Er is een goede gelijkenis uit de oudheid... Een koning, een groot liefhebber van boogschieten en zelf een zeer nauwkeurige schutter, droomde ervan een nog bekwamer schutter te ontmoeten. Maar zijn hele leven heeft hij nooit zo iemand kunnen vinden. En toen hij op een dag door een dorp reed, zag hij met de hoogste nauwkeurigheid sporen van schieten, op elk houten hek werd, waar mogelijk, een cirkel getekend en in het midden ervan hield de koning de zijne tegen wagen en vroeg: “Waar is deze grote meester? Ik wil mijn bewondering voor hem uiten! Ik zal hem uitnodigen in het paleis. Hij zou mijn leraar moeten zijn. Mijn hele leven ben ik op zoek geweest naar een schutter die bekwamer is dan ik, maar ik heb er nog nooit een gevonden! Maar degene die al deze doelen treft, beschikt over absolute nauwkeurigheid. Hij miste nog geen fractie van een centimeter. Al zijn pijlen raakten precies het midden! De koning naderde de bomen en werd steeds meer verrast. Alle pijlen bevonden zich precies in het midden van de cirkel. Maar om de een of andere reden glimlachten de verzamelde dorpelingen. Ze gedroegen zich vreemd en vermeden te antwoorden. - vroeg de koning. - Waarom antwoord je niet? Waar is deze ervaren schutter? De bewoners bleven heimelijk lachen. Ten slotte stapte een van hen naar voren en zei: “Hij is helemaal geen ervaren schutter, hij is een dwaas!” - zei de koning. “Je noemt zo’n bekwame schutter gek?” Toen zeiden de bewoners: “Zie je, hij schiet eerst een pijl en tekent er dan cirkels omheen.” We probeerden hem uit te leggen dat dit niet klopte, maar zijn antwoord was: “Wat maakt het uit? Moet ik het doel eerst of later tekenen? Het belangrijkste is het resultaat! Maar zoals je zegt, ik heb het vaak geprobeerd, het blijkt erger!' Vertel me eens eerlijk: wat doe je? Ik denk dat er geen enkele persoon is die zichzelf met een schutter zal vergelijken. Weet jij dus altijd waar je heen gaat??? Teken jij van tevoren een doelwit en raak je dat vrijwel altijd? Als u op de markt een kitten uitkiest, weet u dan waarmee u naar huis gaat? Hoe gedetailleerd? Of je hebt er nog nooit aan gedacht om een ​​katje te adopteren, maar deze miauwde zo zielig en keek in je ziel, dat je er niet aan voorbij kon gaan. En nu, als je thuiskomt van je werk, elke keer dat je in het appartement van iemand anders bent: kranten zijn gescheurd, bloemen zijn uit potten gegraven, en sommige liggen gewoon kapot op de grond, en je favoriete kussen ruikt... Laten we het niet over de patiënt hebben. En er zit maar één vraag in mijn hoofd: waar of aan wie moet ik dit klaaglijke, zachte, miauwende monster nu geven? Al zou het beter zijn om mezelf nog een vraag te stellen voordat ik een kitten in huis haal: waarom heb ik het nodig? Dat wil zeggen: waarvoor? Miauwen, op schoot zitten of iets anders? Dit betekent uiteraard niet dat uw kitten beter zou worden als u uw doel zou verwezenlijken. Maar dan zou het duidelijker worden. Ik wil een kitten adopteren, zodat ik iemand heb om voor te zorgen en op te voeden. Nu is alles overzichtelijk met kapotte potten en een plas op het kussen! Je slaat de spijker op de kop!! Welk principe volg je als je een echtgenoot kiest? Veel mensen kiezen uit wat ze tegenkomen. Ben jij niet? Dan zou je een duidelijke lijst met kwaliteiten moeten hebben van wat het zou moeten zijn. Ja? En de