Is dit een spel of psychotherapie? en spel en psychotherapie. We spelen met het kind, maar we spelen op zo’n manier dat het kind zich ontwikkelt, minder angstig wordt, socialer, de spraak sneller beheerst en het denken ontwikkelt. Hoe helpt spelen? Vaak zien ouders een kind als een kleine volwassene. Maar de wereld van een kind verschilt aanzienlijk van de wereld van volwassenen. Een volwassene leeft in een cultuurwereld die gebaseerd is op normen, symbolen, tekens, taal, idealen, waarden, normen. Een kind bestaat in de natuur, zoals elk dier. Het reageert emotioneel of door middel van actie op prikkels uit de omgeving. Elk taalwoord is een teken dat verwijst naar iets anders: een concept, ding of fenomeen. Er zijn zoveel van deze verbindingen en verbindingen dat een kind deze diversiteit pas op 11-jarige leeftijd onder de knie krijgt. Dan zeggen volwassenen dat hij logisch denken heeft ontwikkeld. De ontwikkeling van kinderen is de ontwikkeling van cultuur, sociale normen, de toe-eigening van culturele waarden en de ontwikkeling van idealen. Een kind begint al heel vroeg een taal te spreken, maar denken met behulp van taal betekent het leren van alle verbanden die tussen concepten bestaan, en het door ervaring begrijpen van de betekenis van de verschijnselen waarover woorden spreken. En dit is een taak voor vele jaren. Spel is een overgangsruimte tussen de ruimte van de cultuur van een volwassene en de ruimte van de emoties en handelingen van een kind. Tijdens het spel leert een kind de zichtbare, hoorbare en tastbare wereld te symboliseren, dingen te vervangen door symbolen en met symbolen te werken. Een kleine auto kan bijvoorbeeld symbolisch de grote vervangen die papa elke dag gebruikt om naar zijn werk te gaan. Je kunt een kleine auto onderzoeken, hem verplaatsen zoals het kind dat wil, niet de vader, hem uit elkaar halen en kapot maken. Je kunt ermee doen wat het kind wil. Er is hier een breed veld voor creativiteit. Het kind krijgt de kans om niet met objecten te handelen, maar met symbolen van objecten, waardoor symbolisch denken ontstaat. Het kind transformeert van een passieve uitvoerder van de wil van de ouders in het spel naar een actief, creatief wezen. Bij speltherapie is niet alleen het spel belangrijk, maar ook de manier waarop de therapeut het kind begeleidt in dit spel. De basis van therapie voor volwassenen is ook belangrijk voor het kind. Dit is in de eerste plaats een therapeutische relatie: 1. congruentie van de therapeut, dat wil zeggen de consistentie van zijn belangrijkste manifestaties, de integriteit van zijn persoonlijkheid; 2. onvoorwaardelijke positieve acceptatie van het kind, 3. empathisch begrip, gebaseerd op de innerlijke wereld van het kind, niet op de volwassene. Het belangrijkste middel om met het kind te werken: zijn daden in woorden spiegelen, zijn gevoelens in woorden spiegelen, in spiegelen woorden de betekenissen die in het spel ontstaan. Dit is een nogal moeilijke taak - niet om het kind door jezelf te vervangen, niet om hem je gevoelens en ideeën op te leggen, daarom heb je voor het uitvoeren van spelpsychotherapie een gespecialiseerde psycholoog nodig.