Van de auteur: 06/10/2010 Onze samenleving is zeer destructief in haar alcoholcultuur. Als we nog klein zijn, als we op vakantie ‘kinderchampagne’ gaan drinken, ontstaat er een onlosmakelijke verbinding: vakantie en alcohol. Intieme gesprekken met vriendinnen of vrienden gaan ook gepaard met drinken. Voor de meesten van ons biedt de staat van dronkenschap ook een staat van intimiteit en vertrouwen. In feite staan ​​we vanwege deze gewoonten allemaal op de rand van ziekte. Alcoholisme is als ziekte ook gevaarlijk omdat het in verschillende vormen kan voorkomen en soms moeilijk te herkennen is. Deze ziekte wordt niet bepaald door de hoeveelheid alcohol die wordt geconsumeerd (veel mensen drinken regelmatig en relatief zwaar zonder alcoholist te zijn), maar door de kwaliteit van de relatie tussen een persoon en alcohol - een relatie van afhankelijkheid: de aanwezigheid van ten minste drie ervan kan wijzen op het begin van de ziekte. Alcohol wordt vaak in grotere hoeveelheden of gedurende een langere periode geconsumeerd dan de persoon bedoelde. Er zijn verschillende mislukte pogingen daartoe geweest. Er wordt veel tijd besteed aan activiteiten die verband houden met de productie van alcohol; het gebruik zelf (binges); terugkeren naar een normale toestand na de effecten van alcohol (post-katersyndroom). Een persoon is vaak onder invloed van alcohol, terwijl hij zijn taken moet uitvoeren. Belangrijke levensgebieden worden verlaten of de tijd daarvoor wordt verminderd als gevolg van alcoholgebruik. Een persoon blijft drinken, ondanks problemen veroorzaakt door alcohol (familieruzies, depressie, verergering van ziekten, problemen op het werk). dosis om een ​​staat van dronkenschap of een merkbaar lager effect te bereiken bij gebruik van dezelfde hoeveelheid. Het nemen van alcohol om een ​​kater te verlichten of om ontwenningsverschijnselen te voorkomen (het gevaar van alcoholisme is dat dit in de vroege stadia gebeurt). valt niet op. De ‘drinknorm’ die door de samenleving wordt gestimuleerd, is feitelijk aanzienlijk hoger dan de biologische behoefte aan alcohol bij een alcoholist in de eerste fase, wanneer alcohol wordt geconsumeerd voor ‘plezier in het hoofd’. En het is objectief gezien moeilijk om alcoholisme te onderscheiden van ‘niet-alcoholisme’. Het belangrijkste verschil is subjectief. Zoals de beroemde narcoloog Dr. E.E. Bechtel zei: “Een gezond persoon gaat naar een bepaald bedrijf omwille van het bedrijf zelf, en is zelfs bereid om daar te drinken - gewoon om de kans te krijgen om in dit gezelschap te communiceren een gezelschap om te drinken, en is zelfs bereid de communicatie in dit gezelschap te verdragen, als hij daar maar zou mogen drinken." Maar uiterlijk kan het volkomen niet te onderscheiden zijn.