Van de auteur: Gepubliceerd op de website www.psycall.org Steeds vaker wenden vrouwen zich tot psychologen met soortgelijke problemen. Het is gemakkelijker voor hen dan voor mannen om toe te geven dat ze hulp nodig hebben - het zwakkere geslacht! Maar hieruit volgt helemaal niet dat mannen die zich in een soortgelijke situatie bevinden, zich minder zorgen maken. Ze hebben de neiging om anders met hun ervaringen om te gaan. Daarom is alles wat hieronder wordt besproken ook van toepassing op mannen die zich in de positie van ‘slachtoffer’ bevinden, hoewel het voor vrouwen is geschreven. Voor vrouwen die op zoek zijn naar antwoorden op pijnlijke vragen: Gaat hij vreemd? Waarom is mij dit overkomen? Hoe kan ik hem terugkrijgen? Moet ik bij hem blijven wonen of uit elkaar gaan? van hem houden en hoe verder? Gaat hij vreemd? Uw man is laat gaan werken, gaat vaker op zakenreis, probeert onder verschillende voorwendsels het huis uit te sluipen, heeft minder aandacht voor u, besteedt minder aandacht aan zijn zaken en is prikkelbaarder geworden. Het is heel natuurlijk dat er alarmerende vermoedens ontstaan: "Hij heeft iemand!" Ik zal hieronder twee extreme opties geven voor de reactie van een vrouw op dergelijk gedrag van haar partner, waartussen verschillende combinaties van het een of het ander in verschillende verhoudingen kunnen bestaan: 1. Je begint elke stap van hem te volgen en te controleren: zijn zakken controleren, telefoon, verificatiegesprekken voeren, enz. Dat wil zeggen, je vergroot de controle erover, maar zelfs als dit je angst verlicht, is dit tijdelijk. Om te kalmeren, moet je hem niet uit het oog verliezen, constant bij hem in de buurt zijn, wat op zichzelf problematisch is. Daarom stort je van tijd tot tijd in en creëer je scènes van jaloezie.2. Je sluit je ogen voor wat er gebeurt en stelt jezelf gerust met de zinnen: "Hij brengt geld naar huis - en dat is goed!", "Hij houdt van kinderen en zal ze niet verlaten!" enz. In het eerste geval toont u uw wantrouwen jegens uw man ("Ik geloof geen enkel woord van wat hij zegt!"), Wat uw liefde voor u niet zal vergroten, maar in het tweede geval zelfs nog meer irritatie zal veroorzaken In dat geval toon je hem je onverschilligheid jegens hem (en ook jegens mij). Het blijkt dat het je niets kan schelen wat er tussen jullie gebeurt ("Ik heb alleen je geld nodig, niet jij!", "Ik heb jou niet nodig, maar de kinderen!"). De reactie van je man kan passend zijn (" Ik woon alleen naast je in het belang van de kinderen!", "Je bent gewoon een dienaar voor mij!") Warmte en liefde kunnen op deze manier niet in de relatie worden teruggegeven door te reageren volgens de eerste of tweede optie, of Door ze te combineren, vergroot u uw waarde in de ogen van uw echtgenoot niet, maar integendeel, u verslechtert uw relatie, wat hoogstwaarschijnlijk nog meer lijden zal veroorzaken, en als gevolg daarvan zal leiden tot een breuk, dat wil zeggen tot een breuk. wat je vooral niet wilt. Het blijkt dat je met dergelijk gedrag niet alleen niet bijdraagt ​​aan de verbetering van relaties, maar ze zelfs nog verder vernietigt, je zou kunnen zeggen dat je je partner actief uitdaagt. En het maakt niet echt uit met wie hij je bedriegt - met werk, met drinken, met vrienden of met een andere vrouw. Een ander ding is belangrijk: er ontbreekt iets in je relatie met hem, en hij probeert dit ernaast te compenseren. Waarom streeft hij niet meer naar jou, zoals voorheen, waarom voelde hij zich ongemakkelijk bij jou onder hetzelfde dak? Het is natuurlijk handiger om niet naar antwoorden op deze vragen te zoeken, maar om de schuld en verantwoordelijkheid af te schuiven? wat er met iemand anders gebeurt: "Zij was degene die hem heeft meegenomen!", "Het komt door zijn baan, vanwege zijn verdomde zaken!", "Het komt door zijn ouders!", "Hij is vervloekt! ", enz. Maar als dit zo is, kunt u de ontwikkeling van de situatie op geen enkele manier beïnvloeden. ‘Zij’ kunnen dat wel, maar jij niet! Dat is de reden waarom vrouwen vaak proberen deze derde persoon (minnares, vrienden, ouders, helderzienden en tovenaars) te beïnvloeden - om hem (hen) te dwingen hun man los te laten, om hem te beïnvloeden als je je relatie echt wilt verbeteren en de jouwe wilt krijgen partner terug, dan is de enige zekere manier hiervoor het begrijpen en accepteren van het feit dat de afkoeling in uw relatie niet toevallig is gebeurd. Dit is een teken dat er iets mis met je was, iets dat de aanzet was tot het verslechteren of onderbreken van de relatie. Waarom is mij dit