“Geluk kun je zelfs in donkere tijden vinden, als je eraan denkt om je naar het licht te wenden” (Albus Perkamentus, film “Harry Potter and the Prisoner of Azkaban”) Velen van ons een ramp meegemaakt die de gebruikelijke manier van leven vernietigde. Omdat ik op de ruïnes van eerdere betekenissen sta, wil ik heel snel iets nieuws in de plaats bouwen. Maar ik denk dat het belangrijker is om hier te vertragen. Ga dieper in op het ervaren van het verlies, en dit proces wordt nu belangrijker naarmate de situatie langer duurt. Helaas is de ineenstorting nog niet voorbij, er is geen stabiliteit en zekerheid in ons leven: waar je ook kijkt, alles brokkelt af en valt in elkaar. Het is onmogelijk om kwaliteitskracht te verkrijgen totdat de daadwerkelijke pijn is verlicht. Het is moeilijker om te begrijpen hoe je verder moet leven als je niet hebt gerouwd om degene die is overleden. De taak van de psycholoog is nu om zowel zichzelf als zijn cliënt in het ongewisse te laten. Het is eng, pijnlijk en moeilijk, maar het is noodzakelijk. Zelfs het aanraken van de duisternis die nu onze innerlijke wereld vult, is heel moedig. Maar tegelijkertijd is het noodzakelijk om te onthouden dat er licht is. Wat kun je doen om te voorkomen dat je in de duisternis verdrinkt? Begrijp dat dit in het leven gebeurt. Oneerlijk, zinloos en nog doellozer. Accepteer dat alle gevoelens die we nu ervaren volkomen normaal zijn. Deze spanning in ons schaadt altijd zowel de mentale als de somatische gezondheid. Blijf betrokken bij het normale leven, onderhoud het dagelijkse leven. Gewone kleine dingen zorgen ervoor dat we heel kunnen blijven en niet uit elkaar kunnen vallen. Loop door ontdooide lentesteden, ren over de baan op goede muziek, train tot je zweet. Spiervermoeidheid zal de plaats innemen van psychologische vermoeidheid, en de geproduceerde endorfine zal niet overbodig zijn. Hete thee, een ontspannend bad, een comfortabele hoodie - dit alles zal de opgebouwde stress verlichten. En vertel, vertel, vertel. Deel gedachten, gevoelens, ervaringen, alles wat van binnen pijn doet en alles wat je zorgen baart. Het is goed als het een professionele luisteraar is - een psycholoog, het is goed als het een vriend is. Maar wees gerust: u zult niet worden beoordeeld, niet worden belast met advies en niet worden beschuldigd van te gevoelig zijn. Uiteindelijk zullen we nieuwe steun kunnen vinden, bij onszelf en in de buitenwereld, en bij ons zullen in staat zijn om ons leven opnieuw op te bouwen. Maar laten we voorlopig denken aan het licht. Vitaly Prusakov, klinisch psycholoog, adviserend psycholoog.