Het is gebruikelijk dat we naar een psycholoog gaan, net als naar een tandarts, als het niet meer vol te houden is. We horen vaak van ouders dat ze het probleem hebben aangepakt bestaat al enkele jaren. Waarom gebeurt dit? De praktijk om zich tot psychologen te wenden in ons land bestaat relatief recent - een paar decennia. En hier zijn er nog steeds meer vragen dan duidelijkheid. Wat kan een psycholoog doen? Met welke problemen komen mensen bij hem? Wat gebeurt er bij de receptie? Waar er geen duidelijkheid is, ontstaan ​​er mythen. Bijvoorbeeld Mythe nr. 1. Zwakke mensen gaan naar psychologen. Ik ben sterk, ik heb het niet nodig. Ik kan het zelf aan. Het erkennen van het bestaan ​​van een probleem en het ondernemen van actie om het op te lossen is een volwassen en moedige daad. De zwakken zijn hiertoe niet in staat Mythe nr. 2. Zieke mensen gaan naar psychologen. Ik ben gezond (mijn kind is gezond). Een psycholoog is geen dokter. Hij werkt alleen met gezonde mensen die het moeilijk hebben. Een psychiater houdt zich bezig met psychische aandoeningen Mythe nr. 3: Het verdwijnt vanzelf. Misschien verdwijnt het wel. Maar vaker wel dan niet wortelt het probleem, groeit het of verandert het van vorm. Een agressief kind wordt bijvoorbeeld feitelijk kalm en stil. Maar... computerverslaafden. Mythe nr. 4. Als mijn kind een psycholoog nodig heeft, dan ben ik een ‘slechte’ ouder, een ‘goede’ ouder kan het alleen aan. Deze overtuiging is niet altijd bewust, maar vaak geworteld in het onderbewustzijn. We hebben de neiging ons schuldig te voelen over de problemen van het kind en ons daartegen te verdedigen door het probleem te ontkennen. Maar goed zijn betekent niet dat we perfect zijn. Het is onmogelijk om een ​​ideale ouder te zijn. En best goed. Een goede ouder zorgt voor het kind en doet alles IN ZIJN KRACHT! Als u uw kind tijdig naar een specialist brengt, moet u voor hem zorgen. In de volgende gevallen is het de moeite waard om het kind aan een psycholoog te laten zien: - het gedrag van het kind is veranderd: hij is meer teruggetrokken, lusteloos of rusteloos geworden; zijn verschenen - fobieën (angst voor water, insecten, bepaalde plaatsen enz.); het kind begon verbale of fysieke agressie te vertonen tegenover leeftijdsgenoten of volwassenen; uitgesloten van de kring van leeftijdsgenoten, is hij het slachtoffer van spot en pesten; - bij gebrek aan ontwikkelingsachterstanden begon het kind slecht te studeren; het kind mist initiatief, mist interesse in games, studies, wat er om hem heen gebeurt (dit kan zich manifesteren als een depressie); - speelt lange tijd computerspelletjes; u bent op de hoogte van gevallen waarin het kind geld of spullen heeft gestolen; - het kind heeft te maken gehad met geweld; Zelfs als er nu geen alarmerende symptomen zijn, onthoud dan: een dergelijk trauma verdwijnt niet spoorloos en veroorzaakt zware schade aan de psyche! Hoe eerder u hulp zoekt, hoe sneller de situatie zal veranderen. Een probleem dat al jaren bestaat, zal veel meer tijd en moeite vergen om op te lossen. Wat gebeurt er bij een afspraak met een kinderpsycholoog? Het hangt allemaal af van tot welke tak van de psychologie de specialist behoort. Meestal worden voor kinderen kunsttherapie, speltherapie of zandtherapie gebruikt. Deze methoden zijn het meest effectief bij het werken met kinderen. Waarom? Omdat, in de eerste plaats, voor een kind spelen de belangrijkste manier is om de wereld te leren kennen en te beheersen. Inclusief interne. Ten tweede is het vanwege zijn leeftijd moeilijk voor een kind om in woorden uit te drukken wat hem zorgen baart; het is veel gemakkelijker voor hem om dit te doen met behulp van een symbool - speelgoed of een tekening kind speelt en tekent samen met de psycholoog. Waarom helpt het niet als hij thuis hetzelfde doet? Omdat spelen en tekenen in het kantoor van een psycholoog geen doel op zich is, het is een communicatiemiddel, een taal die de kleine cliënt spreekt. Een kinderpsycholoog spreekt deze taal, dus een spel is niet zomaar een spel, maar een dialoog. Een kind deelt door spel en creativiteit zijn ervaringen en vertelt over wat er met hem gebeurt. De psycholoog helpt hem een ​​hulpbron in zichzelf te vinden en andere gedragspatronen op te bouwen. Maar de belangrijkste hulpbron van het kind zijn zijn ouders. Er zijn veranderingen op komst in het kantoor van de psycholoog. De ouder ondersteunt en consolideert, op basis van de aanbevelingen van de specialist, deze veranderingen. Daarom is het positieve effect van therapie het resultaat van de inspanningen van drie.