Van de auteur: Dit artikel zal nuttig zijn voor degenen onder u die het al beu zijn om een ​​'uilenlevensstijl' te leiden, maar niet weten hoe u dit kunt veranderen van uilen naar leeuweriken . Het pad van transformatie. Het artikel zal nuttig zijn voor degenen onder u die het al beu zijn om een ​​'uilenlevensstijl' te leiden, maar niet weten hoe u dit kunt veranderen. Ik zal de resultaten van mijn ervaring met transformatie met u delen. Mijn hele leven, vanaf het moment dat ik mezelf herinner, was ik een Uil en leefde ik tussen de Uilen. Ik ging laat naar bed - tussen één en drie uur 's ochtends, en stond ook laat op: om 10 - 11 uur 's ochtends, toen er zo'n mogelijkheid was. Toen ik nog op school zat, maakte ik na 23.00 uur een deel van mijn huiswerk. Dit was normaal voor mij. Als volwassene besefte ik al, nadat ik informatie over Uilen en Leeuweriken had bestudeerd en met deskundige mensen had gesproken, dat dit een fysiologisch gegeven voor mij was, een kenmerk dat in de baarmoeder is vastgelegd en waar niets aan gedaan kan worden. Je moet er gewoon mee leven en je dagelijkse routine, indien mogelijk, dienovereenkomstig organiseren. Dat is wat ik deed. Ik was erg jaloers en begreep de Leeuweriken niet. Hoe is het mogelijk om uit vrije wil om 5-7 uur 's ochtends op te staan, koffie te drinken, je met je eigen zaken te bemoeien, oefeningen te doen? Tegen die tijd viel ik soms gewoon in slaap. Bovendien was de tijd tussen 23.00 uur en 02.00 uur voor mij zeer productief en creatief. Het was in deze tijd dat ik artikelen schreef, projecten bedacht, workshops uitvoerde, waar ik overdag niet genoeg tijd voor had, etc. 's Nachts genoot ik van een rustig verblijf in werkelijkheid zonder de drukte van de dag, zonder haast. Dit was mijn favoriete tijdstip van de dag. Ik kon me niet voorstellen hoe ik anders zou kunnen leven. Maar om een ​​aantal redenen (als je je afvraagt ​​waarom, bekijk dan de volledige versie van het artikel op FB_LINK) is de nacht voor mij niet langer een stabiele kans om creatief gerealiseerd te worden. en doe wat er overdag niet is gedaan. Ik kon het lange tijd niet accepteren, in de hoop dat alles weer normaal zou worden, zoals voorheen. Maar de vorige actieve toestand 's nachts ontstond nu onvoorspelbaar: om de dag, soms minder vaak. De stapel onafgemaakte taken, niet-gerealiseerde ideeën veranderde in een hoop, vervolgens in een berg en bleef groeien. De hoop op creatieve inspiratie en vooruitgang in het bedrijfsleven in de avond veranderde vaak in wanhoop over de onmogelijkheid om dit te doen. Uiteindelijk werd ik het allemaal beu. Ik was boos op mezelf, op de situatie, en besefte dat als ik niets deed, het probleem niet zou verdwijnen, maar erger zou worden. Toen besloot ik dat ik de organisatie van mijn leven radicaal moest veranderen, en dat zo snel mogelijk moest doen. Ik dacht dat als we het feit dat ik volgens een 'uilenschema' leef, niet als een fysiologisch gegeven beschouwen, maar als een gegeven. gewoonte, dan opent deze aanpak de deur naar mogelijkheden voor veranderingen. Er zijn onderzoeken door wetenschappers die de wet hebben afgeleid van het vormen van een nieuwe gewoonte. Het klinkt als volgt: om een ​​nieuwe gewoonte in je leven te vormen, moet je de gewenste actie dagelijks gedurende 21 tot 40 dagen herhalen. 40 dagen is vrijwel zeker betrouwbaarder. Voor mij betekende dit dat als ik mijn oude gewoonte niet leuk vind, ik bewust een nieuwe kan vormen. Natuurlijk vereist dit een sterke motivatie, en die had ik. Ik begreep dat ik, als ik niets aan mijn leven zou veranderen, in de put van een professionele crisis terecht zou komen. Ik pakte mijn dagboek en schreef de volgende dag bovenaan het blad met nadruk: Nieuw project “Van Uilen. to Larks” (ik heb de naam onderweg bedacht), sta op - om 05.00 uur gedurende 40 dagen op rij, wat er ook gebeurde, ongeacht de tijd dat ik naar bed ging, ik was vastbesloten. Op de veertig pagina's van mijn dagboek schreef ik in grote letters: 5.00 uur - wakker worden! Voor mij leek dit natuurlijk een prestatie, alsof ik van een hoge springplank sprong. Toen mijn vrienden me vertelden dat ze om 7-8 uur 's ochtends opstonden, begreep ik dit niet en zei dat het beter was om helemaal niet naar bed te gaan dan mezelf zo te martelen stel je voor hoe het zou zijn als ik om 5 uur 's morgens opstond, ongeacht de bedtijd. Er een gewoonte van maken om eerder naar bed te gaan was het volgende deel van het project. Tot mijn grote verbazing bleek dat het geval te zijn