Elke ouder wil alleen het beste voor zijn kind. En tijdens dit proces rijzen er veel vragen: wat te doen en wat niet te doen, zodat de kwetsbare psyche van het kind niet wordt gebroken Dus de grootste fouten van ouders: 1. Conditionaliteit in relaties met een kind. En wat is een geconditioneerde relatie, zullen velen vragen? Dit komt uit de serie 'Je moet' overeenkomen met iets of iemand, of iets verdienen, of iets rechtvaardigen... Dat wil zeggen liefde, aandacht, erkenning - voor iets, en niet zomaar. Sommige ouders willen dat hun kind muzikant of atleet wordt, of dokter, enz. enz. Dit dwingt het kind op zijn beurt keer op keer aan zijn ouders te bewijzen dat hij precies is wat zij willen dat hij is. Dit is waar conditionering om draait. Dat zijn de voorwaarden voor het accepteren van een kind. Maar de basis van elke relatie ligt alleen in de onvoorwaardelijke aanvaarding van een persoon zoals hij is! Als zulke kinderen niet voldoen aan de verwachtingen van hun ouders, zullen ze gestraft worden. Zulke ouders lijken te zeggen, met een non-verbale of verbale boodschap: Verdien mijn liefde. Zulke ouders verliezen vaak hun geduld en uiten hun woede op een kind dat hun verwachtingen niet heeft waargemaakt, waardoor het kind zich schuldig voelt over de zijne. handelen en gedrag. Waar leidt dit toe? Om het kind te dienen en zijn poging om liefde te verdienen, omdat er anders de angst bestaat om mama of papa teleur te stellen, een kwetsbare emotionele band met hen te verliezen - en dit is als de dood in de Karpman-driehoek. Een vergelijkbare opvoeding van veel mensen leidde tot de Karpman-driehoek - en dit betekent - leven als slachtoffer. Wat doet het slachtoffer? Ze "smeekt" dat mensen haar goed behandelen. Ze verdient liefde in een relatie met een partner. De taak van ouders is om het kind te accepteren zoals hij is, zonder voorwaarden - met onvolmaakt gedrag, met slechte cijfers, met de talenten die hij heeft of helemaal zonder. verwachtingen. Een kind - het is een persoonlijkheid. Jij en hij zijn niet één geheel.2. Je bent zelf ongelukkig, maar tegelijkertijd wil je geluk voor je kind: “Een ouder die zijn kind probeert te veranderen zonder bij zichzelf te beginnen, verspilt niet alleen zijn tijd, maar neemt een zeer wreed risico.” Vladimir Levi.Ouder. Begin bij jezelf. Onderwijs uzelf. Maar veel ouders denken dat kinderen hun relaties anders zullen opbouwen. Maar zoals de praktijk laat zien, denken de meeste mensen dat hun zonen en dochters een ideale relatie zullen opbouwen, niet zoals die met hun echtgenoten, dat ze gelukkig zullen zijn in het huwelijk, enzovoort. Tegelijkertijd leven zij zelf, ouders, zeer ongelukkig. Waar kunnen kinderen een voorbeeld aan nemen - behalve uit het ouderlijk gezin? Kinderen kopiëren uiteraard hun ouders! Hoe ouders met elkaar omgaan, hoe moeder huilt na een ruzie met vader, wie de agressor is, wie het slachtoffer is, hoe de persoonlijke grenzen van elk gezinslid worden overschreden... Het kind absorbeert dit allemaal als een spons. Je kunt praten eindeloos over de gevaren van roken en alcohol, terwijl je een sigaret en een blikje bier of iets sterkers in je handen houdt. Je kunt je dochter de beste echtgenoot wensen, maar tegelijkertijd zal ze zien hoe haar vader haar moeder slecht zal behandelen en neem dit voorbeeld van een man, en trek, ongemerkt voor haarzelf, precies zulke mannen in haar leven, waardoor ze in de toekomst het scenario van haar ouders verliest. Wil je het leven van je kind verpesten? Laat zien hoe je NIET moet leven! Laat je kind zien hoe je huilt, hoe je alcoholische echtgenoot je slaat, hoe hij je bedriegt... 100% garantie - dit zal het leven van je kind verpesten! Ik ben een moeder! Ik leef in het belang van de kinderen! Een vrouw die niet begrijpt dat ze zich 'achter' kinderen verschuilt, rechtvaardigt zichzelf door haar tirannieke echtgenoot niet in de steek te laten, en zegt tegelijkertijd: 'Ik wil dat mijn kinderen een volwaardige kinderen krijgen. familie! Is het een volwaardige opoffering voor het welzijn van de kinderen? Dit gedrag is echt egoïsme en geweld tegen haar eigen kind. Hoe verschilt zo'n vrouw van haar man, die haar bijvoorbeeld emotionele incest noemt????