I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Laten we ons een meisje voorstellen, Valya, die niet gelukkig is met het leven. Ze ervaart vaak een gevoel van angst ze moet beslissingen nemen en ze is al zo moe dat Valya zich zo voelt omdat ze zich zorgen maakt over de problemen waarmee ze wordt geconfronteerd: - verandering van woonplaats, weg van huis - scheiding van een geliefde - ervaring van. verlies - het gevoel een “zwart schaap” te zijn in het team - ontevredenheid over de relaties binnen het gezin - een gevoel van constante vermoeidheid En nu is Valya al omver geslagen door een zware golf en bedekt haar hoofd Wat voor haar belangrijk was, verliest de betekenis ervan. Valya heeft het gevoel alsof ze verdrinkt. Wat ze ook doet, ze kan niet naar de oppervlakte zwemmen. Ze wordt overmand door een gevoel van wanhoop waar geen einde aan lijkt te komen. Valya helpt deze toestand te consolideren en gaat naar haar moeder, vriendin en echtgenoot om haar te delen gevoelens, en als antwoord hoort ze: "Ik verzon het gewoon zelf, maak geen berg van een berg - Drink je hersenen niet - Alles is altijd verkeerd voor jou - Het is je eigen schuld - Oh , is dit echt een probleem? Hier heb ik... Hier is het tijd voor Valya om zich tot een psycholoog te wenden voor professionele ondersteuning. Maar van binnenuit wordt ze beperkt door weerstand, die gepaard gaat met gedachten: - Misschien kan ze nog geduld hebben? schuldig? - Je kunt zulke gevoelens niet ervaren, verman jezelf, een doek verandert niets, ze blijft JAREN zo leven en lijden. en dan verschijnt er een onbegrijpelijke uitslag op haar huid. Valya gaat naar de dokters, maar vreemd genoeg zijn de resultaten van het lichaamsonderzoek normaal, maar de zweren gaan niet weg met dit voorbeeld Dit is een scenario waarin Valya ervoor kiest stil te zitten en te lijden: - Wat? Iedereen leeft zo. - Heb ik het meer nodig dan wie dan ook? Een andere keuze is om aan mezelf toe te geven: Nee, zulke omstandigheden passen niet bij mij wat er in mijn leven gebeurt, ik zal leren leven zoals ik WIL, zoals ik wil. Niemand zal jouw leven voor jou leven. Jij kiest: geef de hoop op dat het leven zal veranderen en wees geduldig voor een jaar, twee, tien,. dertig...of Herwin het recht om je leven te beheren. En als je hiervoor hulp nodig hebt, neem dan contact op met een psycholoog.

posts



34254333
28056467
44556518
90709796
2682666