Waarschijnlijk heeft iedereen, minstens één keer in zijn leven, een relatie gehad waarin zijn hart brak van pijn. Toen je verliefd werd en je hart opende voor een persoon die je dierbaar en geliefd was, hoopte je op wederkerigheid, en na verloop van tijd kwamen je gevoelens niet alleen niet terug, maar ook andersom - alsof ze er met een glimlach overheen liepen. asfalteermachine Op dat moment had je het gevoel dat de grond onder je voeten verdween, terwijl je toch al zo kwetsbare hart in duizend kleine stukjes werd gebroken... Toen begreep je het nog steeds niet helemaal en kon je geloven dat dit echt gebeurde. jij en bad alleen tot God dat dit allemaal snel zou eindigen en vergeten als een nare droom. En hoe goed het allemaal begon... Je werd verliefd en het was alsof je op vleugels vloog. Je wilde dat iedereen wist hoe je je voelde. Alles was zo mooi en romantisch dat je gewoon niet merkte dat je geliefde en dierbare persoon je vreugde niet zo veel deelde. Maar je maakte je hier geen zorgen over, je dacht dat hij na verloop van tijd hetzelfde zou voelen als jij en zou begrijpen hoe gelukkig hij was met jou. Maar de tijd verstreek en je partner had geen haast om zijn gevoelens aan jou te bekennen . Hij was lief, zorgzaam en zachtaardig, maar toch was er iets mis. Het was alsof je geliefde zichzelf voortdurend in bedwang hield en je ergens op een onbewust niveau al begreep dat dit niet vanwege zijn 'natuurlijke bescheidenheid' kwam, maar omdat hij je gewoon niet wilde beledigen, en het gemakkelijk was om je reactie te beantwoorden gevoelens kunnen dat niet. Je hebt natuurlijk geprobeerd deze vreselijke gedachte weg te duwen en jezelf ervan te overtuigen dat je het allemaal verzon, omdat je in feite oprecht van elkaar houdt en alles in orde is, serieus en voor een lange tijd. Maar je kunt je hart niet bedriegen - het voelde de nadering van een storm die alles op zijn pad zou vernietigen en dan zou er gewoon niets meer over zijn van je relatie. En deze dag is gekomen. Het was alsof niets problemen voorspelde, maar het kwam toch. Je geliefde heeft eindelijk aan je bekend... maar helemaal niet over zijn gevoelens, maar over het feit dat hij je niet meer wil bedriegen en eerlijk moet toegeven dat hij niet echt van je houdt. Ja, echt waar Ik vond het leuk om tijd met jou door te brengen, omdat je zoveel plezier en leuke tijd samen hebt gehad. Maar hij besefte dat dit geen liefde was. Toen je partner zag dat je echt verliefd op hem werd, besloot hij immers gewoon toe te geven... Dan zegt hij iets over hoe hij niet dacht dat alles zo zou aflopen en geen pijn wilde doen Jij. Dat hij hoopte dat zijn sympathie voor jou zou veranderen in iets meer, misschien zelfs in liefde en echte diepe gevoelens, maar dat lukte niet... dat gebeurde niet. Op dit moment kun je hem niet meer horen, jouw oren en hart zijn geblokkeerd. Je staat gewoon en kijkt hoe jouw, nog maar een paar minuten geleden, zo'n dierbare en geliefde persoon nu langzaam maar zeker van je weggaat, totdat zijn figuur volledig uit je gezichtsveld verdwijnt, en hijzelf - uit je leven. Je hart breekt van pijn. Je bent er kapot van... Ja, het was heel wreed en pijnlijk, het was een mes in de rug van de persoon die het dichtst bij je stond en dat had je natuurlijk helemaal niet verwacht. Misschien voelde u zich bedrogen en gebruikt, en dat is helemaal niet verrassend. Het kan zijn dat je meer dan één nacht hebt gehuild en je hart letterlijk stukje bij beetje weer bij elkaar hebt gebracht, en dit is heel begrijpelijk. Maar je hebt het overleefd, en dat is het belangrijkste! Het was niet gemakkelijk voor je, maar het is je gelukt! Je bent wijzer en sterker geworden, je kunt mensen beter beoordelen en bent nu klaar voor de ware liefde. Je hebt al je lessen, “rake” en repetities al afgerond en onder de knie. En als dit werkelijk het geval is, dan staat er iets heel goeds en alleen voor jou voor de deur. Je hebt echt al geleden en nu, als geen ander, verdien je echt geluk. En geloof me - je zult het krijgen! Je zult zeker je persoon ontmoeten, en je zult nog steeds met een glimlach alles herinneren wat je hebt meegemaakt om je ware liefde te vinden. Niet voor niets zeggen ze dat je, om iets echt te kunnen waarderen, eerst heel veel moet ervaren. Maar zelfs na het verschrikkelijkste onweer verschijnt het altijd