Vrienden! Heb je je ooit afgevraagd waarom sommigen van ons, nadat ze een grandioos (of niet zo grandioos) project hadden bedacht en zelfs een soort plan voor de constructie ervan hadden gemaakt, nooit overgingen tot de praktische implementatie ervan, en net als voorheen zogenaamd actief bleven, maar niets? Of zelfs passieve dromers? (“Klassiek” Manilov, weet je nog?). En het is natuurlijk onwaarschijnlijk dat ik hier origineel ben als ik zeg dat achter dit gedrag de beruchte persoonlijke passiviteit schuilgaat. De psychologische redenen hiervoor werden onthuld in de theorie van passiviteit van de Schiff-school. Volgens deze theorie kan elke persoon op extern niveau iets in zijn leven veranderen, en op intern niveau (in feite zelfs niet ernaar streven). dit) doet onbewust alles om het “opgegeven” doel niet te bereiken en zelfs niet in de buurt te komen. En zo iemand vertoont de volgende soorten gedrag: niets doen; agitatie; hulpeloosheid; onwil om volwassen te worden en daadwerkelijke (onverwerkte) ‘kinderproblemen’. Met overaanpassing, die sterk wordt goedgekeurd en aangemoedigd door de samenleving, probeert een persoon zijn doelen niet te bereiken, omdat hij zeer energiek de doelen van de omgeving bereikt (“‘kinderproblemen’). Anderen verwachten niet dit van mij, maar dat!”, “Mijn moeder wilde dat ik pianist werd...”, “Het feest heeft …” enz.). Maar door voor anderen te leven, doet een persoon er alles aan om niet voor zichzelf te leven, en daarom 'verdrinken' alle verlangens om iets te veranderen eenvoudigweg in de chaos van valse doelen... Agitatie wordt gepresenteerd als een ongepaste, maar emotioneel geladen activiteit of activiteit . Dit is wanneer mensen niet iets nuttigs voor zichzelf doen, maar alleen wat ze leuk vinden of waar ze simpelweg tevreden mee zijn. Een voorbeeld hiervan zijn massa's fans van een 'ster', fans die meegesleept en hals over kop zijn, ondergedompeld in wat onderwijs, toewijding, enz., die wegleiden van het echte leven. Als gevolg van passiviteit verzamelt een persoon behoorlijk wat energie, die nergens kan worden vrijgegeven en als gevolg daarvan ontstaat geweld - agressieve acties gericht op iedereen (wat dan ook) die is gekozen voor de rol van “zondebok”. En afgaande op het aantal confrontaties op de weg, familieruzies, ruzies en andere dingen, kunnen we zeggen dat dit de tweede vorm van manifestatie van passiviteit is na niets doen. De laatste tijd bloeit een andere vorm van passief gedrag in volle bloei: hulpeloosheid. Dat is ook een vorm van geweld, maar niet van binnenuit aangepakt. Dat wil zeggen: als je bijvoorbeeld iemand uit je omgeving niet kunt verkrachten, zul je regelmatig jezelf en alleen jezelf verkrachten. Dit is hoe onze passiviteit wordt weergegeven. Maar wat te doen? Zoek hulp bij een specialist, maar als dit niet mogelijk is, kom dan in ieder geval tot de conclusie dat je bent gestopt en vastzit op een bestaansniveau dat niet zo goed bij je past. In het algemeen of op specifieke gebieden van uw leven: gezondheid, relaties, liefde, seks, werk, materieel welzijn Oefening: Probeer te bepalen welke soorten passiviteit het meest kenmerkend voor u zijn: niets doen (agitatie). ); Geweld; Hulpeloosheid. Denk na: moet u, gezien de gevolgen voor effectief functioneren, niet therapie zoeken of, in het slechtste geval, beginnen met dagelijkse monitoring en het beseffen van de redenen voor uw passiviteit?…