Vaak hoor ik tijdens consulten van cliënten het verzoek om ‘emoties onder controle te houden’, meestal lijkt het op het leren van manieren om ‘geen angst, woede, verdriet te voelen’, enz. Meestal doe ik dat in dit geval Ik gebruik de volgende metafoor: “Stel je voor dat ik je hand vasthoud en er een aangestoken aansteker naar toe breng, hoe zul je je voelen?” De antwoorden worden vaak geassocieerd met gevoelens als angst, woede, angst. Iemand antwoordt direct in het kader van acties, waarbij gevoelens worden omzeild, zoals bijvoorbeeld het terugtrekken van de hand, het verlaten van een consult (wat begrijpelijk is, dat zou ik ook doen). Sommigen zeggen dat ze op uitleg zouden wachten of zelfs met belangstelling zouden toekijken. Ik verduidelijk dat de omstandigheden zodanig zijn (dit is een metafoor) dat je je hand niet kunt terugtrekken en kunt vertrekken. Ik keer terug naar gevoelens. Ik verwarm de metafoor: "Ik houd al een aansteker onder je hand, waarschijnlijk ervaar je, naast de gevoelens die je beschrijft, al pijn." En de bekronende vraag: "Wat moet ik doen zodat je deze gevoelens en pijnlijke sensaties niet meer ervaart?" Ik zal niet lang wegkwijnen, het antwoord is gebaseerd op het feit dat ik op de een of andere manier het bewustzijn van de cliënt uitschakel (de fantasie kwam binnen) het gesprek). Laat me je eraan herinneren dat dit slechts een metafoor is. Een bewust persoon die adaptieve coping-strategieën in zijn arsenaal heeft (en hier rekenen we geen psychologische verdedigingen zoals ontkenning, onderdrukking, dissociatie) zal niet in staat zijn om de gevoelens die dat veroorzaken onmiddellijk uit te schakelen. ontstaan. Dus wat moet je dan doen? Het eerste wat je kunt doen is leren je gevoelens te accepteren. Bij acceptatie zijn de volgende processen betrokken: ✔In staat zijn te begrijpen welke emoties je momenteel ervaart (angst, angst, woede, enz.). Ga na welke sensaties worden veroorzaakt door bepaalde emoties (spanning in de schouders bij angst, opeengeklemde kaken bij woede, stijfheid in de schouders en het lichaam bij angst, enz.). Zonder oordeel, zonder kenmerken te gebruiken, of deze emoties en sensaties ‘goed’ of ‘slecht’ zijn. ✔Normaliseer uw emoties, gevoelens en sensaties, omdat ze vervullen vitale functies (angst en angst waarschuwen bijvoorbeeld voor gevaren, dwingen iemand om op hun hoede te zijn en zichzelf te beschermen; woede duidt op een schending van persoonlijke grenzen, onbevredigde behoeften, het niet accepteren van omstandigheden en een verlangen om iets te veranderen, zichzelf te verdedigen, jezelf beschermen, enz.).✔Valideer jezelf: geef toe dat je het recht hebt om bepaalde emoties te ervaren, ze zijn met een reden ontstaan, maar als reactie op een bepaalde situatie; leef met jezelf mee, want het ervaren ervan is soms onaangenaam en pijnlijk. ✔Herinner je een ervaring waarin je pijnlijke emoties doormaakte en deze kon weerstaan. Herinner jezelf eraan dat emoties en gevoelens eindig zijn. Het accepteren van emoties is een proces dat je helpt emoties en gevoelens sneller en met minder lijden te ervaren extra ongemak door het omgaan met bepaalde ervaringen wordt geëlimineerd (ik ben bijvoorbeeld bang dat ik geïrriteerd zal raken door iemand, ik ben boos op mezelf vanwege mijn angst, ik beschouw mezelf als verkeerd vanwege mijn angsten, enz.). betekent niet dat je jezelf toestaat destructieve acties te ondernemen, zoals voortdurend uithalen naar dierbaren vanwege woede, de hele dag in bed liggen vanwege verdriet, niet naar sollicitatiegesprekken gaan vanwege angst, enz., omdat emoties en gedrag onder de druk staan invloed van emoties zijn verschillende processen. Onze acties hebben meer controle dan onze emoties en gevoelens (wat een onderwerp is voor het volgende artikel). En het is ook belangrijk om te onthouden dat jij meer bent dan je emoties. Emoties definiëren jou niet als persoon, als individu. Als dit artikel je aanspreekt en je wilt doorgaan, zou ik je dankbaar zijn voor je feedback en opmerkingen.