Het was een koude herfstavond. Een indrukwekkende oudere psychotherapeut met een kleine grijze baard zat in een rieten stoel en keek uit het raam van zijn kantoor. Er waren die dag weinig klanten en ik wilde gewoon zitten en genieten van het moment. Plotseling begon de laptop die op de tafel bij het raam stond te rammelen. Dit is een e-mail. Meestal komen er veel brieven van klanten in de brievenbus; er is simpelweg geen tijd om op deze brieven te reageren en ze blijven ongelezen. Vandaag was een bijzondere avond vol stilte en vrede; zo'n avond kan misschien wel worden beantwoord door een aardig persoon. Geschreven door een jonge kerel die de constante spanning niet kwijt kon. Angst en voortdurende stress waren de constante metgezellen van de jongeman. Soms was het moeilijk voor hem om in slaap te vallen, en donkere gedachten kwamen in zijn hoofd. De jongen vroeg: hoe kan hij deze eindeloze stress verlichten en rustig beginnen te leven? - Psychotherapie is in jouw geval de beste manier, mijn vriend. Ik kan je aanmelden voor aanstaande donderdag. – De therapeut antwoordde: “Ik ben niet in de gelegenheid om naar de afspraak te komen.” Hoe kan ik ontspanning en rust bereiken? Ik maak me zorgen over elk klein dingetje en kan niet ontspannen, niets helpt. Blijkbaar heeft zich vanbinnen veel verzameld... - Wat heeft zich precies verzameld? - Ik weet het niet... Waarschijnlijk angst, schaamte, haat, woede, wrok... - Oké, ik zal je een techniek geven die dat wel zal doen. helpen deze spanning te verlichten. Het is simpel: het enige wat je hoeft te doen is alle rommel uit je hoofd te krijgen. Vergeet alles: wie je bent, wat je ooit wist, zag, hoorde, dacht. Er is gewoon niets. Nu ben je als een wit vel papier. Wat is nu belangrijk voor je? - Niets, want er is niets. - Hoe zit het met je leven? Degene die naar dit blad kijkt - Mijn leven? Wat voor soort leven is dit als er niets is? Een wit vel, er gebeurt niets, het is een beetje saai. Dat klopt, het is een wit vel, je kunt erop tekenen wat je wilt. Wat ga je tekenen? - Ik ga tekenen: een huis, een vrouw, kinderen, een auto, de zee, de zon, de natuur, mensen, dieren... - Geweldig, wat is nu belangrijk voor je? Ik heb getekend. Wie heeft dit getekend? Natuurlijk ben ik dat, wat een domme vraag? Ik begrijp niet wat je me wilt vertellen - Je hebt dit allemaal getekend, je kunt op elk moment een nieuw vel papier nemen en opnieuw tekenen, en als je wilt, dan opnieuw en opnieuw, zoveel als je wilt. Jouw probleem is dat je grijpt naar wat al getekend is, en niet naar de mogelijkheid om te tekenen. De echte waarde zit in jezelf, in het vermogen om je eigen wereld te creëren, de wereld om je heen. Dit is de angst om het oude, je verleden, los te laten. Er is veel van wat je niet leuk vindt, waardoor je je slecht voelt: angsten, wrok, schaamte en teleurstelling, maar je draagt ​​het nog steeds met je mee. Jij hebt dit allemaal gecreëerd en het is nu belangrijk voor jou. Je kunt het allemaal meenemen en weggooien wanneer je maar wilt. Niemand staat over je heen en houdt je hand vast. Het lijkt erop dat ik het begin te begrijpen! Hoe gooi je alles wat overbodig is weg? - Neem een ​​wit vel papier. Schrijf alles op wat je kwijt wilt, verfrommel het en gooi het weg en kom er nooit meer op terug een blanco vel papier en teken wat je wilt. In feite is je hele leven nu een wit, blanco vel papier, zoals het altijd is geweest…