PROGRAMMA VOOR NEUROPSYCHOLOGISCHE ONTWIKKELING EN CORRECTIE VAN DE PSYCHOLOGISCHE ONTWIKKELING VAN KINDEREN MET ADHD, MMD, RDA. Doelen: ontwikkeling van hogere mentale functies; functionele activering van subcorticale formaties van de hersenen; voorziening en regulering van de algemene energetische, activeringsachtergrond waarop alle mentale functies zich ontwikkelen; stabilisatie van interhemisferische interactie; (tactiel, motorisch (kinesthetisch, dynamisch)), visueel, auditief; zorgen voor regulering, programmering en controle van mentale activiteit. Het programma kan uit 12 - 24 lessen bestaan, totdat het resultaat is bereikt schema - 2 lessen per week, de cyclus is ontworpen voor 2-3 maanden. Duur - 50-60 minuten. Optimaal aantal groepsdeelnemers - 4-6 personen. Leeftijd - 5-12 jaar groeps- en individueel. Klasstructuur: stretching - 3-4 minuten; ademhalingsoefening - 3-4 minuten; oculomotorische oefeningen - 3-4 minuten; dynamische, ruimtelijke functies - 10-15 minuten; oefeningen voor de ontwikkeling van aandacht, geheugen, programmeer- en controlefuncties, communicatieve en emotionele oefeningen - 10-15 minuten Tijdens de eerste paar lessen zijn de oefeningen "Ei" en "Tunnel". uitgevoerd, wat een analogie is van de geboorte, evenals het "inbakeren" of "verbinden" van ledematen met papieren rompslomp. Ze kunnen tijdens de eerste paar sessies worden uitgevoerd om de hersenstamstructuren te activeren en de hele hersenen te versterken. Het grootste effect wordt bereikt als het kind samen met zijn moeder de ‘Ei’-oefening uitvoert. De ‘Ei’- en ‘Tunnel’-oefeningen zijn analoog aan de geboorte. Ze kunnen in de eerste paar lessen worden uitgevoerd om de werking van de hersenstamstructuren te activeren. Het grootste effect wordt bereikt wanneer het kind en de moeder de ‘Ei’-oefening uitvoeren. Nodig uw kind uit om op de grond te gaan zitten, zijn knieën naar zijn buik te trekken, ze met zijn handen vast te pakken en zijn hoofd in zijn knieën te verbergen. Laat jezelf voorstellen dat je een kip bent die uit een ei komt. De instructeur (moeder) zit achter het kind, slaat haar armen en benen om hem heen, doet zich voor als een schelp en nodigt de kip uit om uit te komen. Kinderen wordt gevraagd op handen en voeten te gaan staan, zijwaarts ten opzichte van elkaar, en zich voor te doen als een tunnel. Elk kind kruipt door de ‘tunnel’ en voltooit deze aan het einde. Je kunt vanuit stoelen een tunnel bouwen. Verdere implementatie en complicatie van de oefeningen komt overeen met de stadia van de ontogenese van het kind. Geschat programma van logopedielessen met behulp van neuropsychologische correctietechnieken 1 cyclus 1-2 weken – lessen 45 min. volgens het volledige programma van neuropsychologische correctie, cyclus 2 - logopedielessen inclusief methoden van neuropsychologische correctie Verplichte oefeningen - ademhaling, stretching, lichamelijk, ontspanning, d.w.z. controle om 1 blok te activeren Andere oefeningen zijn optioneel: somatognostisch of dynamisch; kinesthetisch of ruimtelijk, enz.) Oefeningen voor de ontwikkeling van aandacht, geheugen en andere mentale functies worden in latere stadia van de correctiecyclus opgenomen, omdat hun vorming vereist de gereedheid van de functies van het eerste blok. Het belangrijkste principe bij het selecteren van bepaalde oefeningen en taken van het correctionele programma is rekening houden met de leeftijd en individuele kenmerken van kinderen. Het programma is in de eerste plaats samengesteld uit die oefeningen die het meest geschikt zijn voor de problemen van het kind en die zullen bijdragen aan de meest effectieve oplossing ervan. Technieken van neuropsychologische correctie om verhoogde vermoeidheid en uitputting te overwinnen, de vorming van voldoende aandacht en prestatie (werk aan 1 blok) I. Ademhalingsoefeningen verbeteren het ritme van het lichaam, ontwikkelen zelfbeheersing en wilskracht. Stoornissen van het lichaamsritme (elektrische activiteit van de hersenen, ademhaling, hartslag,darmperistaltiek, vasculaire pulsatie, enz.) kunnen leiden tot verstoring van de mentale ontwikkeling van het kind. Het vermogen om vrijwillig de ademhaling te beheersen, ontwikkelt zelfbeheersing over gedrag. Ademhalingsoefeningen zijn vooral effectief voor het corrigeren van kinderen met ADHD. Het is het beste om te beginnen met het beoefenen van ademhalingsoefeningen vanaf de uitademingsfase, waarna u, na te hebben gewacht op een natuurlijke pauze in de ademhalingscyclus en gewacht op het moment waarop het verlangen om in te ademen verschijnt, diep ademhaalt door uw mond of neus, zodat er is een aangenaam, licht, spanningsvrij inademgevoel. Er moet voor worden gezorgd dat het middenrif beweegt en de schouders kalm blijven, hoewel de borstkas zeker zal bewegen als u diep inademt. In het stadium waarin het kind de diepe ademhaling onder de knie krijgt, wordt hem gevraagd zijn hand op het middenrif te leggen en te voelen hoe de hand omhoog gaat als je inademt, en naar beneden zakt als je uitademt. De ademhaling (de verschillende fasen ervan) kan worden gecombineerd met een verscheidenheid aan oog- en tongoefeningen. Een effectieve techniek is om de visuele en sensorische systemen te verbinden met ademhalingsoefeningen (“opblazen” van gekleurde ballen in de maag, “inademen” van zonlicht en gouden energie, enz.). Het ritme van het lichaam wordt bevorderd door op een trampoline te springen, paard te rijden en je adem in te houden tijdens het duiken. Het is bekend dat het inhouden van de adem en "gewichtloosheid" (springen op een trampoline, schommelen) de hersenstamstructuren activeren, die op hun beurt de verdere ontwikkeling van het kind stimuleren. Een goede ademhaling, wat de gasuitwisseling en de bloedcirculatie optimaliseert Ventilatie van alle delen van de longen bevordert de algehele gezondheid en welzijn. Het kalmeert en bevordert de concentratie, de ontwikkeling van wilskracht en zelfbeheersing. Ademhalingsoefeningen moeten voorafgaan aan massage en andere oefeningen. Houd er rekening mee dat een correcte ademhaling een volledige ademhaling is, d.w.z. combinatie van borst- en buikademhaling; Het moet eerst liggend worden uitgevoerd, dan zittend en ten slotte staand. Totdat het kind correct leert ademen, wordt aanbevolen om zijn hand op de borst te leggen, de andere op de buik (bevestig ze met de handen van een volwassene er bovenop) om de volledigheid van de ademhalingsbewegingen te controleren.1. Het is universeel om ademhalingsoefeningen in vier fasen aan te leren, die fasen van gelijke tijd bevatten: inademen-vasthouden-uitademen-vasthouden. In het begin kan elk van hen 2-3 seconden duren. met een geleidelijke toename tot 7 sec. Ten eerste moet een volwassene de handen van het kind fixeren, wat het leren enorm vergemakkelijkt. De volwassene moet de aangegeven tijdsintervallen ook hardop tellen met een geleidelijke overgang naar het kind dat de oefeningen zelfstandig uitvoert. De juiste ademhaling is een langzame, diepe middenrifademhaling (waarbij de longen van de laagste naar de bovenste gevuld zijn), bestaande uit het volgende. 4 fasen: I.P. - liggend op de vloer fase 1 - adem in: - laat de buikspieren los, begin met inademen, laat het middenrif naar beneden zakken, duw de maag naar voren en breid de borstkas uit met behulp van de tussenribspieren; til het borstbeen en de sleutelbeenderen op, vul de toppen van de longen met lucht. 2e fase - adem uit: - til het middenrif op en laat de ribben zakken met behulp van de groep intercostale spieren; borstbeen en sleutelbeenderen, waarbij lucht uit de toppen van de longen vrijkomt - pauze 2. Ademhalingsoefening “Vuisten” Deze oefening helpt ook bij het nauwkeurig onthouden van belangrijke en complexe informatie. Bal uw vingers tot een vuist met uw duim naar binnen gekruld. Adem langzaam uit, bal je vuist met inspanning. Adem vervolgens in, terwijl u de kracht van het samenklemmen van uw vuist loslaat. Herhaal de oefening 5 keer. Het uitvoeren van de oefening met gesloten ogen verdubbelt het effect.3. Ademhalingsoefening “Bal” I.p. - op de vloer zitten. Inademen. Kinderen wordt gevraagd hun buikspieren te ontspannen, te beginnen met inademen en een ballon in hun maag op te blazen, bijvoorbeeld rood (de kleuren moeten worden veranderd). Pauzeer (houd je adem in). Kinderen wordt gevraagd hun maag zoveel mogelijk in te trekken. Pauze. Inademen. Bij het inademen strekken de lippen zich uit in een buis enze 'drinken' luidruchtig de lucht. Later wordt het kind ook gevraagd om te vocaliseren terwijl hij uitademt, waarbij hij individuele geluiden zingt (a, o, y, w, x) en hun combinaties (z wordt s, o wordt y, w wordt sch. , enz. p.).4. Ademhalingsoefening “Wind”. Terwijl je langzaam uitademt, gebruik je je vinger of je hele handpalm om de luchtstroom te onderbreken, zodat je het geluid van de wind, de kreet van een Indiaan of het gefluit van een vogel hoort. Ademhalingsoefening “Kaars”. Ga rechtop zitten