belangrijkste vraag: toen je besloot een kind te krijgen, wist je dan hoe je wilde dat hij zou zijn? Mooi, slim, de beste? Het is duidelijk. Is dat alles? Waarom rijst dan vaak de vraag dat het kind niet gehoorzaamt, slecht presteert op school, vecht en zijn ouders over het algemeen niet respecteert? Waarom kan het je zoveel schelen? Hij is tenslotte knap omdat hij op jou lijkt, slim, zoals zijn vader of moeder (van wie kan hij nog meer leren?) en de beste…. Of zijn er kinderen voor u die u beter acht dan uw kind? Nou, dan is dit een onderwerp voor een ander gesprek. Wist je waarom je een kind nodig hebt? Wat was in dit geval uw doel? Helaas stellen we in het leven zelden doelen voor onszelf. We hebben dromen, maar we zoeken geen manier om ze waar te maken. We doen iets, maar we weten niet waarom. En als we er ineens over nadenken, blijkt vaak dat we het niet nodig hebben. Zoals de praktijk laat zien: hoe minder belangrijk het doel voor ons is, hoe waarschijnlijker het is dat we dat ook zullen doenLaten we erover nadenken. Ik wil bijvoorbeeld een goed nieuwjaar vieren. Vervolgens schrijf ik voor mezelf een lijst met gerechten die ik ga koken, een lijst met producten die ik moet kopen, en tel ik het geld dat ik moet uitgeven. Ik nodig de gasten uit die ik wil zien, bedenk een entertainmentprogramma... Dat wil zeggen: langzaam maar zeker ga ik richting mijn doel! Als de gebeurtenis voor mij belangrijker is, dan is het stellen van een doel niet eens een vraag!! Ik wil mijn eigen kind. Echtgenoot, waar ben je? Kom hier….. Er is geen tijd om een ​​doel te stellen, dit moet dringend gebeuren voordat iemand van gedachten verandert. Ik hoor al een gemompel van ontevredenheid: “Hoe kun je een kind vergelijken met een kitten of een uitstapje naar de winkel! ? Wat een godslastering!! Dit is veel ernstiger!!!” Ja, serieuzer, wat betekent dat we het stellen van doelen serieuzer moesten benaderen!!! Heb je er ooit over nagedacht? Hoogstwaarschijnlijk niet. Stel uzelf een eenvoudige maar zeer serieuze vraag: waarom ben ik bevallen (besloten) van mijn kind? Let op, niet waarom, maar waarvoor!!! Het is vrij moeilijk om deze vraag te beantwoorden. Maar zodra u het antwoord weet, kent u eindelijk uw doel. Je had het immers al eerder, alleen onbewust. En in overeenstemming daarmee voed je je kind op. Dus waarom? Wees extreem eerlijk tegen jezelf (nou ja, in ieder geval tegen jezelf!)!! De antwoorden kunnen ongeveer zo zijn: ik heb het niet gepland, het gebeurde gewoon zo. Iedereen doet het. Voor voortplanting. De leeftijd is gekomen. Ik was getrouwd, waarom zou ik niet bevallen? De man (vrouw) stond erop. Zodat er iemand is die op zijn oude dag water kan brengen. Ik besefte dat ik nooit zou trouwen; ik wilde niet alleen zijn. Zodat het niet saai wordt. 10. Om iemand te hebben om voor te zorgen. 11. Om je niet gebrekkig en minderwaardig te voelen. 