Van de auteur: Veel gevoelens zijn behoorlijk pijnlijk voor een persoon, en hij probeert ze te vermijden en ze niet op te merken. In de hoop zichzelf te beschermen tegen moeilijke ervaringen, veroorzaakt hij zichzelf nog grotere schade. Het artikel beschrijft het mechanisme van het vermijden van gevoelens en bespreekt de gevolgen van het negeren van gevoelens. We draaien allemaal in een cyclus van emoties. Sommige gevoelens creëren een positieve achtergrond in ons leven, andere brengen ongemak met zich mee, en sommige emoties gedragen zich tamelijk neutraal, zonder een significante invloed te hebben op ons zelfgevoel en de huidige gebeurtenissen. Theoretisch zijn we het erover eens dat elk gevoel recht heeft op zijn bestaan. Maar als het om ons persoonlijk gaat, verandert de mening en worden sommige emoties van hun gelijkheid beroofd. Vraag iemand of hij schaamte of walging wil voelen, en je zult alleen maar een negatief antwoord horen. Deze gevoelens kunnen iemand echter onverwachts overweldigen zonder zijn toestemming te vragen. Angst, lijden, irritatie en woede zijn niet altijd wenselijk. Daarom, wanneer een van deze gevoelens verschijnt, doet een persoon vaak tegen anderen alsof hij volkomen kalm is. En hij geeft niet eens aan zichzelf toe dat hij geïrriteerd is door mislukte plannen, of dat hij verscheurd wordt door de woede die een geliefde voor hem heeft besloten zonder zelfs maar naar zijn mening te vragen allemaal omdat ze pijnlijk en onaangenaam zijn voor het individu. En als je bijvoorbeeld tegen jezelf herhaalt: 'Nee, nee, ik ben helemaal niet boos op mijn moeder omdat ze mijn vriendin heeft verteld dat ik niet met haar mee kan', of 'Mijn man heeft gelijk dat het beter voor mij is' om thuis te zijn bij de kinderen - wat voor soort grieven zijn er", of "Ik ben helemaal niet bang om voor dit publiek te spreken", dan zul je het ergens zelf geloven. Maar er wordt een interessante wending waargenomen. Je lijkt jezelf ervan te overtuigen dat alles in orde is. Maar dan, helemaal op het verkeerde moment, zullen pijnlijke gevoelens zichzelf eraan herinneren dat ze iets nodig hebben, zoals een hongerige kat, ze zijn daar en je kunt er niet vanaf komen. Als je gaat slapen, zal de kat je wakker maken; als je gaat zitten om te werken, zal de kat op het toetsenbord gaan liggen, als je hem de deur uit duwt, zal hij schreeuwen. Houd er rekening mee dat ware gevoelens altijd een maas in de wet zullen vinden om u aan zichzelf te herinneren. Hoe het mechanisme van het vermijden van gevoelens werkt Het vermijden van gevoelens is een goed ontwikkeld psychologisch verdedigingsmechanisme. Goed ontwikkeld in de zin dat het proces van vermijding tot een automatisme is gebracht. Zodra iemand zich bedreigd voelt voor zijn Zelf, duwt hij zijn traumatische ervaringen weg, omdat hij ze niet wil begrijpen. Deze afgewezen gevoelens lijken in een soort reservoir te vallen, met de aanduiding ‘Gevaar!’ De man zelf trapt in een val die hij zelf heeft voorbereid. Onbewust zal hij alle ervaringen die hem storen vergelijken met de ervaringen die hij ooit in het reservoir heeft onderdrukt, en bij de geringste gelijkenis zal hij ze vermijden. Als een persoon bijvoorbeeld ooit vreselijke angst heeft ervaren, dan ontwikkelt hij angst voor angst en zal hij niet alleen de manifestatie van de emotie zelf vermijden, maar ook situaties die hem bang kunnen maken. Hoe kon het gebeuren dat het beschermingsmechanisme van vermijding, in plaats van het beschermen van het individu, zijn afhankelijkheid vormt? Feit is dat alle mechanismen alleen goed zijn als ze uiterst zelden worden gebruikt. Als je er elke keer dat je angst of ongemak ervaart je toevlucht tot neemt, ontstaat er automatisch een gehechtheid. En in plaats van nieuwe ervaringen op te doen en nieuwe vaardigheden te ontwikkelen om met ervaringen om te gaan, besteedt een persoon enorme energie aan het bewaren van zijn eigen, volledig voorwaardelijke kalmte. Wat is het risico van het negeren van ware gevoelens? Om iemand eindelijk aandacht te kunnen schenken aan voorheen genegeerde gevoelens, zal hij met benijdenswaardige regelmaat in situaties terechtkomen die aanleiding geven tot dezelfde gevoelens. Het is net als met dezelfde kat - let op mij! Er verschijnen slaapproblemen. Slaap is een soort lakmoesproef. Het wordt altijd geschonden als iets iemand stoort.3. De concentratie is verstoord. Een persoon probeert zich met zijn eigen zaken te bemoeien, maar de noodzakelijke gedachten glippen weg. De hersenen herhalen die situatie voortdurend,