Niemand houdt van iemand. Iedereen houdt van wat hij van anderen wil. De schoonheidscultus is niet alleen een kans om met succes met een rijke en machtige man te trouwen, maar ook een voortdurende strijd tegen de tijd, die ernaar streeft deze voordelen te stelen en de eigenaar met haar neus achter te laten. Het eeuwige verhaal van alle tijden en volkeren, gespeeld door regisseur Marie Kreuzer in de film “Corsage” uit 2022. Een biopic over de favoriete keizerin van Oostenrijk, de legendarische prinses Sisi. Twintig jaar lang stond ze bekend als een icoon van stijl en schoonheid, en zette ze de toon voor modetrends in de high society. Ze werd aanbeden en verafgood. In 1877 wordt ze 40 jaar oud. En dit is de leeftijd van het levenseinde voor gewone vrouwen uit die tijd. En voor het koningshuis is dit een tijd waarin ze verwelken onder nauwlettend toezicht van alles en iedereen, waarbij ze hun idool genadeloos omverwerpen. Voor de teint verschijnen rimpels, de taille is niet zo dun als voorheen. Sisi geeft niet op, strikte diëten, slopende trainingen en allerlei soorten trucs worden gebruikt - van een corsage, pruiken tot ontsnappen. Eerst van het publiek, en daarna van zichzelf, zou een vrouw, geroepen om de schoonheidscultus van die tijd te zijn, op de een of andere manier een dergelijk lot kunnen vermijden? Nauwelijks. Ze was voorbestemd voor de rol van een symbool van de Oostenrijkse troon, dat aan de verwachtingen van het publiek moest voldoen. En deze last gaat de capaciteit van een persoon van welk geslacht dan ook te boven: hij is geen constante, maar een eindeloos veranderende eenheid, pulserend en verdwijnend in de vergetelheid. Legenden en tradities blijven voor het nageslacht bestaan. De film “Corsage” presenteert een fascinerend beeld, met een meditatief ontvouwend plot, goed acteerwerk en een sfeer van kwetsbaarheid en illusoirheid van alles wat essentieel is. Met in de hoofdrol: Vicky Krieps, Florian Teichtmeister, Katharina Lorenz karakter zo goed mogelijk en de genadeloze stappen van de tijd achter haar “Ik zie lachende gezichten, maar die zijn niets voor mij”, vat Sisi samen, terwijl ze haar definitieve keuze maakt in een spel dat niet te winnen is..