïnvloedt! Wat jou in wezen definieert als een persoon met alles wat dat inhoudt. En op deze manier werken aan het oplossen van oppervlakkige levensproblemen en niet aan de onderliggende oorzaken ervan werken, is zoiets als, in plaats van een ziekte te behandelen, simpelweg de symptomen ervan te stoppen. Alsof je tijdens een breuk gewoon pijnstillers slikt. De dokter zou zeggen: schat, blijf laat, je moet meer tijd aan de behandeling besteden, je hebt een röntgenfoto nodig om te begrijpen dat het bot mogelijk gecorrigeerd moet worden, waarna we een gipsverband zullen aanbrengen en je pillen zullen voorschrijven . Waarop de patiënt reageert - ja, het is prima, het zal op de een of andere manier genezen, ik wil me er niet druk over maken, en ik heb op dit moment geen tijd voor welke behandeling dan ook, ik kan beter later naar je toe rennen voor meer pijnstillers Iedereen begrijpt de moraal van het verhaal: je hoeft de grenzen van de therapie niet te verwaarlozen en af ​​te wijken van het geplande schema, als je eenmaal hebt besloten om het te doen (mogelijk vanwege onbewuste weerstand die je zegt: 'Ja, het meest.' pijnlijke zaak is al besloten, als het weer een ezel is, dan kom ik”) maar met fanatisme in therapie gaan is ook een slecht idee, balans is in alles belangrijk. Meld je aan voor een telefonisch consult met mij. 89500776757 (Whatsapp, Telegram, Viber). Ik help je graag verder.