of staan. Haal langzaam adem door je neus en adem langzaam uit door een smal gat gevormd door je lippen op een kaars (veer, ballon) die voor het kind staat. Trek uw hoofd niet naar voren. De vlam moet soepel langs de luchtstroom afbuigen. Beweeg vervolgens de kaars een beetje en herhaal de oefening; de afstand nog verder vergroten, etc. Vestig de aandacht van uw kind op het feit dat naarmate de zetpil wordt verwijderd, de buikspieren steeds gespannener worden.6. Ademhalingsoefening "Dooty Ball". Een pingpongbal wordt in het midden van de tafel geplaatst, twee spelers beginnen op de bal te blazen en proberen deze in het doel van de tegenstander te blazen. II.Massage en zelfmassage Corrigerend, ontwikkelings- en vormingswerk moeten verschillende soorten massages omvatten. Vooral massage van de vingers en oren is effectief. Deskundigen tellen 148 punten op de oorschelp, die overeenkomen met verschillende delen van het lichaam. De punten op de bovenkant van het oor komen overeen met de benen en op de lob met het hoofd. Het aanraken van de baby onmiddellijk na de geboorte stimuleert de groei van gevoelige zenuwuiteinden op het lichaam, ze zijn betrokken bij beweging, ruimtelijke oriëntatie en visuele waarneming. Als de zenuwuiteinden niet worden geactiveerd, leidt dit tot een vertraagde spierontwikkeling, verminderde perceptie van informatie, defecten in de ontwikkeling van de emotionele sfeer en leerproblemen. Het wordt aanbevolen om een ​​kind zelfmassage in verschillende fasen te leren. Eerst masseert de volwassene zijn lichaam zelf, daarna met de handen van het kind, waarbij hij zijn eigen handen erop legt, pas daarna voert het kind zelfmassage uit. Vraag hem om zijn gevoelens voor en na de massage te beschrijven: “Misschien iets is veranderd? Wat? Waar? Hoe ziet het eruit?". Masseerbaar bijvoorbeeld! (of andere) lichaamsdelen werden warmer, heter, lichter of bedekt met kippenvel, zwaar, etc.1. "Magische punten". Massage van “magische punten” verhoogt de weerstand van het lichaam, helpt de metabolische processen, lymfe- en bloedcirculatie te verbeteren (voorbeelden van “magische punten” volgens met.prof. A.A. Umanskaya worden gegeven), Figuur 1 toont de punten die opeenvolgend moeten masseren van de “magische punten”, geproduceerd door roterende bewegingen, moet dagelijks drie keer per dag gedurende 3 seconden worden gedaan (9 keer in de ene richting, 9 keer in de tegenovergestelde richting). Als u bij uzelf of uw kind een pijnlijke plek constateert, moet deze elke 40 minuten op de aangegeven manier worden gemasseerd totdat de normale gevoeligheid is hersteld. Naast andere effecten is constante massage gunstig voor het kind, omdat: - punt 1 verbonden is met het slijmvlies van de luchtpijp, de bronchiën en ook met het beenmerg. Het masseren van dit gebied vermindert het hoesten en verbetert de hematopoëse; punt 2 reguleert de immuunfuncties van het lichaam. Verhoogt de weerstand tegen infectieziekten; - punt 3 regelt de chemische samenstelling van het bloed en het slijmvlies van het strottenhoofd - punt 4 - het nekgebied is verbonden met de regulator van de activiteit van de bloedvaten van het hoofd, de nek en de romp; . Massage van dit punt normaliseert de werking van het vestibulaire apparaat. Dit punt mag niet met roterende, maar alleen met translatie-, drukkende of vibrerende bewegingen van boven naar beneden worden gemasseerd, net zoals punt 5 zich in het gebied van de 7e hals- en 1e borstwervel bevindt. Het werken ermee geeft een verscheidenheid aan positieve effecten, waaronder het verbeteren van de algemene bloedcirculatie, het verminderen van prikkelbaarheid en gevoeligheid voor allergische middelen; punt 6 - massage van dit punt verbetert de bloedtoevoer naar de slijmvliezen van de neus en de maxillaire holte; De neus wordt gezuiverd, de loopneus verdwijnt; punt 7, de bloedtoevoer in het gebied van de oogbol en de voorste delen van de hersenen verbetert;gehoororganen en vestibulaire apparaten; punt 9 - massage geeft een veelzijdig effect; zwelling wordt verlicht, veel functies van het lichaam worden genormaliseerd. Na deze puntmassage kunt u overgaan tot massage en zelfmassage van verschillende delen van het lichaam. 2. “Je haar wassen.” Spreid uw vingers iets en buig ze lichtjes bij de gewrichten. Masseer uw hoofd met uw vingertoppen in de richting: 1) van het voorhoofd naar de bovenkant van het hoofd, 2) van het voorhoofd naar de achterkant van het hoofd en 3) van de oren naar de nek.3. "De aap kamt zichzelf." De rechterhand masseert het hoofd met de vingers van de linkerslaap naar de rechterkant van de achterkant van het hoofd en terug. Dan de linkerhand - van de rechterslaap naar de linkerkant van de achterkant van het hoofd. In een meer complexe versie kruisen de armen bij de haarlijn (duimen langs de middellijn!); in deze positie masseert het kind het hoofd intensief van het voorhoofd naar de nek en rug.4. "Oren". De oren worden met de handpalmen gewreven alsof ze bevroren zijn; Drie keer opwarmen van boven naar beneden (verticaal); met een heen-en-weerbeweging wrijven ze in de andere richting (horizontaal) (vingers, exclusief de duimen, zijn verbonden en gericht naar de achterkant van het hoofd, ellebogen naar voren, bedek vervolgens de oren met je handpalmen en plaats je oren). vingers naar de achterkant van het hoofd, waardoor ze dichterbij komen. Tik met uw wijsvingers maximaal drie keer lichtjes op de achterkant van uw hoofd. Deze oefening versterkt de hersenschors en vermindert het gevoel van oorsuizen, hoofdpijn en duizeligheid. "De ogen rusten." Sluit de ogen. Maak met behulp van de interfalangeale gewrichten van de duimen 3-5 masserende bewegingen langs de oogleden, van de binnenste naar de buitenste ooghoeken; herhaal dezelfde beweging onder de ogen. Masseer hierna uw wenkbrauwen vanaf de brug van uw neus tot aan uw slapen.6. "Vrolijke neuzen." Wrijf het gebied rond de neus met uw vingers en vervolgens met uw handpalmen totdat een gevoel van warmte verschijnt. Draai de punt van de neus 3-5 keer naar rechts en links. Voer daarna 3-5 strijkende rotatiebewegingen uit met de wijsvingers van beide handen langs de neus, van boven naar beneden aan beide kanten. Deze oefening beschermt tegen loopneus en verbetert de bloedcirculatie in de bovenste luchtwegen.7. "Vis". De mond is iets open. Neem de bovenlip met de vingers van je rechterhand en de onderlip met je linkerhand. Voer gelijktijdige en multidirectionele bewegingen van de handen uit, waarbij u de lippen naar boven, naar beneden, naar rechts, naar links strekt. Sluit je mond, pak beide lippen met je handen en trek ze naar voren, terwijl je ze masseert.8. "Ontspannen gezicht." Ga met je handen van boven naar beneden over je gezicht en druk lichtjes zoals bij het wassen (3-5 keer). Gebruik vervolgens de achterkant van je hand en vingers om zachtjes van de kin naar de slapen te bewegen; Maak het voorhoofd “glad” vanuit het midden naar de slapen.9. "Flexibele nek, losse schouders." Masseer de achterkant van de nek (van boven naar beneden) met beide handen: strelen, kloppen, knijpen, wrijven, spiraalvormige bewegingen. Op dezelfde manier: a) masseer met de rechterhand de linkerschouder in de richting van de nek naar het schoudergewricht , dan met de linkerhand - de rechterschouder; b) pak met uw rechterhand uw linkerschouder en maak 5-10 rotatiebewegingen met de klok mee en tegen de klok in; hetzelfde - met de linkerhand, dan met beide handen tegelijkertijd 10. "Uil". Hef uw rechterschouder op en draai uw hoofd naar rechts, terwijl u diep ademhaalt; Pak met je linkerhand de rechter periostale spier en laat, terwijl je uitademt, je schouder zakken. Kneed de vastzittende spier door diep te ademen en zo ver mogelijk achter je rug te kijken. Hetzelfde met de linkerschouder met de rechterhand 11. "Warme handen." Steek uw rechterhand omhoog en beweeg deze in verschillende richtingen. Tegelijkertijd houdt de linkerhand de schouder (onderarm) van de rechterhand vast, weerstaat de beweging ervan en masseert deze tegelijkertijd. Vervolgens worden de handen verwisseld. Wrijven en opwarmen van de vingers en de hele hand vanaf de vingertoppen tot aan de basis en de achterkant; Besteed speciale aandacht aan je duimen. Imitatie van “power” wassen, wrijven en handen schudden.12. “Warme voeten” Terwijl u zit, wrijf (kneden, knijpen) krachtig met uw rechterhand over de zool, tenen en achterkant van de voet ter hoogte van de interdigitale ruimtes van de linkervoet, hetzelfde met de linkerhand met de voet van de rechtervoet. Wrijf en trommel vervolgens je voeten tegen elkaar, maar ook op de vloer. Lopen op kiezelstenen, bonen of andere oneffen oppervlakken is ook nuttigheeft een aardend effect op het lichaam, verlicht vermoeidheid, verhoogt de prestaties. Nuttig bij verkoudheid en hoofdpijn.13. Lopen op een massagemat.14. “Tikken” (doel: de hersenen van energie voorzien, neurohumorale regulatie activeren). Masseer het gebied van de