Het komt voor dat er angst en versnelling is die ons zo verdraait in het dagelijks leven en de zaken dat we onszelf verliezen, het contact met het lichaam verliezen. En we horen het als het onmogelijk is om er langs te gaan. En het gebeurt dat het een vakantie lijkt, een rustpauze, maar hij zit in de top en draait zijn rotaties in een razend tempo: 'Nou, ik moet dingen kopen, een lijst schrijven, het geld tellen, nu zal ik ga naar de sportschool, anders is mijn kont niet meer hetzelfde.. Ik moet crème gaan kopen en de vloeren wassen, het is hier helemaal vies, en wat voor vrouw ben ik die ik niet kan opruimen... "Enzovoort. En het blijkt dat ontspanning helemaal geen sensatie is. Dit is wat er gebeurt als we onszelf ergens voor waarderen. Niet omdat wij bestaan. Maar voor iets. Het komt soms voor dat zodra we alles loslaten en ziek zijn, we rusten - en de man is dankbaarder en de kinderen zijn rustiger. Maar niet in één keer. En als er geen andere opties zijn, lijken we in een hoek te worden gedrukt - 'we moeten rusten', bijvoorbeeld als we ziek zijn of één keer per jaar op vakantie zijn. Maar hoe zit het in het dagelijks leven? En in het dagelijks leven worden we bestuurd door onze top-‘act’. De houding is deze: “Hoeveel je ook hebt gedaan, zoveel is vandaag jouw waarde.” En dan zijn we als een eekhoorn in een wiel, voortdurend angstig of boos van vermoeidheid en interne conflicten, er is niet genoeg energie - omdat deze spanning constant is, bereiken we uiteindelijk minder dan we willen, maar we willen dat ik waardevol ben ! Maar het is niet altijd mogelijk om op deze schaal genoeg dingen te bereiken om waardevol genoeg voor mezelf te zijn. En het punt van de valkuil is dat dit niet zal gebeuren. Dat een gebrek aan eigenwaarde aanleiding zal blijven geven tot verschillende gevoelens: angst, schaamte, woede, ontevredenheid, enzovoort. En dit is het versnellingsmechanisme: wegrennen van deze gevoelens naar een plek die ik al heel lang ken. Het is al lang bekend hoe ik mijn waarde kan VERDIENEN. Hoe kom je uit deze cirkel? Vertragen. Gun jezelf 10 minuten om niets te doen en niet aan dingen te denken, indien mogelijk. Dat wil zeggen, wees gewoon! Als dit niet lukt, let dan 10 minuten op je ademhaling. Luister naar hem, tel je in- en uitademingen. Concentreer u op de sensaties in uw lichaam. Dit zal de houding niet wegnemen, noch een nieuwe manier bieden om waarde in jezelf te vinden. Maar het zal het begin zijn om te zien wat er gebeurt en welke veranderingen met de vertraging gepaard gaan. Dit werk is lang en diep. Iedereen heeft zijn eigen pad, van automatische reacties, gebruikelijke ouderlijke scenario's naar zijn eigen scenario. Onze echte waarde is dat we leven, dat ons lichaam werkt, dat ik hier ben (niet doen, maar zijn!). Ik hoef niemand liefde en waarde te verdienen, te bewijzen of te laten zien. Het is voor mij voldoende om gewoon te zijn: in deze wereld, bij deze mensen, in deze stad, en deze te vullen met mijn aanwezigheid, mijn gevoelens, mijn houding ten opzichte van wat er gebeurt. Ik hoef niet tegen iedereen te schreeuwen over wat er met mij gebeurt; ik kan mijn gevoelens uiten door ze aan mezelf toe te schrijven. Ik kwam hier om te zijn, om te leven, om te zijn. En dit is de basis waarop aspiraties, verlangens, enzovoorts zijn geregen. Dan laat ik me niet achter hen aan meeslepen in de vorm van obsessie, nee. Dan kan ik altijd terugkeren naar de staat van zijn.