Van de auteur: In het artikel zal ik proberen een crisis heel kort te definiëren, de fasen van de ontwikkeling ervan te schetsen, en ook een vereenvoudigde classificatie van crises te geven een crisis definiëren, de stadia van de ontwikkeling ervan schetsen, en ook een vereenvoudigde classificatie van crises geven. Wikipedia geeft de volgende definitie van crisis: Crisis (oud-Grieks κρίσις - besluit; keerpunt) - een revolutie, een tijd van transitie, een keerpunt. punt, een toestand waarin de bestaande middelen om doelen te bereiken ontoereikend worden, wat resulteert in onvoorspelbare situaties. Tegelijkertijd is er zonder crisis geen ontwikkeling. Daarom kan dit fenomeen worden gezien als zowel de onderdrukking van de persoonlijkheid als de mogelijkheid van vernieuwing. Simpel gezegd: in een crisis van welk systeem dan ook (persoon, familie, bedrijf, land, universum) kunnen vier fasen worden onderscheiden: 1. Aanvankelijk (negeren). Verminderde stemming, daling van de energie in het systeem, kleine fysiologische symptomen.2. Ontwikkeling van de crisis. (Ontkenning en rationalisatie). Voor de hand liggende psycho-emotionele en psychosomatische reacties (verminderd libido, overgewicht, prikkelbaarheid). Peak (Explosie). Echt bewustzijn van de stand van zaken. (Ja, pas in dit stadium komt het besef dat er iets misgaat. In dit stadium komen paren met hun probleem naar een specialist. Dit leidt tot moeilijkheden bij gezinstherapie, omdat dit het meest effectief is op de 1e en 2e dag. fases van een crisis.) Scherpe actualisering van de situatie, fase van een acute gezinscrisis. In dit stadium zijn zowel de ineenstorting van het systeem, het uiteenvallen van relaties, echtscheidingen als de heropbouw ervan op een ander niveau mogelijk. Degradatie en dood van het systeem. Een scherpe daling van de energie in het systeem (verveling, hypocrisie, imitatie van relaties). In dit stadium is behandeling ongepast en onmogelijk. Als gevolg daarvan is er vaak sprake van een afname van de sociale status, altijd gepaard gaande met systemische crises op het gebied van betekenis en identiteit. Identiteitscrisis Wanneer deze systeemcrisis zich voordoet, is er sprake van een schending van het concept van persoonlijke identiteit (verlies van zichzelf), zowel op psychologisch als op fysiek niveau. Het gevoel van de ‘innerlijke kern’ gaat verloren. Het resultaat is onzekerheid of vals zelfvertrouwen. Ontkenning van iemands aard. Vaak een gevolg van trauma, zowel psychologisch als fysiek.2. Zingevingscrisis. Ik kan alles! Maar waarom? “Favoriete” vragen - Waarom?, Waarom? Het is als gevolg van deze crisis dat zelfmoordmanifestaties mogelijk zijn.3. Disadaptatie. Accentuaties van karakter, verlaging van de drempel van empathie, onverschilligheid in interesses, gebreken in de wilssfeer.4. Crisis van liefdeloosheid. Diepe teleurstelling in mensen, relaties, het leven, benadrukte cynisme. Gepaard met een uitgesproken persoonlijke burn-out.5. Crisis van misverstanden. Het individu is zowel op zijn eigen psycho-emotionele vlak als in de samenleving gedesoriënteerd. De derde positie is volledig afwezig (de positie van een externe, onbevooroordeelde waarnemer).