thymus (op het borstbeen) door 10-20 keer licht te tikken in een cirkelvormige beweging van links naar rechts. III. Rekken Rekken normaliseert de hypertoniciteit (ongecontroleerde overmatige spierspanning) en hypotoniciteit (ongecontroleerde spierslapte) van de spieren. Het optimaliseren van de toon is een van de belangrijkste taken van neuropsychologische correctie. De aanwezigheid van hypotoniciteit wordt meestal geassocieerd met een afname van de mentale en motorische activiteit van het kind, met een hoge drempel en een lange latente periode voor het optreden van alle reflex- en vrijwillige reacties. Hypotoniciteit wordt gecombineerd met een langzame omschakeling van zenuwprocessen, emotionele lethargie, lage motivatie en zwakte van wilsinspanningen. Hypertoniciteit manifesteert zich in de regel in motorische rusteloosheid, emotionele labiliteit en slaapstoornissen. Bij kinderen met hypertoniciteit is de vrijwillige aandacht verzwakt en zijn de motorische en mentale reacties verminderd. Alle motorische, zintuiglijke en emotionele reacties op externe prikkels bij een hyperactief kind ontstaan ​​snel, na een korte latente periode, en vervagen net zo snel. Zulke kinderen vinden het moeilijk om te ontspannen. Daarom is het helemaal aan het begin van de lessen noodzakelijk om het kind zijn eigen toon te laten voelen en opties te laten zien om ermee te werken met behulp van de meest duidelijke en eenvoudige voorbeelden, terwijl je tegelijkertijd mogelijke ontspanningstechnieken leert. 1. “String” uitrekken. De oefening wordt liggend op uw rug uitgevoerd. Het kind moet de vloer voelen met zijn hoofd, nek, rug, schouders, armen, billen en benen en vervolgens zijn gevoelens beschrijven. De vloer kan hard, hard, zacht, koud of warm, glad of ruw, glad of hobbelig zijn, enz. Vervolgens pakt de instructeur de ene hand van het kind en strekt deze een beetje uit (de andere hand ligt ontspannen), dan de andere hand. Hierna voert het kind zelfstandig armstrekoefeningen uit. De benen worden op dezelfde manier gestrekt. 2. Strekken van “String-2”. Uitgangspositie: liggend op je rug. Het kind wordt gevraagd zichzelf voor te stellen als een strak gespannen touw en zijn lichaam te strekken, waarbij hij zich tegelijkertijd uitstrekt, eerst met twee armen, dan met twee benen, en vervolgens met de rechter (arm, zijkant, been) en linkerkant van het lichaam (lineaire rekoefeningen). ). De rug mag niet overbelasten of krommen. De oefening wordt herhaald terwijl u op uw buik ligt.3. Cobra-rek. Uitgangspositie: liggend op je buik. Buig je armen bij de ellebogen, laat je handpalmen op schouderhoogte op de grond rusten. Kinderen wordt gevraagd zichzelf voor te stellen in de vorm van een cobra: - til langzaam hun hoofd op, strek geleidelijk hun armen en open hun mond een beetje - til hun bovenlichaam op, buig hun rug, billen en benen moeten ontspannen zijn: - keer terug naar de startpositie en ontspan, zonder je adem in te houden 4. "Stralen" uitrekken - I.p. - op de vloer zitten. Afwisselende spanning en ontspanning:— - nek, rug, billen;— - rechterschouder, rechterarm, rechterhand, rechterkant, rechterheup, rechterbeen, rechtervoet;— - linkerschouder, linkerarm, linkerhand, linkerkant, linkerdij, linkerbeen, linkervoet. IV. Oculomotorische oefeningen Oculomotorische functies zijn een van de eerste sensomotorische functies in de ontogenese (2-4 maanden). Met oculomotorische oefeningen kunt u uw gezichtsveld uitbreiden en de waarneming verbeteren. Ze helpen de visuele delen van de hersenen en visuele aandacht te activeren en kunnen effectief worden gebruikt voordat schriftelijke taken worden uitgevoerd. Unidirectionele en multidirectionele bewegingen van de ogen en tong ontwikkelen interhemisferische interactie en verhogen het energieniveau van het lichaam. Het is bekend dat oogbewegingen het leerproces activeren. Het is een feit dat veel hersenzenuwen die uit de medulla oblongata komen, waaronder de trigeminale zenuwen, de gezichtszenuwen, de abducens, de oculomotorische zenuwen en de trochleaire zenuwen, verbinding maken met het oog. Ze activeren de beweging van de oogbol in alle richtingen, trekken samen of ontspannen de spierenleerling om de trillingen van het netvlies te reguleren en de vorm van de lens te veranderen om dichtbij en veraf te kunnen zien. De ogen zijn voortdurend in beweging, verzamelen sensorische informatie en construeren complexe beeldpatronen die nodig zijn om te leren. De hersenen combineren deze beelden met andere sensorische informatie om een ​​visueel perceptueel systeem op te bouwen. Driedimensionale visuele perceptie is een voorwaarde voor succesvol leren. Helaas wordt in het onderwijsproces meestal tweedimensionale ruimte gebruikt (boek, tafel, notitieboekje, computerscherm, enz.), Wat de leerkwaliteit aanzienlijk vermindert. Het grootste deel van de motorische cortex van de hersenhelften is betrokken bij de spierbewegingen van het strottenhoofd, de tong, de mond, de kaak en de ogen. Oefeningen gebaseerd op bewegingen van de ogen, tong en kaak stimuleren het basale ganglion van het limbisch systeem, inclusief een gespecialiseerd gebied - de substantia nigra, die het basale ganglion verbindt met de frontale kwab van de hersenen, die het denken, de spraak en het gedrag controleert. Oefening 1. A). Het kind ligt op zijn rug op de grond en volgt op een afstand van 30-50 cm met zijn blik een object (een heldere vogel die geluiden maakt), dat de psycholoog in horizontale, verticale, cirkelvormige richting beweegt, evenals langs een cijfer acht (ontwikkelt interhemisferische verbindingen). Vereisten: - je moet stil liggen, alleen de ogen bewegen; - verlies de hele ruimte niet uit het oog; hijzelf, op armlengte, beweegt het speelgoed en volgt de beweging van het voorwerp met zijn ogen. Het is noodzakelijk om het gezichtsveld uit te breiden, zijdelings zicht te oefenen (het volume van visuele aandacht en perceptie te vergroten). Eerst houdt hij het speeltje in zijn rechterhand, dan in zijn linkerhand en dan met beide handen samen. Die gebieden in het gezichtsveld van het kind waar het 'wegglijden' van de blik plaatsvindt, moeten extra aandacht krijgen, door ze verschillende keren te 'tekenen' totdat de retentie stabiel wordt. Controle van de prestaties: we vragen het kind of er fouten zijn gemaakt, waar dat is gebeurd maakt hij een fout? Wat was de fout? Oefening 2. - i.p. zoals in de vorige oefening, maar het wordt uitgevoerd met unidirectionele bewegingen van de tong (ogen en tong naar rechts, ogen en tong naar links, omhoog, omlaag). zoals bij de vorige oefening, maar het wordt uitgevoerd met multidirectionele bewegingen van de tong (ogen naar rechts, tong naar links en omgekeerd). Deze oefening helpt synkinese te overwinnen. V. Deze en andere oefeningen worden gebruikt bij het overwinnen van synkinese1. Het oefenen van autonome en gecombineerde bewegingen op het niveau van de ogen en de tong. Het hoofd is vast. Oculomotorische oefeningen worden uitgevoerd (in vier hoofd-, vier diagonale richtingen, van jezelf af en naar jezelf toe), in combinatie met het fixeren van de spieren van de tong en kaak (ze zijn bewegingloos): a) knijp krachtig in de kaken; indien nodig kunt u het kind vragen een potlood tussen zijn tanden te houden, enz.; b) open je mond zoveel mogelijk, verberg je tong c) open je mond zoveel mogelijk, steek je tong zoveel mogelijk uit.2. De ogen zijn gefixeerd. Er worden bewegingen van het hoofd en de tong uitgevoerd (unidirectioneel en multidirectioneel). Het oefenen van unidirectionele en multidirectionele bewegingen van de ogen en tong. Met andere woorden, de bewegingen van de tong zijn in dezelfde of in de tegengestelde richting van de blik gericht.4. Het oefenen van unidirectionele en multidirectionele bewegingen van het hoofd en de ogen.5. Het oefenen van unidirectionele en multidirectionele bewegingen van de tong (ogen) met de armen en benen. Alle bovenstaande oefeningen worden geleidelijk uitgevoerd; Als ze eenmaal onder de knie zijn, moeten ze in de volgende lessen worden geïntroduceerd en worden uitgevoerd in een liggende, zittende en staande positie. VI. Oefening "Taal op het gehoor" - activeert en ontwikkelt auditieve aandacht en perceptie, bevordert de vorming van akoestisch-kinesthetische verbindingen. Het kind ligt op de grond op zijn rug. Instructies: “Waar je het geluid hoorde, richt je tong naar buiten.” A) De psycholoog maakt geluiden met een bel (klinkend speelgoed) in verschillende richtingen, het kind moet het geluid met zijn tong in de ruimte lokaliseren. B) Bepaal de bron van het geluid tegen de achtergrond van lawaai (ritselend cellofaan, klinkendspeelgoed C) Bepaal de bron van het geluid tegen de achtergrond van het gelijktijdige geluid van twee akoestisch nabije geluiden (het geritsel van cellofaan, het geritsel van een vel papier) D) Als je het geluid hoort (de roep van een vogel) ) één keer moet je de richting aangeven; als 2 keer, dan ligt de tong roerloos. Taken C) en D) worden aangeboden aan kinderen met impulsiviteit en controleproblemen. D) Toon met de tong de richting van een onzichtbare geluidsbron en beschrijf deze, raad het object dat de geluidsbron heeft gemaakt geluid (voor kinderen met problemen in de nominatieve functie). VII. Ontspanning (stressvermindering). Ontspanningsoefeningen worden zowel aan het begin van de les uitgevoerd - ter aanpassing, als aan het einde - om de tijdens de les opgedane ervaring te integreren. Ze bevorderen ontspanning, verlichten motorische (spier) en emotionele spanning en zelfobservatie 1. "Rusthouding." Doel: een houding van rust en ontspanning van de armspieren beheersen en consolideren. Het is noodzakelijk om dichter bij de rand van de stoel te zitten, op de rugleuning te leunen, uw handen losjes op uw knieën te plaatsen en uw benen iets uit elkaar te plaatsen. De formule voor algemene vrede wordt door de instructeur langzaam uitgesproken, met een rustige stem, met lange pauzes. Iedereen weet hoe te dansen, springen, rennen, tekenen, maar niet iedereen weet hoe hij moet ontspannen en rusten. We hebben een spel als dit. Heel gemakkelijk, eenvoudig, de beweging vertraagt, de spanning verdwijnt... En het wordt duidelijk: ontspanning is prettig! 