Hallo, beste vrienden! Ik herinner me een geval met betrekking tot het bereiken van een doel, toen een man naar mij toe kwam die een bepaald doel in zijn werk wilde bereiken. De naam, leeftijd en andere gegevens zijn gewijzigd, toestemming voor publicatie is ontvangen van de cliënt. Het verloop van het consult is bewust ingekort en gekleed in een literaire presentatiestijl. De man, laten we hem Maxim noemen, was een gemiddelde ondernemer, met een sterk lichaam en een buitengewone geest. Hij beheerde een aantal jaren zijn eigen productie, startte zijn project op basis van een kinderdroom en ontwikkelde geleidelijk zijn capaciteiten. Het lijkt erop dat alles in orde is - de dingen gaan in beweging. Er was een droom die uitkwam, er werden tussendoelen en taken gevormd die werden opgelost, en Maxim stond aan de vooravond van de laatste fase op weg naar het bereiken van zijn hoofddoel: het creëren van zijn eigen merk en het lanceren van volledige productie hij kwam een ​​moeilijkheid tegen die al zijn ondernemingen zou kunnen verpesten. Hij legde deze moeilijkheid uit als vermoeidheid, alsof je op de helling van een berg staat en je de top iets hoger kunt zien, maar je niet langer de kracht, angst en duisternis hebt. en wanhoop was Maxim verontwaardigd, omdat hij erin slaagde de realisatie van een kinderdroom te lanceren, hij een kolossale weg had afgelegd van idee naar implementatie en resoluut op weg was naar het doel, waarbij hij verstandig de middelen van fase tot fase verdeelde, een ontwikkelingsstrategie opbouwde. betrokken specialisten creëerden alle noodzakelijke voorwaarden om zijn doel te bereiken. Hij was niet de enige - met hem waren er trouwe medewerkers en meesters van hun vak, die niet alleen geloofden in het succes van de onderneming, maar deze ook voortdurend steunden. aan de finish wordt Maxim geconfronteerd met een onverwacht obstakel, dat geen verband hield met financiën of technische uitvoering. Dit obstakel zat in zijn eigen hoofd in de vorm van angst, vermoeidheid en verlies van motivatie. Maxim was van streek en oprecht verontwaardigd over wat Zijn hele plan was perfect opgebouwd en gemakkelijk aan te passen afhankelijk van externe omstandigheden, dus hij besefte dat het niet zijn strategie was, maar hijzelf. Er was een duidelijk gevoel van angst, dat hem als een anker op zijn plaats hield en hem niet toestond het laatste zetje naar het toppunt van succes te zetten In het begin was er een zwarte, angstaanjagende leegte in de borst, als een zwart gat, waarin alle middelen en kracht terechtkwamen. We besloten deze te onderzoeken, een aantal vragen te stellen aan deze ‘leegte’ en even te observeren later antwoordde de ‘leegte’ dat het het goede doel diende om de ‘schadelijke’ ontwikkeling te stoppen. Ze zeggen dat het geen zin heeft om je kostbare geest en middelen te verspillen aan je stomme kinderdromen! Hier ademde Maxim zwaar uit en was hij gewoon een paar minuten stil. Toen vertelde hij me een verhaal uit zijn kindertijd, waar zijn vader voor het eerst over de zijne had gehoord zoon's geheime droom, zei geïrriteerd dat hij als alles moest werken en niet je domme ideeën moest uitdragen die niemand nodig heeft, zonder franjes, eenvoudig en betaalbaar. Dus het bleek dat dit obstakel niet ontstond toen Maxim was het plannen van zijn droom, toen hij de productie aan het opbouwen was, maar toen hij bij het allerbelangrijkste kwam: zijn kinderdroom vervullen – zijn eigen individuele en unieke product creëren. Daarom ontstond er angst: hebben mensen zijn product nodig, omdat het enigszins verschilt van wat hij al in zijn fabriek produceerde. Na het 'gesprek met de leegte' voelde Maxim zich iets beter, omdat pas nu de ware reden voor zijn obstakels aan de finish duidelijk werd. Nu was hij er eindelijk van overtuigd dat het probleem binnenin zat zichzelf en was vastbesloten om tot het einde te gaan. We werkten samen met mijn vader aan het onderwerp scheiding, lieten negatieve verbindingen los en keerden terug naar het beeld van angst. Opnieuw een alles verterend zwart gat, dat iets kleiner was dan de eerste keer , maar pompte nog steeds kracht uit en vertraagde de voortgang naar het doel. Ik vroeg Maxim om deze leegte te gaan verzadigen met mijn liefde en zelfvertrouwen. De leegte verzette zich een beetje en begon te krimpen. Een paar minuten later verdween het volledig, en :)