overkomen en hoe kan ik het nu terugkrijgen? Wat kunt u doen als u het echt terug wilt krijgen?partner.1. Je moet kalmeren en je eigen gedrag analyseren, begrijpen wat je zelf hebt gedaan (of niet hebt gedaan) waardoor hij zijn interesse in jou verloor of volledig vertrok. Vaak vertelt de persoon die verantwoordelijk is voor het uiteenvallen, lang vóór de gebeurtenis zelf, over waar hij niet blij mee is of wat hij mist in jullie relatie. Natuurlijk garandeert de analyse van fouten op zichzelf niet het herstel van relaties, vooral niet als ze al zijn beëindigd. Bovendien moet je begrijpen dat de bestaande relaties niet langer zullen bestaan ​​​​(het was tenslotte degene die je partner heeft verlaten), maar er zullen andere zijn - relaties waarin je eigenlijk niet dezelfde fouten zult maken. En hoe meer kansen je hebt voor je partner om terug te keren, hoe meer kansen je hebt om hem te laten zien dat je je anders gedraagt ​​en echt wilt dat de relatie verandert en dat hij terugkeert. De kans dat uw partner terugkeert, hangt uiteraard ook af van de ernst van zijn voornemens om de relatie met u te verbreken. Het is vrij moeilijk om dit in te schatten, maar bemoedigende signalen kunnen zijn: zijn telefoontjes, pogingen om elkaar te ontmoeten en uit te leggen, spullen die in het appartement zijn achtergelaten, enz.2. Het is noodzakelijk om alle negatieve capriolen tegen uw partner te stoppen: surveillance, testoproepen, pogingen om uw rivaal te ontmoeten en met hem te praten, vrienden, familieleden, kinderen tegen elkaar op te zetten (dit is gewoon uw relatie met hem - het is aan de twee u om ze te reguleren), pogingen om uw partner niet op te merken, uw kilheid, wrok of onverschilligheid te tonen, verwijten of pogingen om sarcastisch tegenover hem te zijn, pogingen om kinderen als wapens te gebruiken in de strijd voor hem. Ik wil vooral de ontoelaatbaarheid van chantage met de dreiging van zelfmoord benadrukken - denk zelf na, welke gevoelens zou je bij je partner willen oproepen? Je zou tenslotte graag willen dat hij je waardeert en van je houdt, maar door te dreigen met zelfmoord zorg je ervoor dat hij bang voor je wordt en je veracht, net zoals je met zulke bedreigingen de waarde van je eigen leven veracht. Wenselijk positief gedrag. Wees geduldig en bereid te wachten (misschien heel lang) totdat uw partner besluit terug te keren. Wees zo vriendelijk en gastvrij mogelijk - laat uw partner voelen dat u uw houding ten opzichte van hem daadwerkelijk hebt veranderd, laat dat zien dat je klaar bent voor verzoening, dat je hem niet alleen niet de schuld geeft van wat er is gebeurd, maar hem ook waardeert, mist en ervan droomt hem te ontmoeten. Het beste is als u een vertrouwelijk gesprek met uw partner kunt organiseren, waarin u hem kunt vertellen hoe u uw schuldgevoel ziet over wat er is gebeurd, waarom hij u dierbaar en waardevol is, over uw bereidheid om zo lang op hem te wachten. als dat nodig is (dit is vooral belangrijk omdat het bewijst dat u echt veranderd bent). Als uw partner weigert u te ontmoeten (hij is misschien bang om u te ontmoeten vanwege uw eerdere verkeerde daden), probeer hem dan duidelijk te maken dat u dat wel bent. vreedzame” bedoelingen en nodig hem uit om zelf de plaats en het tijdstip van de ontmoeting te bepalen. Het zou goed zijn als u bij het analyseren van uw eigen gedrag, en vooral bij het voorbereiden van een vertrouwelijk gesprek, de hulp van een psycholoog zou kunnen gebruiken om met hem te bespreken. alles wat je kunt en wilt zeggen. De taak van de psycholoog is om u feedback te geven, dat wil zeggen om u te vertellen wat in uw woorden kan worden opgevat als een verwijt of als druk op uw partner. Zal ik hem kunnen vergeven? Natuurlijk is al het bovenstaande moeilijk in de praktijk te brengen als je niet echt hebt besloten of je met deze persoon wilt samenleven, of je hem nu hebt vergeven of niet. Je hoort vaak: “Om hem te vergeven, moet ik over mezelf heen komen! Dit is een verschrikkelijke vernedering! Het is de moeite waard om jezelf eraan te herinneren dat de sterke en genereuze vergevingsgezindheid en de ‘trotse en beledigde’ positie, die moeilijk te overwinnen is, lang voordat het uiteenvallen je niet in staat stelde de onvermijdelijke moeilijkheden in de relatie op een volwassen manier op te lossen en leidde tot hun vernietiging. Bedenk dat wat er gebeurde geen ongeluk was, maar het resultaat van de ontwikkeling van een relatie, en jij hebt bijgedragen aan dit resultaat. Een ander veelvoorkomend argument tegen vergeving is: “Ik zal hem vergeven, maar hij zal terugkomen en mij bedriegen en nog een keer bedriegen!” Met andere woorden: waar zijn de garanties dat alles wat er is gebeurd, niet opnieuw zal gebeuren? En ook hier is er veelhangt van jou af: je gaat je niet gedragen zoals voorheen, je gaat hem niet geloven, hem verwijten maken en devalueren, of geen aandacht aan hem schenken. De kans dat wat er is gebeurd niet opnieuw zal gebeuren, zal veel groter zijn als je je houding ten opzichte van wat er is gebeurd kunt veranderen en dienovereenkomstig je gedrag kunt veranderen. Dit is helemaal niet gemakkelijk om te doen, maar het is mogelijk met behulp van psychotherapie die deze doelen dient. Moet je bij hem blijven wonen of uit elkaar gaan? Het komt voor dat, ondanks het feit dat je er alles aan hebt gedaan om je partner te laten geloven in je liefde voor hem, ondanks je bereidheid om zo lang als nodig te wachten, alles erop wijst dat hij dat zal doen. niet terugkomen . Je leven kan echter nog steeds gevuld zijn met gedachten en herinneringen aan hoe goed het ooit met hem was, of met verontwaardiging over jezelf, je fouten, over het lot dat je wilde scheiden, gedachten over je waardeloosheid, het zinloze leven zonder hem. Met andere woorden, alles gebeurt alsof hij nog steeds bij je logeert - je geeft weinig om de wereld om je heen, alles waarmee je leeft is hem, hij bezet je gedachten en hart en je kunt hem niet laten gaan. Tegelijkertijd is het alsof je jezelf met zoveel lijden straft vanwege zijn vertrek, je weigert alles wat hem zou kunnen afleiden, hem zou kunnen interesseren of op zijn minst enig plezier zou kunnen schenken - je wilt niemand zien, je gaat met pensioen, je weigert eten, slapen enz. Misschien denk je dat als je lijdt, jezelf op de juiste manier kwelt, hij zal begrijpen hoeveel je van hem houdt en zal terugkeren. Maar een kind dat gestraft is (in een hoek gezet) kan zo denken; hij huilt en wacht op vergeving, wanneer ze hem opnieuw zullen vertellen dat ze van hem houden en niet boos op hem zijn. En jij bent een volwassene en alleen jij kunt beslissen of je jezelf in een hoek drijft door jezelf te straffen of jezelf te vergeven. Je moet jezelf de fundamentele vraag beantwoorden: ben je bereid om jaren te blijven wachten en te hopen dat er iets zal veranderen, dat hij terugkomt, of wil je hem vergeten, hem laten gaan, afscheid van hem nemen. Hoe kun je stoppen met van hem te houden en hoe verder te gaan? Vergeven en afscheid nemen zijn woorden met een vergelijkbare betekenis, en deze betekenis is het opgeven van wrok, wrok dat de persoon die je moet vergeven niet aan je verwachtingen voor hem heeft voldaan. Je hoopte op zijn liefde, op zijn terugkeer, maar hij wil niet terugkeren. Wat gebeurt er met je als dit gebeurt? Natuurlijk ben je boos op hem, je wilt wraak op hem nemen, hem straffen, maar je bent bang om het toe te geven, het is eng om er zelfs maar over na te denken, omdat je echt hoopt op zijn terugkeer, en wat als hij beseft hoe Hoeveel haat je hem echt? In dit geval is het natuurlijk gebruikelijker en veiliger om alle woede op jezelf te richten, jezelf te straffen en te vernietigen - "Ik ben zo slecht, onaantrekkelijk, oninteressant, daarom komt hij niet terug!" Dat wil zeggen, het blijkt dat je door jezelf beledigd bent en jezelf niet vergeeft. Sta jezelf toe boos op hem te zijn, geef lucht aan je woede, geef vrijheid aan je boze gedachten over hem - dit zijn slechts jouw gedachten en gevoelens. Je woede en wrok kunnen je zelfs schade berokkenen als je ze onderdrukt en er bang voor bent. Ze houden je lichaam gespannen, met een brok in je keel, pijn in je hart, koud, leeg of verwijtend in je ogen. Onuitgesproken wrok en woede leiden tot verergering van chronische ziekten en tot plotselinge en oncontroleerbare uitbarstingen tegen dierbaren, bijvoorbeeld tegen kinderen en vrienden. Omdat je weigert je woede onder controle te houden, zal deze de controle over jou overnemen, en dat in de meest ongepaste situaties. Sta jezelf daarom toe boos te zijn - vertel je vriend hoeveel je hem haat, waarom je hem haat (denk aan situaties waarin je ex-partner zich egoïstisch, onvolwassen, incontinent, vernederend, aanstootgevend jegens jou gedroeg, enz.), wat ik zou doen doe dit graag met hem, schrijf het allemaal op papier, teken het, beeld het uit, verblind het, schreeuw het. Het kan zijn dat u dit meerdere keren moet doen en het is goed om iemand in de buurt te hebben die u kan helpen uw gevoelens te uiten. Je zult afscheid moeten nemen van elke onterechte