De vraag naar de zin van het leven en geluk baart veel mensen zorgen. Heel vaak wordt aan psychologen gevraagd: Hoe kunnen we een situatie loslaten? Hoe kunnen we verlangens vervullen? Wat te doen als verlangens niet worden vervuld? En achter veel van deze vragen schuilt trauma en twijfel aan zichzelf, bittere levenservaringen en, als gevolg daarvan, verboden , beperkingen en zelfbestraffing. Een persoon volgt het pad van lijden, alsof zijn hersenen geen vreugdevolle gebeurtenissen en kleine dingen opmerken die ons in het leven helpen. Als je met cliënten praat over de vreugde van het leven, lijkt het erop dat het onderwerp vastloopt en verandert in een overweldigend onderwerp . Een persoon bevindt zich in een zone van persoonlijk lijden en kan deze weg niet verlaten, ook al begrijpt hij met zijn geest dat hij er op de een of andere manier vanaf moet komen door de beoefening van geluk uit te voeren, met een volledige analyse en interpretatie van wat het is is, hoe het eruit ziet, je kunt het. Of je het nu voelt, aanraakt, vasthoudt, we helpen onszelf en onze cliënten om hun emoties te openen, om ruimte te maken in de geheime plek van de ziel voor iets nieuws, vreugdevol en levensbevestigend De posttraumatische toestand van een persoon vereist zorgvuldig en delicaat werk. Bij het begeleiden van een persoon uit een trauma zijn er echter zeer sterke archetypen in ons vakgebied (psycholoog en cliënt) betrokken. In de regel is dit leven en dood. In het geval van een acuut rouwproces wordt het niet aanbevolen om een ​​psycholoog te bezoeken, omdat het tijd kost om te rouwen (als we het hebben over het vertrek van een dierbare). Maar als het rouwproces langer duurt, dan is de hulp van een psycholoog is vereist. En hier manifesteren deze archetypen, zou je kunnen zeggen, de pijlers van het universum, zich in hun volle omvang. Suïcidaal gedrag als gevolg van diep verdriet en stress wordt gecorrigeerd door een specialist volgens zijn school en de gebieden waarin hij werkt. Symbooltherapie richt zich hier op het fenomeen van de verblijfplaats van archetypen in een persoon die de drager is van een intern conflict welke twee principes strijden: leven en dood. En als het archetype van de dood door een persoon wordt gezien als bevrijding van trauma, van verdriet, dan leiden de archetypen van het leven integendeel tot de acceptatie van verdriet door zijn heiligheid, begrip en verder - tot de mentale transformatie van een persoon . Wat gaat er schuil achter de archetypen van leven en dood? Als ik het heb over het proces van lijden en rouw, heb ik het niet altijd over het rouwen om een ​​overleden familielid en de biologische vorm van het levenseinde. De dood kan ook alles betekenen dat niet meer bestaat: een relatie met een geliefde, het verlies van een favoriete baan... En ondanks zo'n verscheidenheid aan symbolen en tekens wordt het doel van een persoon de transformatie van zijn eigen leven, ziel, een uitweg uit het lijden. Dit is een complex proces en duurt lang, om te herstellen na het vertrek van een dierbare (met een competente en zorgvuldige aanpak gedurende ongeveer een jaar) of om de pijn van de scheiding te overleven. Het is dit proces dat de lakmoesproef is voor een psycholoog. Het archetype van de dood is de transitie. En het is uiterst belangrijk voor de cliënt dat de vector van de overgang van een destructieve staat naar creatie wordt gevonden. Als een persoon op weg is naar zijn genezing en zich langzaam realiseert dat de dood van een geliefde (of een andere tragische gebeurtenis) een overgang, transformatie van de ene staat naar de andere betekent, dan ontstaat er begrip en besef van zijn plaats in het leven, een bepaalde nieuwe betekenis wordt gevormd, gaat het pad naar zijn ‘ik’ open”. Dat wil zeggen, een persoon neemt op een ecologische manier afscheid om verder te gaan met zijn leven. En het is in dit stadium dat de beoordeling van het tijdelijke geluk en de vreugde belangrijk is. Het centrale thema hier is “Ik ben in DEZE WERELD”. Wat geeft een mens vreugde? Tegen de achtergrond van het bestuderen en onderdompelen in de archetypen van het leven, realiseert en begrijpt de cliënt zichzelf als een levend persoon. Gevoelens van honger, dorst, het verlangen om warm te blijven als het koud is, zelfs het verlangen om je leven ten goede te veranderen, zijn prestaties! Het is erg belangrijk om geleidelijk oefeningen in de praktijk te introduceren waarmee u zich kunt verheugen. In ernstige gevallen wordt vreugde niet altijd gerealiseerd. Zo kon mijn cliënt, die haar man verloor, lange tijd niet met verdriet omgaan. En tijdens een van onze bijeenkomsten zei ze plotseling: "Ik keek uit het raam en de vogels zaten op de takken. Ze hadden het koud, hongerig...". En tijdens de golf stelde ik voor dat ze dat zou doen.