Van de auteur: Steun van ouders is belangrijk voor een kind, zodat het moedig opgroeit en met voldoende zelfwaardering. Maar we verwarren vaak andere dingen met ondersteuning, bijvoorbeeld advies of de wens om een ​​probleem op te lossen in plaats van een kind, en soms kiezen we de kant van leraren. Hoe je een kind goed kunt ondersteunen, wordt in het artikel besproken. We willen onze kinderen vaak beschermen, beschermen tegen problemen en moeilijke situaties voorkomen. We willen ze leren zich correct te gedragen, voor zichzelf op te komen, of andersom, niet in conflict te komen, maar de opvoeder of leraar te gehoorzamen. We bombarderen ze met advies, of sturen ze juist alleen op pad, zodat ze alles uit eigen ervaring kunnen leren. Dit is allemaal een natuurlijk verlangen van ouders. We willen het beste voor onze kinderen. De realiteit is dat situaties altijd anders zullen zijn en dat ze niet allemaal van tevoren kunnen worden voorzien of getraind. En het belangrijkste is dat het kind zelf veel moet meemaken en zijn eigen persoonlijke conclusies moet trekken. Het gaat er uiteraard niet om het kind volledige vrijheid en onafhankelijkheid te geven. Maar eerder over de mogelijkheden voor hem om de situatie zelf te begrijpen en het recht te hebben om een ​​reactie te kiezen. Op de een of andere manier komen situaties vaak voor in de kindertijd waarin een kind de steun van zijn ouders nodig heeft. Wat belangrijk is om te onthouden wanneer een kind dat nodig heeft uw steun? Accepteer het kind zoals hij is. Met zijn ervaringen, problemen en neemt deze serieus. Het kind is al een individu, met zijn eigen waarden, misschien wel anders dan die van jou. Voor hem zijn de dingen die voor jou misschien absurd en grappig lijken, erg belangrijk. Maar dit is zijn wereld, en dit is nu heel belangrijk voor hem. Neem zijn probleem serieus. Geef het kind de kans om zich volledig te uiten en te huilen als dat nodig is. Onderbreek hem niet. Wanneer zich een situatie voordoet in een kindergroep of met medewerking van leerkrachten, kies dan altijd de kant van het kind. Dit betekent dat je de situatie niet moet laten ontwikkelen in de richting waarin andere mensen het kind straffen, en tegelijkertijd hun kant kiest. Dit is erg belangrijk voor de vorming van de gezonde psyche van een kind. Thuis kunt u de situatie die zich heeft voorgedaan analyseren en een beslissing nemen als straf nodig is, dan moet dit van uw kant zijn, maar heeft het geen invloed op uw houding ten opzichte van het kind, alleen op de situatie en de actie; Tegelijkertijd moet het kind weten dat je van hem houdt, en dit gaat alleen over de situatie en zijn daden. En natuurlijk is fysieke bestraffing van kinderen op elke leeftijd onaanvaardbaar. Het kind moet weten dat er naaste mensen zijn die naar hem zullen luisteren. De waarde van ouders ligt in het feit dat ze naar het kind luisteren. Het is niet nodig om het kind advies te geven als hij het je niet vraagt, en als hij het vraagt, vertel hem dan gewoon wat je in zijn situatie zou doen, maar dan wel. hoe dan ook, alleen hij weet wat het beste is om te doen. Het is niet nodig om huidige situaties voor hem op te lossen als hij er niet om vraagt. Meestal hoeft het kind zich alleen maar uit te spreken en uw steun in dit opzicht te voelen. Als de steun van de ouders van het kind precies zo is, hoeft hij als hij opgroeit zijn zelfrespect niet te verbeteren. Dergelijke steun is een garantie dat hij zelfverzekerder zal zijn en moediger beslissingen zal nemen, zichzelf en anderen zal respecteren, zijn grenzen zal kennen en zichzelf zal kunnen beschermen. Ik wens u en uw kinderen welzijn en geluk!