12. ….Er kunnen veel opties zijn. Voeg het toe aan de lijst. Er was een casus in mijn praktijk. Moeder leerde haar vijfjarige dochter intensief drie talen, omdat ze een goede carrière als vertaler voorspelde. Alle inspanningen werden besteed aan het bereiken van dit goede doel: de beste docenten werden aangenomen, ze communiceerden waar mogelijk met het kind in verschillende talen, er was absoluut geen tijd om te spelen, omdat het nodig was om bij een docent te studeren of om iets te doen huiswerk, waar de moeder genereus bij de leraren om smeekte. Na enige tijd werd het kind, op zijn zachtst gezegd, krankzinnig. Het meisje weigerde haar huiswerk te maken, had moeite met het onthouden van zelfs interessante buitenlandse liedjes en sprookjes, en het leek erop dat ze opzettelijk buitenlandse spraak niet meer verstond, wispelturig was en vaak huilde. Moeder wendde zich in haar bezorgdheid tot mij met het verzoek om doorzettingsvermogen, geheugen en aandacht voor haar dochter te ontwikkelen en haar moeilijke karakter te 'beïnvloeden'. Kunnen we zeggen dat ze niet van haar dochter houdt? Nee. Ze is tenslotte al zo bezorgd over haar toekomst! Ze is zo bezorgd om haar! Ze besteedt tenslotte zoveel geld en moeite aan haar ontwikkeling!! Maar maakt dit alles haar kind gelukkig? En zijzelf? Weet ze waar de weg van goede bedoelingen haar naartoe leidt? Ja, op een gelukkige, rijke toekomst voor je dochter!! Ik probeerde mijn moeder uit te leggen dat een kind van vijf gewoonweg niet bestand is tegen zulke fysieke activiteit, dat het meisje alle zin om te studeren volledig heeft verloren en geen motivatie heeft om te leren, dat het op haar leeftijd nodig is om bijna al haar de tijd om een ​​half uur per dag te spelen en te studeren voor het kind zal voldoende zijn... Maar mijn moeder begreep me tenslotte niet aan het feit dat het kind al uitgeput is, maar aan a schitterende toekomst Je kunt zeggen dat het kennen van je doel niets verandert. Maar als je het doel kent, zul je jezelf beter begrijpen (waarom je bijvoorbeeld zo geïrriteerd bent dat je kind niet wil studeren). U zult begrijpen welke conflicten u in de toekomst met uw kind kunt hebben. Hij is immers helemaal niet verplicht om jou bijvoorbeeld te amuseren. Hij zal zijn eigen leven hebben! U zult kunnen begrijpen waarom u zich bijvoorbeeld op de gezondheid van het kind concentreert (de opvolger van het gezin moet immers gezond zijn) en u hoeft zich helemaal geen zorgen te maken dat hij het grootste deel van zijn tijd prima zonder u kan omgaan . En kun je uiteindelijk begrijpen of jouw doel echt zo belangrijk is? Ben je echtwil je precies dit? Misschien is het bijvoorbeeld veel belangrijker voor u dat uw kind zich aan het leven heeft aangepast dan u alleen maar aan het lachen te maken? Of dat hij gewoon blij moet zijn? En jouw doel, zo blijkt, beïnvloedt onbewust zijn geluk. Of u zult zich plotseling realiseren dat uw goede bedoelingen eenvoudigweg in de verkeerde richting leiden. Hier zijn benaderende vragen, waarvan de antwoorden u zullen helpen uw doelen te verduidelijken en uw kind groot te brengen: Waarom ben ik bevallen (besloten) van mijn kind? Welke eigenschappen wil ik dat mijn kind heeft? Welke van deze eigenschappen heb ik? Welke waarden in het leven zijn voor mij het belangrijkst (geld, vrijheid, vriendelijkheid, geluk, familie, wederzijds begrip, enz.)