Beschrijving van de aandoening. Het hart functioneert als een pomp om voldoende bloed aan het hele lichaam te leveren. Tijdens stress en fysieke inspanning is het noodzakelijk dat de hoeveelheid bloed die door het hart stroomt toeneemt, en daardoor wordt voldaan aan de toegenomen behoefte aan zuurstof in de weefsels. Een voortdurend onevenwicht tussen de behoefte aan zuurstof en de toevoer ervan via de slagaders van het hart wordt ‘congestief hartfalen’ genoemd. Alle klinische, functionele en morfologische veranderingen die optreden bij permanente of tijdelijke onvoldoende bloedcirculatie in het hart worden coronaire hartziekten genoemd. Deze ziekte heeft verschillende klinische manifestaties, hoewel het duidelijk moet zijn dat we het hebben over het eindresultaat van langdurige atherosclerose - de belangrijkste oorzaak van vernauwing van de kransslagaders als gevolg van de ontwikkeling van atherosclerotische plaques op de wanden van de kransslagaders. Een aantal factoren kan een afname van de bloedtoevoer naar de kransslagaders van het hart veroorzaken, waaronder verstopping of aanzienlijke vernauwing van de kransslagaders, wat kan leiden tot coronaire spasmen, coronaire embolie, aggregatie van bloedplaatjes en trombose De slagaders zijn niet in staat de benodigde hoeveelheid bloed te leveren om aan de energiebehoeften van de hartspier te voldoen. Dit gebeurt vooral vaak in omstandigheden van verhoogde fysieke activiteit. Het resultaat kan myocardiale ischemie zijn, die de patiënt ervaart als acute pijn op de borst, dit is angina pectoris. Als de coronaire insufficiëntie aanhoudt, leidt dit tot een hartaanval of de dood als gevolg van fibrillatie (plotselinge hartstilstand). Tijdens een hartinfarct wordt een deel van de hartspier beschadigd. De exacte locatie van een hartinfarct hangt af van de occlusie van de kransslagader. Er zijn veel kransslagaders, en sommige of alle ervan kunnen beschadigd raken. Wanneer de kransslagaders beschadigd zijn, ontstaan ​​er littekens in het myocardium, die kunnen leiden tot hartritmestoornissen, resulterend in extrasystole, ventriculaire tachycardie of zelfs ventriculaire fibrillatie. In algemene termen kunnen we zeggen dat angina pectoris, hartinfarct, ventriculaire aritmie en plotselinge hartstilstand verschillende manifestaties zijn van schade aan de kransslagaders van het hart. De langetermijnprognose na een hartinfarct hangt van veel factoren af. Het omvat de mate en ernst van atherosclerose van de kransslagaders, het aantal beschadigde slagaders, de locatie van ernstige vernauwing, disfunctie van de linker hartkamer, een bepaalde mate van hartritmestoornissen, standaardrisicofactoren zoals roken, hypertensie en hypercholesterolemie, in het bijzonder hoge concentraties lipoproteïnen. Lipoproteïne-cholesterolfracties met lage en zeer lage dichtheid dragen ook bij aan de verdere verergering van coronaire hartziekten. CGT-standpunt1) Gedragsfactoren. Gedragsfactoren die verband houden met coronaire hartziekten kunnen worden onderverdeeld in factoren die aan de oorsprong ervan mede zijn gecreëerd, bijvoorbeeld type A-gedrag, vijandigheid, werkverslaving, en factoren die negatief worden toegepast bij het overwinnen van ziekte – vermijding van activiteit, passiviteit of, omgekeerd, overmatige activiteit, ondanks de instructies van artsen. 2) Cognitieve factoren. Negatieve cognitieve factoren zijn met name prestatiegerichte schema's en het daarmee gepaard gaande gehaaste levenstempo.3) Interpersoonlijke factoren. Interpersoonlijke factoren zijn onder meer een gebrek aan steun van anderen.++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ + ++++++++++++++++++++++++++++ CGT-aanpak1) CGT-onderzoek. Het eerste doel van de beoordeling zou moeten zijn om zo vroeg mogelijk de patiënten te identificeren die psychologische interventie nodig hebben. Dit proces omvat patiënten die emotioneel instabiel zijn, een groot aantal symptomen melden of vaak klagen]