Van de auteur: Alles begint ergens... een rivier ontstaat uit een bron in de bergen, wolken in de lucht door water dat verdampt van het oppervlak van de zeeën, oceanen... vruchten de bomen zullen zingen dankzij een zaadje dat ooit in de grond is gegooid, en jij, die dit artikel leest, bent ook "gestart" door degenen die we ons hele leven noemen - ouders... Maar de filosofie van het leven is eenvoudig: wat begonnen is, zal zeker eindigen. Kwantumonzekerheid of het verhaal over hoe je een stad bouwt... 'Waar iemands voetstappen...', vind je sporen van zijn... handen. Als je nadenkt over de betekenis die hier niet is, valt alles op ‘zijn plaats’. Dat wil zeggen: waar armen zijn, zijn benen, en waar benen zijn, zijn armen. Dus? Waar kan zo'n reeks conclusies toe leiden?... Waarschijnlijk is het de moeite waard om het op volgorde te zetten. Alles begint ergens... een rivier ontspringt uit een bron in de bergen, wolken in de lucht door water dat verdampt van het oppervlak van de zeeën, oceanen... de vruchten aan de bomen rijpen dankzij een zaadje dat ooit in de grond wordt gegooid, en jij, die dit artikel las, was te 'begonnen' door degenen die we ons hele leven noemen - ouders... Maar de levensfilosofie is simpel: wat is begonnen, zal zeker eindigen. Alleen absolute hoeveelheden bestaan, niet onderhevig aan meting, verandering, geboorte en dood. Er zijn ook bewustzijnen die vergelijkbare waarden hebben “bereikt”, niveaus van bewustzijn, die in zichzelf (in zichzelf) alles bevatten, samengesmolten met de Allerhoogste Geest, het Universum, het Absolute... Vandaag zullen we ons concentreren op de grootheden die worden gemeten en veranderlijk. Hoe je bijvoorbeeld iets kunt bouwen uit ‘niets’, een stad vanuit een idee, een huis vanuit een plan, een auto vanuit een ‘concept’... door het tentoon te stellen op een modeshow. Alles, de steden en de huizen daarin, en de auto's daarin (onder hen, ernaast), zijn gemaakt door de toepassing van menselijke handen, en de geest wordt te voet over de aarde gedragen... De laatste zin uit een oosterse wijsheid, waarin woorden voorkomen die de betekenis ‘meten’, zei: ‘Hoe kunnen we de essentie van de dingen begrijpen als we onze handen niet gebruiken… en onze geest door onze voeten over de aarde wordt gedragen… ”, was het antwoord van de Grote Leraar op de vraag van zijn discipelen: “Kan een persoon “zien” met zijn hand of voet”? Niet optellen, niet aftrekken. In één zin en over alles! Is dit niet de manier waarop steden en dorpen worden gebouwd, wereldwonderen worden gecreëerd die al duizenden jaren bestaan, en misschien net zo lang zullen blijven bestaan? En wie had een hand, niet dezelfde als jij en ik? Opnieuw to-the-point. Maar “er was een tijd” dat er geen tijd was… en er geen energie was… er was geen materie… Niets… helemaal NIETS. En het heette NON-LOCALITEIT, of kwantumonzekerheid... En wie kon, in “die tijd” toen er Niets was, de concepten en definities geven waar we het vandaag over hebben? Nog een paradox? Maar er is nog steeds een antwoord op - we zitten in jou... Ergens in de artikelen heb ik mijn excuses aangeboden voor een groot aantal aanhalingstekens, blijkbaar zal ik nu hetzelfde moeten doen, maar voor veel ellipsen... ( Mijn excuses...). Ooit wetenschappers, slimme geesten en laten we raden of ze een klein deeltje zullen ontdekken - het Higgsdeeltje of niet. Deze zelfde BOSON bezweek er niet voor, maar omzeilde ze op dat moment. En toen waren de wetenschappers bedroefd en bogen ze hun hoofd... Sindsdien was er niet veel verstreken, niet een beetje, maar een heel jaar en ze kwamen weer bij elkaar, en ze zeiden een gewichtig en veelbetekenend woord en bevestigden het met hun militaire daden. .. en Boson “reageerde”, zo erg zelfs dat de experts hun handen omhoog staken... Dit is hoe het verhaal begint over “Kwantumonzekerheid of hoe je een stad helemaal opnieuw kunt bouwen.” Maar we hebben afgesproken om te werken met grootheden die kunnen worden gemeten met behulp van menselijke gevoelens, waaronder (verzin een apparaat dat bijvoorbeeld de staat van geluk of het gevoel van liefde meet... en in welke “C”-eenheden wil je dat doen? doe dit?). En waar ze ontbreken, zullen we verschillende instrumenten gebruiken, ultraprecies en ultraslim... Bosonen bestaan ​​immers alleen in berekeningen, theorieën en aannames, niemand heeft ze gezien, maar... ze "raden" erover hun bestaan. Of misschien staat het bewustzijnsniveau (dat wil zeggen een andere waarde dan het IQ) van onze ‘echtgenoten’ uit de wetenschap ons niet toe omstandigheden te creëren waarin dit deeltje dat bewustzijn bezit (hoe kan het ook anders zijn, als dankzij dit de hele]