2. "Vuisten". Doel: het beheersen en consolideren van de rust- en ontspanningshouding van de armspieren.I.p. - op de vloer zitten. Instructeur: “Plaats je handen steviger op je knieën, zodat de handen ontspannen worden voelt gemakkelijk, prettig. We luisteren en doen wat ik doe. Inademen - pauzeren, uitademen - pauzeren! Dit en elke volgende oefening wordt 3 keer herhaald steviger knijpen - Loslaten, losmaken (Gemakkelijk de ontspannen hand optillen en laten vallen.) Weet, meisjes en jongens, onze vingers rusten. 3. "Laten we zonnebaden." Doel: de spieren van de benen ontspannen. Instructeur: “Stel je voor dat je benen in de zon liggen (strek je benen naar voren, zittend op de grond). het kind om aan te raken hoe hard zijn spieren zijn geworden). De gespannen benen zijn hard geworden, zoals stenen. Ze zijn moe, en nu rusten ze uit, ontspannend We heffen onze benen hoger! We houden vast... We houden vast... Laten we zonnebaden! Laat je benen scherp op de grond zakken. " Doel: ontspanning van de spieren van de armen, benen, lichaam I.p. - staand. Instructeur: “Sta op. Stel je voor dat je een zware halter optilt. Buig voorover, bal je vuisten. Hef je armen langzaam op. Ze zijn zwaar! scherp naar beneden en vallen vrij langs het lichaam). Ze zijn ontspannen, niet gespannen, ademen gemakkelijk in van de vloer (strek omhoog, armen omhoog). Houd het stevig vast... En gooi het moe en word nog gehoorzamer. Tijdens de oefening kun je de spieren van de schouder en onderarm van het kind aanraken en controleren hoe ze gespannen zijn Het wordt ons duidelijk: ontspanning is prettig. 5. Zwaaien op een fysiologische bal Het kind gaat liggen op een fysiologische (grote) buik, terwijl de psycholoog deze met zijn handen vasthoudt, terwijl hij ritmische bewegingen naar beneden maakt. vooruit, achteruit 6. Ontspanning Het kind ligt op zijn rug op de grond, de psycholoog streelt zijn lichaamsdelen met de klok mee: van de pols tot de elleboog, van de voeten tot de knie, van nek tot hoofd. Uitgevoerd met ontspannende muziek.7. SchommelstoelA) Het kind zit, de benen en armen zijn in een ring samengebracht. Begint 15 keer heen en weer te zwaaien zonder met zijn hoofd de grond te raken. Terug - inademen, vooruit - uitademen B) Het kind ligt op zijn buik. Schommelt 10 keer. VIII. Lichamelijke oefeningen (lichaamsbewegingsoefeningen) WanneerDoor het uitvoeren van lichaamsoefeningen ontstaat er interhemisferische interactie, worden synkinese (onwillekeurige, onbedoelde bewegingen) en spierspanning verlicht. Er is een ‘gevoel’ van iemands lichaam, wat bijdraagt ​​aan de verrijking en differentiatie van zintuiglijke informatie. Het is bekend dat het centrum van motorische coördinatie de frontale kwab van de hersenen is, die ook verantwoordelijk is voor interne spraak, wilskracht en controle. Alle neuropsychologische correctionele, ontwikkelings- en formatieve programma's zijn gebaseerd op motorische activiteit. Houd er rekening mee dat een immobiel kind niet leert! Het is bekend dat kinderen die de cruciale ontwikkelingsfase van het kruipen missen, leerproblemen ervaren. Feit is dat tijdens het kruipen kruisbewegingen van de armen, benen en ogen worden gebruikt, waardoor de ontwikkeling van het corpus callosum wordt geactiveerd. Bij regelmatige uitvoering van heen en weer gaande bewegingen wordt een groot aantal zenuwbanen gevormd en gemyeliniseerd die de hersenhelften verbinden. , wat bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van mentale functies. Het langzaam uitvoeren van kruisbewegingen helpt het vestibulaire apparaat en de voorhoofdskwabben van de hersenen te activeren. Er moet een reeks opeenvolgende bewegingen worden uitgevoerd van het hoofd en de nek naar de onderste ledematen, van de nek en schouders naar de handen en individuele vingers. , dienovereenkomstig, van de knieën tot de tenen. Het reguleren van de spiertonus kan ook plaatsvinden volgens de wetten van de bewegingsontwikkeling: van de spieren van hoofd en nek tot aan de spieren van de romp en verder tot aan de spieren van de onderste ledematen; van de spieren van de nek en schouders tot de onderarmen, handen, vingers en dienovereenkomstig van de spieren van de dijen tot de tenen. Hoe meer de kleine spieren van het lichaam erbij betrokken zijn, hoe meer zenuwbanen er worden aangelegd tussen de voorste delen van de hersenen, het basale ganglion van het limbisch systeem en het cerebellum. 1. "Fiets". Het kind imiteert het fietsen met zijn voeten en raakt met zijn elleboog de tegenoverliggende knie aan; dan - de andere knie; dan weer het tegenovergestelde.2. Armen en benen op een telling opheffen (ontwikkeling van interne en interhemisferische interacties) Het kind ligt op de grond op zijn rug A) Bij het tellen tot 10 moet het kind synchroon zijn linkerarm en been optillen, en vervolgens de rechter ledematen. B) Wanneer. tellend tot 10 moet het kind zijn linkerarm en rechterbeen synchroon optillen en omgekeerd. Er mogen geen stops of teruggaande bewegingen zijn. Er kan een verandering in de telling optreden, het tempo: snel, langzaam.3. “Partisaan op de buik” Kruip in liggende positie op de buik op je buik. Alle delen van het lichaam moeten op de grond worden gedrukt, inclusief sokken (kruip onder het touwniveau). Ondersteuning van uw voeten is belangrijk. Kruip, afwisselend met uw rechter- en linkerbeen en arm. Even kruipen. (motivatie – “om een ​​kostbare steen te krijgen”)4. “Partizaan op zijn rug” A) In rugligging, hoofd opgeheven, alle nadruk op de rug. Wissel bewegingen af ​​naar links en rechts. Probeer in een rechte lijn te kruipen.5. “Rups” (werkt op het zitpodium) A) De rups is groot. Het kind zit in een zittende positie, met de handen naar achteren, steun op de grond, de benen tegelijkertijd gestrekt en gevouwen. Het kind beweegt dus vooruit. B) De rups is klein. De positie is hetzelfde, maar beweeg met rechte, uitgestrekte benen. De taak wordt moeilijker gemaakt door woorden te bedenken met de klank “s”, de lettergreep “auto”6. “Spin” Het kind staat op “handen en voeten” en beweegt a) heen en weer, b) zijwaarts; U moet stoppen en overschakelen naar een andere methode (in geval van overtreding van de controlefunctie). Om vrijwillige controle te vormen, wordt het aanbevolen om uit te voeren en over te schakelen: tellen (op 4, overschakelen naar een andere uitvoeringsmethode) of overwinnen. impulsiviteit, 1 klap - verander de methode, 2 klap - niet nodig (val).7. “Soldaat” Loop als een soldaat: - met de spanwijdte van de ledematen met dezelfde naam - met de spanwijdte van tegenovergestelde ledematen - als je 1 klap hoort - met de spanwijdte van de ledematen met dezelfde naam, 2 klap - met de spanwijdte van de ledematen met dezelfde naam; spanwijdte van tegenovergestelde ledematen - als je het geluid Z hoort - met de spanwijdte van de ledematen met dezelfde naam, als het geluid C is - met een spanwijdte van tegenovergestelde ledematen8. "Molen". Moedig kinderen aan om gelijktijdig cirkelvormige bewegingen te makenhand en voet. Eerst met de linkerhand en linkervoet, dan met de rechterhand en rechtervoet, dan met de linkerhand en rechtervoet, dan met de rechterhand en linkervoet. Eerst wordt de rotatie naar voren uitgevoerd, vervolgens naar achteren, vervolgens met de arm naar voren en met het been naar achteren. De oefening moet zo worden uitgevoerd dat de arm en het andere been gelijktijdig bewegen, waarbij de ogen naar rechts, links, omhoog en omlaag draaien. Ademen is vrijwillig.9. "Sokken-palmen" (voor de ontwikkeling van interhemisferische interactie en selectief, vrijwillig gedrag. Het kind zit op de grond, leunt met zijn rug tegen de muur, armen gebogen naar de ellebogen. A) bewegingen van de handen en voeten worden gelijktijdig uitgevoerd: één hand omhoog - de teen van de voet - uitgetrokken, de andere naar beneden - teen naar je toe, dan veranderen de posities van de voeten en handen snel B) de rechter en linker ledematen voeren multidirectionele bewegingen uit C) de oefening wordt uitgevoerd met de betrokkenheid van de ogen en de tong 11. Ritmes A) Energieoefeningen: stuiteren op de bal op de muziek, in het ritme komen, klappen, check; springen op een stekelige (tactiele) mat. 12. “Lezginka”. Het kind vouwt zijn linkerhand tot een vuist, legt zijn duim opzij en draait de vuist met zijn vingers naar zichzelf toe. Met zijn rechterhand, met een rechte handpalm in horizontale positie, raakt hij de pink van zijn linkerhand aan. Hierna verandert gelijktijdig de positie van de rechter- en linkerhand (6-8 positieveranderingen). Het is noodzakelijk om een ​​hoge snelheid van veranderende posities te bereiken. 