I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Elke persoon in het leven heeft witte en zwarte strepen. Soms wordt de zwarte lijn zo breed dat deze verandert in een bodemloze afgrond. In een situatie van volledige hopeloosheid wendt iemand zich vaak tot zijn vrienden of familieleden voor hulp. Ieder normaal mens zal in zo'n situatie altijd een helpende hand bieden aan iemand die het zo hard nodig heeft. Maar iemand denkt er niet altijd over na wat het verlangen om zijn naaste te helpen voor hem zou kunnen betekenen. Waarom veranderen dierbaren, na de inspanningen die ze leveren om te helpen, in vijanden. Wat zijn de gevaren van het helpen van een geliefde? In een moeilijke levenssituatie steken we altijd graag onze helpende hand uit naar iemand die het nodig heeft. Maar tegelijkertijd denken we niet altijd na over de gevolgen van zo'n gebaar. De kans is groot dat we als slaaf eindigen, omdat iemand, gewend geraakt aan voortdurende hulp, er altijd om zal vragen; Tijdhulp verandert al snel in reguliere hulp. Voortdurende geschenken worden een soort 'doping' voor het budget van de hulpconsument; je zult altijd moeten helpen, ongeacht je eigen verlangens en levenssituaties. Na verloop van tijd zullen ze niet om hulp vragen; Ze zullen hulp eisen. De rol van een weldoener zal na verloop van tijd saai worden. Ze zal veranderen in ‘een steen om haar nek’. Als de hulp werd uitgedrukt in materiële waarden, blijkt het na verloop van tijd een belangrijk onderdeel van de begroting te zijn. Als er geen materiële voordelen meer naar binnen stromen, zal de begroting uit zijn voegen barsten. Vroeg of laat zal een barmhartige Samaritaan een afhankelijkheid aan zijn nek hebben. En als de barmhartige Samaritaan op een mooi moment niet opnieuw de kans krijgt om te hulp te komen, zal hij veel nieuwe en negatieve dingen over zichzelf leren. Hoe mensen reageren op hulp Als iemand een moeilijke levenssituatie heeft, vraagt ​​hij om hulp. Als daarin wordt voorzien, volgt er warme dankbaarheid. Alleen in eerste instantie vragen ze om hulp, en na een tijdje veranderen de verzoeken in eisen. Daarom is de kans groot dat je van een Samaritaan in een 'geldkoe' verandert en dan volledig in de categorie van een vijand terechtkomt om te devalueren wat ze gratis krijgen. En de hulp is gratis. Als het wordt ontkend, wordt het negatief ervaren. Het is gebruikelijk om op hulp te rekenen. Maar de inspanningen om hulp te bieden worden gedevalueerd. Iemand die moeite heeft gedaan, heeft hier immers zowel tijd als energie voor. Vaak wordt aangenomen dat de middelen die voor een persoon beschikbaar zijn onbeperkt zijn. Een persoon deelt wat hij in overvloed heeft. De wens om het teveel van iemand anders te ontvangen gaat vaak gepaard met banale afgunst. Maar op het moment dat de hulpbron opraakt, begint de ontvanger van de hulp doorlopende giften te eisen. Hij is er tenslotte al aan gewend. Als gevolg daarvan moet de Samaritaan zich ook verontschuldigen voor het feit dat hij geen middelen meer heeft en dat er geen hulp meer zal zijn. Maar de geadresseerde heeft geen verontschuldiging nodig en de moeilijkheden waarmee de Samaritaan wordt geconfronteerd, interesseren hem niet. Hij is gewend om ten koste van de Samaritaan te leven en wil zelf geen inspanningen meer leveren. Waarvoor? Het is tenslotte handiger. Waarom gaat degene die geholpen is altijd weg? Vaak beëindigt de ontvanger van de hulp, dankzij de inspanningen van de barmhartige Samaritaan, eenvoudigweg alle relaties met de persoon die hij heeft geholpen. Samaritaan. De tweede heeft geen zin om zelfs maar met hem te communiceren. Soms stopt de ontvanger zelfs met hallo zeggen op straat. Dit is waar een aardig persoon beledigd raakt. Waarom, toen hij hielp, hij nodig was, en vervolgens zonder werk kwam te zitten. Het is alleen zo dat een aardig persoon lange tijd een steun, een steunpilaar was. Nadat het leven van de patiënt verbeterde en hij zelfstandig leerde bewegen, had hij de kruk niet langer nodig. Waarom heb je een kruk nodig als je nu met je eigen benen kunt rondkomen? Er is nog een reden waarom mensen simpelweg niet meer met iemand communiceren. De hulpbron is op. Het geld, de vrije tijd en de mogelijkheden zijn op. Daarom bleek de persoon eenvoudigweg nutteloos te zijn. Zijn hulpbron is al gebruikt en er is een nieuwe bron van hulpbron nodig: 8-918-253-73-83

posts



42484994
5720686
74138545
33611254
107610537