Vandaag zullen we het hebben over hysterische neurose. Dit is een neurotische aandoening die wordt gekenmerkt door somatisatie. Hysterici hebben problemen met het uiten van emoties, van waaruit de emoties op hun beurt het lichaam binnendringen. Hysterische neurose wordt gekenmerkt door stemmingswisselingen, levendige symptomen in het cardiovasculaire systeem (tachycardie, druk, extrasystole, enz.), Verstoring van het maagdarmkanaal (). braken, misselijkheid, pijn, diarree, enz.). Tot de meer specifieke symptomen behoren gezichts- en gehoorstoornissen, convulsies, verlamming, gevoelloosheid van de ledematen, flauwvallen, een brok in de keel, enz., uiteraard op voorwaarde dat de persoon gezond is en artsen niet begrijpen waarmee dergelijke verschijnselen verband houden. met. Het verschil tussen de symptomen van een neurasthenie en de hysterie ligt in de oorsprong. Als een neurasthenie zichzelf uitput, waardoor symptomen ontstaan, dan is het onwaarschijnlijk dat een hystericus zichzelf met grotere zorg behandelt. Het is onwaarschijnlijk dat een hystericus hard werkt op het werk of zichzelf kwelt met verschillende eisen. In dit opzicht werken zijn zelfbehoudsinstincten perfect. Bijvoorbeeld een brok in de keel als gevolg van wrok, onuitgesproken woede. De pijn van hysterie is het vinden van een symbool in het lichaam. Hysterische neurose is ook een sociaal geconditioneerde neurose. Een hystericus heeft een publiek nodig. Een vrouw met paniekaanvallen kan bijvoorbeeld haar man bellen om een ​​ambulance te bellen. Voel jij de logica in deze acties? Het is immers logisch om jezelf te bellen. Maar aangezien hysterische mensen een toeschouwer nodig hebben, moet de echtgenoot zien hoe zij sterft. Het symptoom van hysterische neurose is altijd aan iemand gericht. Als we andere soorten neurose, neurasthenie of psychasthenie nemen, heeft het symptoom in hun geval op geen enkele manier verband met mensen. Bij hysterie moet er een geadresseerde zijn. Iemand voor wie het hysterische lijdt. Als we het hebben over interne tegenspraak, dan zullen we in de kern een conflict vinden tussen wat iemand wil en wat hij daadwerkelijk ontvangt. Als iemand bij neurasthenie hogere eisen aan zichzelf stelt, stelt de hystericus eisen aan de wereld. Maar de wereld geeft het niet. Het is de moeite waard hier te vermelden dat de eisen van een hystericus niet iets abnormaals zijn. Een hystericus kan bijvoorbeeld liefde, intimiteit, aandacht, zorg en steun verlangen. Vrij fundamentele en normale verlangens. Het probleem hier is dat in de omgeving waarin hij zich bevindt, deze behoeften niet kunnen worden bevredigd, maar hij kan dit niet accepteren. Waarom bonkt hij met zijn hoofd tegen de muur in de hoop dat hij toch krijgt wat hij wil? Het verlangen wordt misschien niet bevredigd vanwege twee dingen. 1 – ontoereikendheid van volumes. Een meisje wier vader verliefd op haar is geworden, kan bijvoorbeeld een dergelijk probleem hebben. En nu verwacht ze dat mannen van haar houden, net als haar vader. Het probleem is dat niemand daartoe in staat is. Als je het aan de partner van zo’n vrouw vraagt, zullen ze zeggen dat ze niet weten wat ze nog meer moeten doen om haar genoeg te laten voelen. Wat ze ook voor hun geliefde doen, alles is altijd niet genoeg voor haar 2 - de verkeerde omstandigheden. Het probleem kan zijn dat u wacht op de vervulling van uw behoeften door mensen die daartoe niet in staat zijn. U hebt bijvoorbeeld een koude, gesloten echtgenoot en u verwacht van hem dat hij aandachtig en zorgzaam voor u is. Omdat hysterische neurose verband houdt met de samenleving, zijn de emoties van een persoon dienovereenkomstig ook verbonden met de samenleving. Het is typisch dat een hystericus zich beledigd en boos voelt, stemmingswisselingen heeft, bang is en zeurderig is. Hysterici uiten zich ook zeer actief in hun gedrag. Ze zijn vatbaar (maar niet noodzakelijkerwijs) voor manipulatie, conflicten, agressief gedrag, verhoogde suggestibiliteit, theatraliteit en schijn. Het is belangrijk om te onthouden dat, ook al lijken hysterici geveinsd, demonstratief, alsof, hun ervaringen reëel zijn. Ze voelen zich echt slecht. Wat te doen?1. De functie van een symptoom herkennen Het herkennen van de functie van een symptoom betekent niet dat je op de een of andere manier lichamelijke sensaties devalueert en zegt: “Het is gewoon winstgevend voor je om te lijden!” Absoluut niet. Aan de ene kant lijdt een mens echt aan zijn neurose, aan zijn symptomen, maar aan de andere kant is een symptoom een ​​redelijk effectieve manier om dit te bereiken.?