9. "Klimmer" (vorming van plannings- en controlefuncties) Het kind staat tegen de muur en drukt zijn armen en benen ertegenaan. Dan moet hij langs de muur bewegen zodat er maar één ledemaat van de muur komt, de rest wordt ingedrukt. De beweging vindt opeenvolgend plaats: eerst de linkerhand, dan het linkerbeen, de rechterhand, het rechterbeen. De oefening wordt een tijdje tellend uitgevoerd. Er is een bewegingsprogramma vooraf opgesteld. Er wordt gebruik gemaakt van een verzekering als het kind een fout maakt. Als je alle zekeringen hebt gebruikt, ben je van de klif gevallen: - met dezelfde ledematen - tegenovergestelde ledematen - armen gekruist, benen gelijkmatig herschikt - benen gekruist, armen gelijkmatig herschikt - afwisselend, dan armen, dan benen . "Logboek." (om de vaardigheid te ontwikkelen om zelfs te schrijven, regel voor regel te lezen. Het kind ligt op zijn rug, hoofd, armen, benen liggen op de grond. De positie van het hoofd en de benen wordt vastgezet met steunen (pinnen). Begint te rollen als een boomstam op een horizontaal oppervlak op een afstand van 2 m, in een poging het hoofd en de benen vast te houden, rolden ze soepel naar de bovenste en onderste steunen. Als je de oefening verkeerd hebt uitgevoerd, keer dan terug naar de startpositie en herhaal de oefening A) langs een horizontale rechte lijn B) ​​langs een diagonaal Technieken voor neuropsychologische correctie van de vorming van auditieve, visuele, tactiele, motorische (voortvloeiende uit bewegingen), visueel-ruimtelijke processen (blok 2). I. Vorming van somatognostische, tactiele en kinesthetische processen1. "Herhaal de pose." Het kind herhaalt een pose (vervolgens meerdere poses) na de psycholoog, bij de creatie waarvan het hele lichaam deelneemt.2. "Haastig." Het kind reproduceert de een na de ander een reeks handmatige houdingen, die elk 20-30 seconden lang worden vastgelegd (twee tot drie ademhalingscycli); Een voorwaarde is volledige concentratie op elke pose. Deze oefening is goed om meerdere keren per dag uit te voeren (5-7 minuten). Husts worden uitgevoerd in dezelfde volgorde als in Fig. 3. "Raad het lichaamsdeel en onthoud de naam." Raak een deel van het lichaam van het kind aan (bijvoorbeeld het ellebooggewricht) (aai, masseer, wrijf, enz.) en nodig hem uit om het blindelings aan zichzelf te laten zien en vervolgens zijn ogen aan u te openen; noem haar. Dit moet met alle delen van het lichaam worden gedaan en doe dan hetzelfde met 2-3 punten. Nadat het kind alle namen heeft onthouden, speel je hetzelfde spel en wissel je van rol. Of met andere woorden: raak je lichaam aan en vraag het om naar jou te wijzen en dit gebied een naam te geven. Een complexere optie: een volwassene raakt één (meerdere) lichaamsdelen aan de ene kant aan, en het kind moet dit aan de andere kant van het lichaam laten zien en benoemen. Het is raadzaam om tijdens het uitvoeren van deze oefening deze oefening uit te voerenAlle delen van het lichaam werden in het werk betrokken, inclusief het gezicht, vingers en tenen, rug, enz.4. "Lichaamsfiguren, letters en cijfers." Bedenk samen met uw kind hoe u vormen, letters en cijfers kunt tekenen met uw vingers, maar ook met uw hele lichaam. Zorg ervoor dat je alle opties voor de spiegel uitspeelt. Aan dit spel kunnen meerdere mensen deelnemen, waarna door alle kinderen tegelijkertijd “fysieke” letters en cijfers worden samengesteld. “Tekeningen en letters op de rug en handpalmen.” Teken met uw vinger een van de bekende vormen (driehoek, cirkel, vierkant, enz.) op de rug van het kind. Vraag hem om te zeggen welk figuur er getekend is. Als hij het moeilijk vindt, teken dan een rechte lijn (horizontaal, verticaal, schuin) en vraag hem deze op de muur of op een stuk papier te tekenen. Doe hetzelfde eerst met zijn rechter- en dan met zijn linkerhand, waarbij u aan beide kanten van de hand tekent. Bij het leren van de cijferreeksen en het alfabet is het vooral handig om letters en cijfers achtereenvolgens op de rug en armen (aan beide kanten) te schrijven. gevolgd door het benoemen en schrijven ervan.6. “Artikelen met verschillende oppervlaktetexturen.” Laat uw kind materialen en voorwerpen met verschillende oppervlaktestructuren (glad, ruw, geribbeld, stekelig, zacht, etc.) zien, benoemen en aanraken. Nodig hem vervolgens uit om het materiaal blindelings met beide handen en vervolgens met één hand te voelen en hetzelfde materiaal of dezelfde voorwerpen te vinden die ervan zijn gemaakt, eerst met dezelfde hand en dan met de andere.7. "Tactiele dominostenen" De spelregels zijn hetzelfde als bij gewone dominostenen, maar: de speeldobbelstenen zijn speciaal, bijvoorbeeld: aan de rechterkant - schuurpapier, aan de linkerkant - een glanzend oppervlak; aan de rechterkant - fluwelen papier, aan de linkerkant - bont; aan de rechterkant is een geribbeld "geruit" oppervlak, aan de linkerkant is het glad, enz. Eerst worden de spelregels met open ogen geleerd, en vervolgens vindt het zoeken naar de “dobbelstenen” plaats met gesloten ogen; willekeurig, alleen met de rechter- of linkerhand.9. “Voorwerpen aanraken en herkennen.” Plaats verschillende kleine voorwerpen in een ondoorzichtige zak: een sleutel, een ring, een munt, een noot, een steentje, klein speelgoed, enz. Het kind moet op de tast raden welke voorwerpen er in de tas zitten. Tegelijkertijd moet hij het object tegelijkertijd met beide handen voelen, en met elke hand om de beurt. Het spel wordt ingewikkelder: nadat het object is herkend, vindt het kind eerst hetzelfde tussen andere objecten in de tweede tas met dezelfde en vervolgens met de andere hand 10. “Ontroerende cijfers, letters en cijfers, verschillend van vorm en grootte.” Neem driedimensionale of uitgesneden vormen (letters, cijfers) van schuurpapier of fluweelpapier met verschillende vormen (ster, cirkel, driehoek, vierkant, enz.) en maten (groot en klein). Teken dezelfde figuren op een vel papier. Vraag het kind: • identificeer het figuur op de tast en zoek, zonder te kijken, hetzelfde tussen andere figuren met dezelfde hand en vervolgens met de andere hand. Verander dan van hand; • voel de figuur met je ogen dicht, en wijs er vervolgens naar, terwijl je je ogen opent, in een rij getekende figuren • voel de figuur met één hand en teken hem dan in de lucht of op een stuk; papier, eerst met dezelfde en daarna met de andere hand.11 . “Herken de letters en je zult het woord begrijpen.” Verzin een woord (van 3-4 letters) uit het driedimensionale alfabet en nodig het kind uit om het te lezen door alle letters achter elkaar aan te raken. Een moeilijkere optie is wanneer de letters in willekeurige volgorde worden gegeven: ze moeten worden geïdentificeerd, benoemd en onthouden, en vervolgens tot een woord worden gevormd. II. Kinetische (dynamische) processen Dynamische organisatie van een motorische handeling. De dynamische organisatie van beweging wordt geassocieerd met de overgang van enkele motorische handelingen naar een systeem of reeks van gelijksoortige of verschillende bewegingen die één enkele “kinetische melodie” vormen.1. I. p - voeten op schouderbreedte uit elkaar, armen omlaag, handpalmen naar voren. Verplaats uw lichaamsgewicht naar uw rechterbeen. Terwijl u inademt, tilt u uw linkerbeen op en draait u uw lichaam 90° naar links; Uitademend, laat je linkerbeen zakken en draai je rechtervoet naar links. Het hele lichaam is dus naar links gedraaid. Verplaats vervolgens uw lichaamsgewicht naar uw linkerbeen. Adem in, til uw rechterbeen op en draai uw lichaam 90° naar rechts; Uitademend, laat je rechterbeen zakken en draai de voet van je linkerbeen naar rechts.Keer terug naar ik. clausule 2. Het kind krijgt een aantal van de hierboven beschreven bewegingen aangeboden, bijvoorbeeld 'hasta's', die hij in een bepaalde volgorde moet herhalen. In de groepsversie wordt kinderen gevraagd om bijvoorbeeld één voor één dezelfde taak uit te voeren: hurken of springen (in een snel tempo). "Klassiekers". De oefening is een variant op het bekende spel, bestaande uit gerichte sprongen die in een bepaalde volgorde en onder tijdsdruk worden uitgevoerd. Het uitvoeren van deze oefening vereist een betere visuele controle, begrip van de situatie en anticipatie op uw acties, tenminste één stap vooruit.4. Eerst de ene, dan de andere hand, en dan beide handen samen (convergerend en divergerend) imiteren het pianospelen: spontaan, toonladders, arpeggio's, enz.5. De ene hand blijft open en de andere balt zich tot een vuist. Commando's worden in willekeurige volgorde gegeven.6. De ene hand maakt klopbewegingen (op de schouder, buik, etc.) en de andere hand maakt cirkelvormige bewegingen (boven het hoofd, voor de buik). De handen imiteren het spelen van de gitaar, balalaika, dat wil zeggen die muziekinstrumenten waarbij ze verschillende bewegingen uitvoeren. 