? Wat voor soort kind zal ik, gegeven mijn doel (zie punt 1), krijgen? Waar richt ik mijn energie op, waar richt ik mij op in mijn opvoeding? Dit zijn de belangrijkste vragen. Voor een beter begrip raad ik aan de antwoorden op papier te schrijven. Hierdoor kunt u ze duidelijker formuleren, ze later opnieuw lezen en onnauwkeurigheden, tegenstrijdigheden en gebreken zien die niet bij u passen. We willen immers vaak het ene zeggen, maar iets anders zeggen. Uw antwoorden moeten dus uw gedachten heel duidelijk en duidelijk weerspiegelen. Zodat iedereen die ze leest precies begrijpt wat je wilde schrijven? Lees het nu met onthechting, alsof jij het niet was die dit schreef en niet over je kind. Wil je daarna nog iets, eis je iets van je kinderen??? Denk nu aan de parabel over de schutter... Is je mening over jezelf als schutter veranderd? Ben je erin geslaagd eerlijk tegen jezelf te zijn? Heb je antwoorden gevonden? op de gestelde vragen? Of ben je nog steeds verontwaardigd over het feit dat een kind (!!Heilig!!) misschien ergens voor nodig is!? Misschien denk je dat als iedereen zichzelf deze vraag zou stellen, de mensen al lang geleden zouden zijn uitgestorven mammoeten? Ach, iedereen mag zijn eigen mening hebben. Als u hier nog nooit eerder over heeft nagedacht en u al twee kinderen heeft, hoeft u zich geen zorgen te maken. Het is nog niet te laat om jezelf deze vragen te stellen. Als u er nu over nadenkt en het antwoord u niet bevalt, raak dan niet in paniek. We hebben allemaal de neiging om fouten te maken, verkeerde stappen te zetten, maar dit betekent niet dat we niet kunnen omkeren, een andere weg kunnen kiezen, een ander doel kunnen stellen!!! Denk na! Zoek eerst een doel dat bij je past. Bepaal wat voor u het belangrijkst is in het leven van uw kind. Hoe zie je zijn leven, hoe zie je hem... vandaag, morgen, over een jaar, over tien... Wat hier belangrijk is om te beslissen is niet waarvoor hij gaat werken of hoeveel kinderen hij zal krijgen. En welke kwaliteiten voor hem nuttig zullen zijn (kwaliteiten, vaardigheden, kennis). Wat is voor jou belangrijker: zijn genialiteit, zijn gezondheid, zijn geluk, zijn succes? En onthoud: het kind hoeft niet aan jouw verwachtingen te voldoen. Hij kwam om zijn leven op te bouwen, zijn ervaring op te doen, zijn fouten te maken... Wat denk je dat hem in het leven zal helpen? Zullen goede cijfers je helpen succesvol te zijn? Of is hiervoor iets anders nodig? Wat en hoe moet je het opvoeden, zijn de belangrijkste vragen. Als u uw doelen kent, stelt u een strategie op, een miniplan voor de ontwikkeling van bepaalde kwaliteiten bij een kind. Hoe kun je een bepaalde kwaliteit ontwikkelen? – 10-15 punten, zelfs de meest absurde op het eerste gezicht. Het belangrijkste hier is om ze snel te bedenken en ze niet te bekritiseren tijdens het bedenken ervan. Het idee kwam bij mij op: ik schreef het op. Kies daarna 5-6 items die je het leukst vindt. Hoe vaak ga je dit doen, hoe lang? We hebben het opgeschreven: hier is je miniplan en het is klaar. Het enige dat overblijft is het doen!! Nu u uw doelen kent, kunt u bijhouden of u ze volgt of niet? Wanneer u voor uw kind een auto 556, een pop 243 en een bal 35 koopt, schiet u op de boom ‘mijn kind moet de beste hebben’. Tegelijkertijd staan ​​het bederf van het kind, het gebrek aan interesse in nieuwe dingen en misschien zelfs toekomstige hebzucht centraal, omdat hij niet zoveel nodig heeft. Hoe minder speelgoed, hoe beter de verbeelding. Omdat het kind zelf speelgoed begint te maken, waarbij hij alles gebruikt wat bij de hand is. En dan wordt de helft van de wasknijper ineens een prachtige schoonheid in een geweldige jurk gemaakt van een snoeppapiertje. Als je je kind 7 keer per dag te eten geeft en hem constant het beste koopt!!!