BRUSHLINSKYIK DE VRAAG OVER EMOTIONEEL-SOMATISCHE COMPETENTIEVoronkina S.I., Shramchenko E.V.Kuban State University, KrasnodarIn de moderne samenleving, waarin de cultus van een rationele levenshouding, belichaamd in het beeld van een bepaalde standaard van een persoon als een onbuigzame en schijnbaar emotieloze superman (S.G. Spasibenko, 2002), is de kwestie van de emotionele en somatische sfeer van de persoonlijkheid relevant, omdat mensen niet voldoende aandacht hebben voor het gebied van hun emoties, gevoelens en lichamelijke manifestaties , die fungeert als een krachtige barrière voor het verkrijgen van integriteit en contact met de werkelijkheid. Bewustzijn van emotionele ervaringen, hun discriminatie, differentiatie van sensaties, het vermogen om ze adequaat te benoemen en uit te drukken zijn vaardigheden die de basis vormen van emotionele zelfregulering, waarbij een De persoon beperkt, door zijn eigen keuze, zijn affectieve reactie of toont deze in overeenstemming met de situatie, en is ook in staat de emoties en gevoelens van andere mensen correct te begrijpen, wat op zijn beurt de interactie met anderen optimaliseert, waardoor de communicatie over het algemeen effectiever en productiever wordt In een wereld van overanalyse en rationeel denken hebben velen moeite met het herkennen en uiten van hun gevoelens, wat een van de redenen is voor vervreemding van hun eigen lichaam en gevoelens, de vorming van ‘schizoïdheid’ (R. May, 1997). Een aantal moderne buitenlandse en binnenlandse auteurs beschouwt het bewustzijn van een persoon op emotioneel-sensueel gebied in de context van ofwel de emotionele cultuur, ofwel emotionele geletterdheid, ofwel emotionele intelligentie en emotioneel denken. Met hun eigen specifieke kenmerken benadrukt elk van de contexten tegelijkertijd het belang van de affectieve sfeer in iemands leven. Libina (1996) spreekt over emotionele competentie als het vermogen van een individu om een ​​optimale coördinatie tussen emoties en doelgericht gedrag uit te voeren, gebaseerd op een adequate integrale beoordeling door een persoon van zijn interactie met de omgeving. Adequaatheid betekent dat rekening wordt gehouden met externe (stimulus en omgeving) en interne (toestand van het lichaam en ervaringen uit het verleden) factoren die het individu in een bepaalde situatie beïnvloeden. Wij zijn echter van mening dat het het meest correct is om te spreken over emotioneel-somatische competentie (ESC). . Emotioneel en somatisch competent zijn betekent “toegang hebben tot de eigen emotionele en zintuiglijke sfeer, tot het gebied van lichamelijke manifestaties en sensaties, ermee in contact staan ​​en ze kunnen beheersen... deze gebieden bij andere mensen (S.I. Voronkina, 2002). Een hoog ESC-niveau veronderstelt ook toegang tot iemands behoeften, ware verlangens, niet altijd voor de hand liggende motieven, het vermogen om de verschillen tussen gevoelens en lichamelijke gewaarwordingen te bepalen, en op elk moment in staat te zijn iemands emotionele toestand adequaat te identificeren, dat wil zeggen de bezit van eigenschappen die tegengesteld zijn aan die van een alexithymische persoonlijkheid. Ook is een persoon met een hoog niveau van ESC in staat, door zijn eigen keuze, zijn gevoelens te beheersen of tijdig te actualiseren, passend bij de situatie, terwijl hij de vorm kiest waarin ze deze uiten, en ook, indien nodig, zichzelf en de omgeving motiveren. mensen om hem heen. Ten slotte is het noodzakelijk om zulke belangrijke kenmerken van de ESC te benadrukken als de tijdigheid van contact met gevoelens, emoties, sensaties, lichamelijke impulsen en de geschiktheid van hun manifestatie. Als om het fenomeen van de ESC te illustreren, schreef D. Lawrence: “De het leven van het lichaam is het leven van sensaties en emoties. Het lichaam voelt echte honger, echte dorst, echte vreugde in de zon of in de sneeuw, echt plezier van de geur van rozen of de aanblik van een seringenstruik; echte woede, echte droefheid, echte tederheid, echte warmte, echte passie, echte haat, echt verdriet. Alle emoties behoren tot het lichaam, de geest herkent ze alleen” (D. Boadella, 1987). Het verband tussen emoties en somatische aspecten wordt al lang als voor de hand liggend erkend; Aristoteles heeft er op gewezen (emotionele processen worden samen gerealiseerd)..