7. “Vuist-rib-palm.” Het kind krijgt drie handposities te zien, die elkaar achtereenvolgens vervangen. Handpalm op een vlak, handpalm gebald in een vuist, handpalm met een rand, gestrekte handpalm op het vlak van de vloer. Het kind voert de oefening samen met de instructeur uit en vervolgens vanuit het geheugen voor 8-10 herhalingen van het motorische programma. De oefening wordt eerst met de rechterhand uitgevoerd, vervolgens met de linkerhand en vervolgens met beide handen samen. Als er problemen zijn bij het uitvoeren van de taak, nodigt de instructeur het kind uit om zichzelf te helpen met commando's ("vuist-rib-palm"), hardop of stil uitgesproken. 8. “Ritmes” (op de grond zitten). De instructeur bepaalt het ritme door er met één hand op te tikken, bijvoorbeeld "2-2-3" (aan het begin van het beheersen wordt visuele versterking gegeven - kinderen zien de handen van de instructeur en tijdens het beheersen gaan ze geleidelijk verder alleen voor auditieve waarneming, d.w.z. met gesloten ogen). Vervolgens wordt aan de kinderen gevraagd het ritmische patroon te herhalen met hun rechter-, linkerhand en twee handen tegelijk (klapt of blaast voor zich uit), in combinatie (bijvoorbeeld “2” met de rechterhand, “2” met de linkerhand, “3” met beide handen tegelijkertijd). Nadat ze het eerste deel van de oefening onder de knie hebben, wordt aan de kinderen gevraagd hetzelfde ritmische patroon met hun voeten na te bootsen.9. Grafische vaardigheden1. "Vingers tekenen." Het kind krijgt blanco vellen papier in verschillende vormen en maten aangeboden, gouacheverf en volledige vrijheid van creativiteit. - Ten eerste kiest het kind elke vinger en elke kleur (op één vel papier tekent het kind met slechts één vinger, in één kleur. ) en vult het voorgestelde formaat in met rechte verticale lijnen, horizontale en schuine lijnen (eerst met de ene hand, daarna met de andere). Vervolgens tekent hij open golvende lijnen, en daarna rechte en golvende “paden” van stippen.2. ‘Wis de brief.’ Vraag het kind om met krijt een letter op het bord te schrijven (dit geldt vooral voor de moeilijkste letters) en veeg vervolgens de omtrek meerdere keren achter elkaar met een vinger uit.3. "De brief hangt in de lucht." Het schrijven van een kind in de lucht van individuele letters, cijfers bij het bestuderen ervan, evenals woordenschatwoorden of elementen van het samenvoegen van letters bij het beheersen van continu schrijven is niet alleen vermakelijk voor kinderen, maar ook een zeer nuttige activiteit. Het wordt eerst achtereenvolgens met elke hand uitgevoerd, vervolgens met beide handen tegelijkertijd en opnieuw met elke hand. Tegelijkertijd volgen de ogen van het kind voortdurend het traject van de handpalm(en). De grootte van de letter verandert van klein (alleen de pols beweegt) naar medium (de hele hand beweegt) naar groot (het hele lichaam is bij de beweging betrokken) en terug: van groot naar klein. III. Geheugenontwikkeling De sleutel tot de succesvolle ontwikkeling en correctie van de geheugencapaciteiten van een kind is de vorming van intermodale perceptuele interacties, d.w.z. de vertaling van informatie uit de taal van de ene modaliteit naar de taal van een andere, de intermodale synthese.1. “Intermodale overdracht.”A. "Vertaling van tactiele naar visuele modaliteit". Neem volumetrische; vormen van verschillende vormen of uitgesnedenschuurpapier of fluweelpapier voor een asterisk, cirkel, vierkant, driehoek, letters en cijfers. Teken dezelfde cijfers en letters in willekeurige volgorde op een vel papier. Het kind wordt gevraagd om (met zowel zijn rechter- als zijn linkerhand) een figuur of letter aan te raken met zijn ogen dicht, en vervolgens, terwijl hij zijn ogen opent, deze te selecteren uit de letters die op het vel zijn getekend. Een andere optie is hetzelfde, maar het kind moet een norm stellen.|B. "Vertaling van tactiele naar auditief-verbale modaliteit." Het kind wordt gevraagd om met gesloten ogen een letter, voorwerp of figuur aan te raken (met zowel de rechter- als de linkerhand) en deze vervolgens een naam te geven of het overeenkomstige geluid te selecteren uit een reeks geluiden waarnaar wordt geluisterd (audio-opnamen zijn mogelijk ). 1B. "Vertaling van visuele naar tactiele modaliteit." Het kind vindt de figuren, voorwerpen of letters die hem op de tast worden getoond.G. "Vertaling van visuele naar auditieve spraakmodaliteit." Het kind benoemt de figuren, voorwerpen of letters die hem door de psycholoog worden getoond.D. ‘Vertaling van auditieve naar visuele modaliteit’. Een bepaald spraakgeluid, een geluid gemaakt door een dier, of het geluid van een apparaat, mechanisme of type transportmiddel wordt gereproduceerd (er kan een audio-opname worden gebruikt). Het kind wordt gevraagd de bijbehorende afbeelding op de kaarten te vinden of een onafhankelijk geïdentificeerde geluidsbron te tekenen E. ‘Vertaling van auditieve naar tactiele modaliteit’. De psycholoog spreekt een apart spraakgeluid uit en benoemt een object of textuur van het materiaal. Het kind moet door aanraking de bijbehorende letter, voorwerp of materiaal vinden.2. "Onzichtbare hoed" (vorming van visueel geheugen). Uitgangshouding: zittend op de grond. Binnen 20 seconden wordt kinderen gevraagd voorwerpen uit het hoofd te leren die op tafel liggen, die de instructeur afdekt met een hoed. Vervolgens wordt de kinderen gevraagd alle voorwerpen te onthouden en op te sommen. Om de oefening ingewikkelder te maken, onthoudt u de volgorde van de objecten, die de instructeur kan veranderen. 3. "Pose" (vorming van tactiel geheugen). Kinderen die met gesloten ogen zitten, krijgen om de beurt een pose (een ingewikkeldere versie is 2-3 poses achter elkaar). Het kind moet ze voelen en onthouden, en ze vervolgens in de vereiste volgorde reproduceren. “Beweging” (vorming van motorisch geheugen). De instructeur biedt kinderen verschillende opeenvolgende bewegingen aan (dans, gymnastiek, enz.). Kinderen moeten ze zo nauwkeurig mogelijk en in dezelfde volgorde herhalen.5. "Winkel" (ontwikkeling van auditief-verbaal geheugen). Uitgangshouding: zittend op de grond. De instructeur nodigt de kinderen uit om “naar de winkel te gaan” en somt de spullen op die gekocht moeten worden. Het aantal items moet geleidelijk worden verhoogd van één naar zeven. U kunt van rol (verkoper, moeder, kind) en van winkel (melk, speelgoed, bakkerij, enz.) wisselen. De “verkoper” luistert eerst naar de bestelling van de “koper” en selecteert vervolgens het “product”. De “koper” controleert en neemt het “product” mee naar huis, waarbij de “moeder” controleert of de aankoop klopt.6. "Vis, vogel, beest" (vorming van auditief-verbaal geheugen). Uitgangspositie: zittend op de grond. De instructeur wijst naar ieder kind en zegt: “Vis, vogel, beest, vis, vogel, beest.” De speler op wie het tellen stopt, moet snel een dier noemen. Als het antwoord juist is, gaat de instructeur door met het spel; als het antwoord onjuist is, valt het kind uit het spel. Het spel kan op verschillende manieren gespeeld worden. Cognitief correctieprogramma (ontwikkeling van mentale functies) I. Ontwikkeling van aandacht Visuele aandacht.1. Corrigerende test. Formulier met grote letters in willekeurige volgorde. Tekst in grote letters. Voor een tijd - 2 -3 minuten A). Om de concentratie te ontwikkelen (we gebruiken een zandloper), moet je er veertig zoveel mogelijk vangen - streep de letter "C" door. B). Om de aandacht te verdelen, moet je de letter "C" doorstrepen, de letter "T" omcirkelen. B) Om de aandacht te verleggen, vangen we veertig "C" op, na het geluid van de bel - we vangen "D" - spechten ; - op elke regel gaan we van de ene letter naar de andere of elke keer naar een nieuwe; - wijzig de schakelmethode - "C" is doorgestreept, "D" is omcirkeld, op de volgende regel is het andersom2. Veelkleurige Schulte-tafels. Nummers van 4 kleuren A) Voor concentratie. Een spel-inhalen - we noemen wie voorligt alleen de gele cijfers in volgorde. B) Om de aandacht te verwisselen: - van kleur veranderen. Eerst zoeken we alleen naar gele cijfers, na de bel - alleen rode B) Voor de verdeling van aandacht: - we zoeken tegelijkertijd