Als je het einde voelt van een relatie die je jarenlang volledig in beslag heeft genomen, als een uitweg uit een lange eetbui, dan is dit artikel iets voor jou uit liefde bleek geluk voor je te zijn, geen tragedie, als je je zojuist echt levend en gelukkig voelde - dan is dit artikel voor jou. Als dit je voor de eerste keer overkomt - lees dit artikel, begrijp het en vergeef jezelf , en ga verder met je leven, wetende waar je “knop” is en bescherm deze tegen daglicht. Als u voor de tweede... derde... vierde keer bij uzelf zweert dat niemand anders u ooit in deze val zal lokken, moet u contact opnemen met een specialist. Tot het niet te laat is. Terwijl je leven nog gered kan worden. Wat er met je gebeurt is verslaving. Niet minder verschrikkelijk dan gokverslaving of drugsverslaving. En het is heel belangrijk om het antwoord te vinden op de vraag: hoe ben je hier terechtgekomen? Waarom zijn sommige mensen verslaafd en anderen niet? Waarom rennen andere, ‘slimme vrouwen’ weg voor zulke relaties, waarom slagen ze erin om onafhankelijk en respectvol in de liefde te blijven, terwijl je maar één weg hebt: verpletterd, verwoest en energieloos worden? Ik zal proberen je te vertellen hoe het allemaal is gebeurd. 24 uur per dag wachtte je op zijn telefoontje. Je ging helemaal op in deze verwachting en alle pogingen van anderen om je aandacht te trekken of hun advies om jezelf af te leiden en iets te doen, werden door jou als godslastering ervaren. Je werd vervuld van angst en wanhoop bij de gedachte dat hij misschien nooit zou bellen. Een kort gesprek aan de telefoon bracht je in een staat van gelukzaligheid, en de daaropvolgende uren werd je verdiept in het zorgvuldig analyseren van de informatie die in een gesprek van drie minuten kon worden vervat. En welke dynamiek in de relatie volgt uit dit gesprek. En hoe zou je je zo kunnen gedragen dat deze dynamiek anders wordt (lees: hoe je dit vitale wezen voor jou VAN BINNENKANT kunt controleren, erin kunt opgaan en elke cel ervan kunt doordringen). De dates vonden op dezelfde manier plaats. Jij bestond niet. Om precies te zijn, je bestond in je partner, als een persoon die als wandelende reclame werkt en door de straten loopt in een kostuum van een enorme eend. Of Winnie de Poeh... Alleen trekt hij aan het einde van de werkdag zijn pak uit, maar je hebt geprobeerd je verblijf in je 'geliefde' tot in het oneindige te verlengen. Hoe was het voor uw partner in deze situatie? Een vrouw kan een zwangerschap van 9 maanden verdragen. En dan nog een jaartje borstvoeding. En dit is de maximale periode, op de grens van tolerantie. Het geluk van het moederschap wordt zo nu en dan onderbroken door uitbarstingen van wanhoop en irritatie. Een man is hier helemaal niet voor bedoeld. Al kan hij soms wel dromen over wat een geweldige moeder hij zou zijn. Het resultaat is dat de manier waarop je verliefd werd - vastzat - ingeprent - opging in je partner - uitbarstingen van agressie bij hem veroorzaakt, sadisme veroorzaakt. En je voelt een paniekerige angst dat je in de steek wordt gelaten en je nog steviger vastklampt. Wat dienovereenkomstig de volgende uitbraak van agressie intensiveert. En de sneeuwbal van je tragische verslaving rolt en rolt de berg af en wordt snel groter. Verslaving is niets meer dan het verlangen van een persoon om terug te keren naar de baarmoeder van zijn moeder. Omdat de onaardse gelukzaligheid die hij daar beleefde zich nooit in zijn leven herhaalde. Wat er met de baby gebeurde op het moment van de geboorte en onmiddellijk daarna, waarom de echte wereld voor eens en voor altijd vreemd en koud voor hem werd - dit is een onderwerp om met een psychotherapeut te werken. Wat je zal helpen weer te gaan leven. Vrij en gelukkig in relaties.