naar twee kleuren: van 1 tot 10 - gele cijfers, van 10 tot 20 - rood parallel: 1 - geel getal en dan zoeken we 1 - rood Oefeningen gericht op het ontwikkelen van ruimtelijke functies, de vorming van ruimtelijke representaties: Oriëntatie in de ruimte-tijd omvat 3 componenten van ruimtelijke organisatie: - echte ruimte - ideeën over ruimte in de eigen ruimte lichaam - quasi-ruimtelijke ideeën - ordelijkheid in het systeem van tekens en symbolen dat wordt gebruikt in de ervaring van kindercommunicatie, klokken, logisch-grammaticale constructies, de ruimte wordt eerst beheerst in het lichaam, vervolgens in de echte ruimte en vervolgens in de schematische ruimte. plannen, grafieken, tekeningen) en vervolgens in quasi-ruimte. Correctie van ruimtelijke overtredingen1. Markering van de rechter en linker ledematen2. Spiegel - kopieer de houdingen voor de spiegel "Mijn hand, jouw hand" (vorming van ruimtelijke representaties). De kinderen worden in paren verdeeld en bepalen, terwijl ze tegenover elkaar zitten, eerst hun eigen arm, daarna de linkerarm, de linkerschouder, de rechterknie van hun partner, enz. 3. De instructeur werkt met kinderen aan concepten langs de verticale as: “rechts”, “links”, “meer naar rechts dan”, “meer naar links dan”, “rechts van”, “naar links van”, ‘voor’, ‘achter’. De deelnemers zitten in een kring. De instructeur nodigt hen uit om hun plaats te bepalen: "Ik zit links van Petya, rechts van Masha, links van Seryozha, tegenover, enz." Dan wisselen de kinderen van plaats en gaat het spel verder. “Robot”: het kind speelt de rol van een robot en probeert de instructies correct op te volgen. Bijvoorbeeld ‘Broken Robot’: het kind volgt de instructies precies andersom; We moeten de schat vinden. Zoeken op ontwerp: één stap naar rechts, linksaf, drie stappen terug, etc.; 2 stappen vooruit met je rechtervoet, draai links 2 stappen terug, op de tafel, onder de tafel.6. “Vliegen” of “Voetbal”: visueel (handsfree) volgen van een gegeven instructie (2 cellen naar rechts, één naar beneden, etc.) waarbij een vlieg of bal over een veld van 3 bij 3 cellen of 5 bij 5 cellen wordt verplaatst met instructies om in je handen te klappen, wanneer de vlieg (bal) buiten de grenzen van het veld vliegt; “Grafisch dicteren”: gehoorzame en ongehoorzame leerling, d.w.z. de instructies volgen om een ​​lijn 2 cellen naar rechts, drie naar boven, enz. te tekenen, of andersom;8. “Koos-kubussen”: driedimensionale kubussen of vlakke tekeningen met een geleidelijke overgang van het achterwaarts over elkaar leggen van de elementen van de tekening naar het voltooien van de taak in mentale zin 9.. “Rallycommentator”: het kind geeft commentaar op de beweging van auto’s; de getekende route, bijvoorbeeld: auto nr. 5 reed rechtdoor en sloeg vervolgens linksaf, enz.;10. Symbolische ruimte “Leuke oefening” met afbeeldingen van mensen. Je moet een pose uitvoeren op basis van de afbeelding 11. Oriëntatie in de schematische ruimte. Plattegrond van de kamer. Zoek de schat die op de kaart is aangegeven. Of de instructie “Jij verbergt het speelgoed en markeert het op het plan, en ik zal het vinden volgens het plan.”12. "Logboek." (om de vaardigheid te ontwikkelen om zelfs te schrijven, regel voor regel te lezen) Het kind ligt op zijn rug, hoofd, armen en benen liggen op de grond. De positie van het hoofd en de benen wordt vastgezet met steunen (pinnen). Begint als een blok op een horizontaal oppervlak te rollen over een afstand van 2 m, in een poging ervoor te zorgen dat het hoofd en de benen uiteindelijk gelijkmatig naar de bovenste en onderste steunen rollen. Als u de oefening verkeerd uitvoert, keer dan terug naar de startpositie en herhaal de oefening oefening. A) langs een horizontale lijn B) ​​langs een diagonaal13. Grafische dictaten 2 cellen naar rechts 1 cel. naar links Het resultaat is een tekening Technieken van neuropsychologische correctie voor de vorming van vrijwillige aandacht, vrijwillige regulatie, programmering en controle. Oefeningen voor de vorming van aandacht zijn gebaseerd op het volgende principe: een geconditioneerd signaal (klap, fluitje). , bel, enz.) en de bijbehorende reactie zijn ingesteld. Tijdens het spel moet het kind zo snel mogelijk op een bepaald signaal reageren met de nodige reactie. In al dezeBij bewegingsspellen is het belangrijk om een ​​emotionele stemming te behouden, voorwaarden voor competitie te creëren en de motivatie van het kind om de taak te voltooien in stand te houden. Bijvoorbeeld: “Wie is het meest attent, ijverig, beheerst (enz.)?”1. "Stop met oefeningen." Het kind beweegt vrij op de muziek, doet enkele oefeningen enz. Op een geconditioneerd signaal moet hij de houding bevriezen en vasthouden totdat de psycholoog hem uitnodigt om door te gaan. De bekende oefeningen “De zee is in beroering”, “Bevriezen - sterven”, etc. zijn gebaseerd op hetzelfde principe.2. "Toeschouwers." Kinderen lopen in een cirkel. Bij een signaal (bel, klap, fluitje, bel, etc.) stopt iedereen, klapt drie keer en draait zich om, om vervolgens weer verder te gaan met bewegen, om het stereotype te overwinnen. Kinderen krijgen twee of drie geconditioneerde signalen, waarop ze snel moeten reageren met een passende actie. Ze krijgen één geconditioneerd signaal en twee houdingen (staan ​​en zitten), twee acties (kruisen en eenzijdige bewegingen) of twee oefeningen. "kat" en "cobra" "; het benoemen van even en oneven getallen; zelfstandige naamwoorden en werkwoorden, enz.). Elke keer dat het kind een signaal hoort, moet het kind, zonder te stoppen, overschakelen van de eerste oefening (positie, actie) naar de tweede, en vervolgens bij het volgende signaal - van de tweede naar de eerste, enz. "Klappen." Kinderen bewegen zich vrij door de kamer. Voor één klap van de psycholoog moeten ze hurken (of zeg ster), voor twee - een "slik" maken (of zeg een stelletje), voor drie - met gestrekte armen omhoog staan ​​(of zeg krakeling).5. "Conventionele signalen". Vóór de les geeft de psycholoog geconditioneerde signalen: - als er één klap wordt gemaakt, moet je omhoog, omlaag kijken (rechts, links, een "schommelstoel" uitvoeren); twee klappen - luister naar geluiden buiten de kamer (buiten het raam, op de verdieping erboven, voer een kruisstap uit); drie klapjes - sluit je ogen en voel je toestand (zeg een tongbreker: "Karl heeft koralen van Clara gestolen", enz.). Nadat het kind het geconditioneerde signaal heeft gehoord, voert het de overeenkomstige taak uit gedurende 10-15 seconden. De psycholoog laat verschillende bewegingen zien, de kinderen moeten deze herhalen als het woord “alsjeblieft” aan de demonstratie wordt toegevoegd of als de getoonde beweging niet verboden is. In plaats van een verboden beweging wordt bijvoorbeeld voorgesteld om niet te bewegen, of om een ​​beweging in de tegenovergestelde richting te maken - een stap terug als deze naar voren wordt gebracht, of om uw handen te laten zakken als de psycholoog ze omhoog heeft gebracht 7. “Doe wat ik zeg, niet wat ik laat zien.” De psycholoog staat voor de kinderen en voert verschillende oefeningen uit, terwijl hij opdrachten geeft: “Handen omhoog!”; "Zonder twijfel!"; “Handen naar de zijkanten”, enz. Kinderen moeten de acties na hem herhalen, maar zich alleen laten leiden door verbale commando's, en niet door de acties van de psycholoog (de psycholoog kan "Handen omhoog!" zeggen, en ze vervolgens laten zakken. Het kind moet de impulsieve "vertragen" herhaling van de beweging van een volwassene en alleen handelen op basis van een mondeling commando). "Ja" en "Nee" De psycholoog spreekt verschillende zinnen uit, en de kinderen drukken hun instemming of nee uit met de overeenkomstige woorden "Ja" en "Nee". Bijvoorbeeld: "de hond blaft" - ja, "de koe loeit" - ja , "de eend kwaakt" - ja, "slang sist" - ja, "varken miauwt" - "nee". Je moet een bepaald stereotype creëren en dit vervolgens veranderen, en ook met een geleidelijke versnelling van het tempo spreken.9. “Mijn pet is driehoekig” (een oud spel). Kinderen zitten in een kring. Iedereen om de beurt, te beginnen met de leider, en zegt één woord uit de zin: “Mijn pet is driehoekig, mijn pet is driehoekig. En als het niet driehoekig is, dan is het niet mijn pet.” Vervolgens wordt de zin herhaald, maar de kinderen die het woord ‘pet’ mogen zeggen, vervangen het door een gebaar (een lichte klap van de handpalm op het hoofd). Vervolgens wordt de zin opnieuw herhaald, maar tegelijkertijd worden twee woorden vervangen door gebaren: "pet" (lichte klap op het hoofd met je handpalm) en "de mijne" (wijs met je hand naar jezelf). Wanneer de zin voor de derde keer wordt herhaald, worden drie woorden vervangen door gebaren: "pet", "mijn" en "driehoekig" (de driehoek wordt afgebeeld met de handen). Het kind moet langs een vrije muur (rots) lopen, zichzelf op minstens drie “steunpunten” fixeren en alleen bewegenéén ledemaat. Als twee ledematen tegelijkertijd zijn afgescheurd of verplaatst, wordt het als ‘gebroken’ beschouwd. "Een klinkend woord." Kinderen staan ​​in een kring en benoemen om beurten getallen (groenten, planten, steden, gerechten). Verboden zijn getallen die bijvoorbeeld het getal "5" bevatten (of van groenten - komkommer, van bloemen - lila, van steden - Moskou, van gerechten - een kopje). Zonder het verboden getal (woord) te noemen, moet het kind in zijn handen klappen.12. ‘Lees de verborgen zin.’ Het onderstaande voorbeeld toont een taak waarbij de woorden waaruit de gewenste zin bestaat, verborgen zijn tussen andere letters. Het vormen van een programma, het stellen van doelen en doelstellingen, de methoden voor de implementatie ervan, regulering en zelfbeheersing zijn essentiële voorwaarden voor de geschiktheid van elke activiteit. De drijvende kracht achter een vrijwillige actie is de genomen beslissing; het is gericht op het bereiken van een doel (anticiperen op de toekomst), voor dit doel wordt een programma van opeenvolgende acties en methoden voor de implementatie ervan bepaald, en tijdens het uitvoeringsproces is het belangrijk om de juistheid van uw acties, beoordeling, controle te controleren) Tijdens het lessen worden deze vaardigheden geleidelijk gevormd: van mechanische acceptatie en uitvoering door het kind, strikt gespecificeerd, gedetailleerde instructies van de psycholoog voor een geleidelijke overgang naar een gezamenlijke en vervolgens onafhankelijke creatie van een activiteitenprogramma, de implementatie ervan en het monitoren van de resultaten. Om het vermogen te ontwikkelen om iemands acties te plannen, is het noodzakelijk technieken te gebruiken die het kind aanmoedigen om van positie te veranderen, dat wil zeggen om de situatie vanuit het gezichtspunt van een ander te bekijken. Op deze manier leert hij die verbanden en relaties zien tussen elementen van de situatie die hem doorgaans niet spontaan worden benadrukt. Dankzij de correlatie van verschillende gezichtspunten wordt de ‘gerichtheid’ op individuele aspecten van het probleem dat wordt opgelost geleidelijk verwijderd. In de eerste fase lost het kind het probleem samen met een partner (een psycholoog of een ander kind) op, en daarna hem wordt gevraagd het probleem alleen verder op te lossen. Nu moet hij zowel de operaties uitvoeren die aan hem zijn toegewezen als de operaties die door zijn partner zijn uitgevoerd. In zo'n 'spel voor twee' wordt een nieuw algoritme voor het gedrag van het kind gevormd, dat helpt bij het optimaliseren van de planning van zijn eigen, vrijwillige en bewuste acties. Dit kan worden uitgespeeld in de vorm van een les: de kindleider speelt de rol van een psycholoog (leraar), en de rest zijn studenten. Nodig deze ‘leraar’ uit om een ​​taak uit de reeds voltooide taken te bedenken of te geven die alle kinderen doen; hij wijst ook op fouten en legt uit hoe u deze kunt corrigeren. Uiteraard moeten alle groepsleden de rol van leraar spelen. Opeenvolgende, onderling verbonden rolacties van een ‘uitvoerder’ en een ‘controller’ kunnen in het spel worden geïntroduceerd. Om de controlefunctie in de ogen van het kind een zelfstandige betekenis te geven, wordt de bijzondere rol van de controleur geïntroduceerd. Tot de taken van de controller behoren onder meer het monitoren van de manier waarop andere medewerkers werken, of zij fouten maken en het beoordelen van het eindresultaat. Elke speelgroep bestaat uit 2-4 kinderen. De “controleur” ontvangt opdrachten van de leerkracht in enveloppen en deelt deze uit aan de kinderen. Elke envelop vraagt ​​je om geometrische vormen samen te stellen tot patronen of composities volgens een bepaald patroon. Het kind, dat de rol van controleur speelt, houdt toezicht op de juiste uitvoering van het patroon door elk kind en voert een laatste controle uit na voltooiing van de taak. Vervolgens worden de functies van de controller beurtelings onder andere kinderen verdeeld. De wederkerigheid van controle en de constante verandering van posities tijdens het spel dragen bij aan de assimilatie van een tweerichtingsvorm van controlerelaties door het kind. Later kunnen taken met educatieve inhoud worden aangeboden. Productief in termen van het ontwikkelen van de vaardigheid van zelfbeheersing zullen die zijn waarbij het kind de mogelijkheid heeft om zijn acties en het uiteindelijke resultaat te vergelijken met een bepaald model. De optimale techniek voor de ontwikkeling van vrijwillige regulatie is: de gedetailleerde die überhaupt worden aangeboden stadiainstructies die de geleidelijke vorming bij het kind impliceren van het vermogen om zijn eigen, holistische en consistente gedragsprogramma te creëren. Regulerende functies en het vermogen om een ​​gezamenlijke beslissing te nemen worden gerealiseerd in het proces van groepswerk, wanneer kinderen een algemeen plan moeten opstellen en strategie voor een creatieve benadering van het oplossen van een probleem.1. Als resultaat van een discussie (met deelname van een psycholoog) komen kinderen tot de beslissing om bijvoorbeeld een trein te bouwen uit de verschillende materialen die in de kamer beschikbaar zijn. Ze bespreken de vorm van de locomotief, het aantal wagons, de route, etc. Bij het uitvoeren van het plan zelf is het nodig om rekening te houden met de acties van anderen en eventuele meningsverschillen die zich voordoen met hen te verzoenen. Vervolgens wordt samen met de psycholoog het interactieproces tussen kinderen besproken en het verkregen resultaat geanalyseerd - het algehele resultaat wordt samengevat 2. "Auto". De oefening wordt op dezelfde manier uitgevoerd als de vorige, maar de kinderen fungeren als onderdelen ("wielen", "deuren", "kofferbak", "motorkap", enz.), waaruit de kinderleider de auto "monteert" 3. “Wenssculptuur”. Deelnemers zitten (staan) in een cirkel met hun ogen dicht en maken van elkaar hetzelfde beeld “in een ketting”. Waarna iedereen terugkeert naar de hem gegeven pose en deze vasthoudt tot het laatste exemplaar is voltooid. Vervolgens openen de kinderen hun ogen en vergelijken de resulterende sculpturen. Er vindt discussie plaats.4. "Pak het volgende op." Vraag het kind een woord te kiezen dat het fenomeen moet aanduiden dat volgt op het fenomeen: eerst - ..., ontbijt - ..., juli - ..., zomer - .... januari - ..., winter - ..., zevende - ..., 25 - ... enz.5. ‘Regel de gebeurtenissen.’ Ik ga naar bed; Ik eet; Ik kijk televisie; Ik poets mijn tanden; Ik speel voetbal enz. Bladeren vallen; bloemen bloeien; sneeuwen; aardbeien rijpen; trekvogels vliegen weg etc. Na een jaar; eergisteren; Vandaag; Morgen; een maand geleden, enz.6. "Tijd en antitijd." Aan elk van de deelnemers wordt gevraagd een gebeurtenis te beschrijven: een excursie, het incident van gisteren, een film, enz. Eerst - correct, en dan - achteruit, van begin naar begin. Het is uiterst belangrijk om estafetteraces op te nemen in de correctionele klassen uitgevoerd volgens de gebruikelijke, traditionele regels. De inhoud van elke fase van de estafette moet oefeningen omvatten die hierboven zijn beschreven (op niveau 1 en 2). Ontwikkeling van de emotioneel-communicatieve sfeer Communicatieve oefeningen zijn gericht op de non-verbale uitdrukking van emotionele toestanden en relaties. Ze bevorderen de “openheid” tegenover de partner, d.w.z. het vermogen om het te voelen, te begrijpen en te accepteren. Groepsoefeningen geven het kind de vaardigheden om in teamverband te communiceren door het organiseren van gezamenlijke activiteiten.1. “Masker” (emotionele ontwikkeling). Kinderen zitten in een kring. De eerste deelnemer plakt een uitdrukking (masker) op zijn gezicht, demonstreert dit aan alle kinderen en “geeft het door” aan de buurman rechts (links). De buurman moet deze uitdrukking exact herhalen, veranderen in een nieuwe en “doorgeven” aan de volgende deelnemer. Alle anderen doen hetzelfde. Gezichtsuitdrukking kan eng, grappig, komisch, bedreigend, enz. zijn.2. “Cup of Kindness” (emotionele ontwikkeling). De instructeur legt uit: “Ga lekker zitten, sluit je ogen. Stel je voor dat je favoriete kopje voor je staat. Vul het mentaal tot de rand met uw vriendelijkheid. Stel je een ander voor, het kopje van iemand anders in de buurt, het is leeg. Giet erin vanuit je kopje vriendelijkheid. Daarnaast staat nog een leeg kopje, nog een en nog een. Giet lege dobrotov uit je kopje. Heb geen spijt! Kijk nu in je kopje. Is het leeg of vol? Voeg daar je vriendelijkheid aan toe. Je kunt je vriendelijkheid met anderen delen, maar je kopje blijft altijd vol. Open je ogen rustig en zelfverzekerd: "Ik ben het! Ik heb zo'n kopje vriendelijkheid!" "Steen". Kinderen bouwen een ‘steen’ op de grond (zittend, liggend), nemen verschillende houdingen aan en houden elkaar vast. De voorwaardelijke lijn op de helft geeft een pauze aan. Op bevel van de instructeur: ‘Is de steen klaar? Bevriezen!’ De klimmer moet langs de klif voor de rots lopen en er niet ‘af vallen’. Hij kan zich vasthouden aan een rots terwijl hij langs een richel loopt. Alle».