De opkomst ervan kan worden verklaard met behulp van de leerprincipes (processen van klassieke en operante conditionering) en cognitieve theorieën. Er zijn drie hoofdmodellen van leren waarop CGT-methoden zijn gebaseerd: 1. Klassieke conditionering. Dit model omvat methoden die zijn gebaseerd op het leren en identificeren van het verband tussen stimulus en respons. Klassieke conditionering: stimulus (honger) -> respons (ik eet). onder andere omstandigheden zou het probleem van zwaarlijvigheid niet zijn ontstaan. Deze signalen zijn helaas verdwenen gedurende de levensduur van zwaarlijvige mensen. Ongeacht de honger zijn zwaarlijvige mensen niet in staat te voorspellen welke portie voedsel normaal en natuurlijk is. Ze eten niet op basis van fysiologische behoeften, maar de voedselinname wordt veroorzaakt door andere stimuli. Net zoals de honden van Pavlov niet alleen leerden kwijlen bij het zien van voedsel, maar ook bij blootstelling aan fel licht, accepteren zwaarlijvige mensen, door middel van klassieke conditionering, voedsel als een aangeleerde reactie die wordt veroorzaakt door louter de aanwezigheid van bepaalde externe of interne stimuli externe prikkels die de behoefte om te eten opwekken: Omgevingsfactoren - beschikbaarheid van voedsel, de geur van voedsel, langs een winkel gaan met je favoriete eten, tv, boeken, koffie, enz. Sociaal - vakanties, recepties, feesten, kijken hoe anderen eten enz. Voorbeelden van interne prikkels die de behoefte om te eten veroorzaken: Fysiologisch - honger, vermoeidheid, lichamelijk ongemak, hormonale veranderingen Cognitief - verkeerde gedachten (na het breken van een dieet - 'Ik ben nutteloos, dit slaat nergens op, ik') begin morgen ", invloed van reclame, enz.); Emoties - depressie, angst, sociaal isolement, stressvolle situaties, conflicten, verhoogd comfort, kalmte, enz. =============== = ================================================= == 2. Operante conditionering. In overeenstemming met dit model zijn methoden ontwikkeld die gebaseerd zijn op de relatie tussen een reactie en een gevolg. Operante conditionering: stimulus -> reactie - gevolg (beloning of straf). gevolgen - beloning of straf. Alleen de veranderingen die op de een of andere manier positief worden bekrachtigd (beloond), zullen blijven bestaan, en de veranderingen waarvoor straf zal gelden, zullen verdwijnen. Als gevolg van conditionering zal een zwaarlijvige patiënt bijvoorbeeld leren eten wanneer dat nodig is een beslissing in een stressvolle situatie. Tegelijkertijd kan de spanning worden verminderd, waardoor ongepast gedrag wordt versterkt. Integendeel, als strikte diëten, onvoldoende fysieke activiteit en onrealistische bedoelingen worden gevolgd, zullen onaangename sensaties, straffen, dat wil zeggen aversieve (negatieve) gevolgen, volgen. Vermijdend gedrag zal operatief worden versterkt en nieuw gecreëerd gedrag zal verdwijnen. Het doel van de therapie is daarom om de verandering in eet- en lichamelijk gedrag plezierig te maken voor zwaarlijvige mensen, zodat de gevolgen van deze verandering worden weerspiegeld in een verbeterde kwaliteit van leven. . Alleen op deze manier kunnen nieuwe gewoonten op de lange termijn worden volgehouden en blijft het verminderde gewicht permanent.============================= ====== =========================================== =3. Cognitieve theorie. Het derde model omvat cognitieve factoren, zoals de perceptuele en denkprocessen van een afvallend individu. Cognitieve theorie: stimulus -> cognitief werk met stimuli - emotionele reactie + gedrag. zwart-wit denken beïnvloedt het feit dat een individu het verkeerde dieet volgt of te veel eet, verschillende interpretaties van hetzelfde gewicht kunnen het gedrag in een positieve of negatieve richting beïnvloeden, enz.). (let op: owe hebben het gehad over cognitieve modellen in een van de vorige artikelen (zie de link aan het einde van dit artikel). Cognitieve theorieën suggereren dat cognitieve processen een bemiddelende functie vervullen tussen stimulus en respons. Het is dus niet de stimulus zelf die iets veroorzaakt gedrag, maar de betekenis die iemand aan deze prikkel toekent. Leren kan plaatsvinden zonder directe bekrachtiging, en ook alleen via cognitieve processen ================================= == =============================== Systematische benadering van een persoon die lijdt aan obesitas. De meeste gewichtsverliestherapieën richten zich alleen op veranderingen in het voedingspatroon, waardoor het niet lukt om de verloren kilo’s op peil te houden van zwaarlijvigheid moet alomvattend zijn en niet alleen betrekking hebben op gedrag, maar ook op andere componenten, volgens het volgende model: Een geïntegreerde aanpak gaat ervan uit dat elk van de bovengenoemde componenten andere gebieden beïnvloedt, en dat tegelijkertijd veranderingen op deze gebieden deze componenten beïnvloeden. De eerste fout die tot veelvoorkomend falen leidt, is het stellen van onrealistische doelen en het kiezen van ongepaste methoden voor gewichtsverlies. Nadat een natuurlijke en onvermijdelijke mislukking van een onaangename methode van gewichtsverlies (bijvoorbeeld strikte diëten of ongepaste fysieke activiteit) verschijnt, komt de automatische gedachte: “Ik heb opnieuw gefaald in mijn doel.” , ik ben een persoon met een zwakke wil, ik ben tot niets in staat... Negatieve gedachten beïnvloeden emoties. Een persoon met overgewicht ervaart een gevoel van hopeloosheid en verdriet, wat leidt tot een impact op het gedrag - een zwaarlijvige patiënt verliest de volledige controle over zichzelf, zoekt troost in voedsel en stelt onrealistische doelen voor verder gewichtsverlies. Deze vicieuze cirkel herhaalt zich in cycli van verschillende duur en neemt te veel energie weg van patiënten, die ze veel zinvoller zouden kunnen gebruiken. Als cognitie dus een belangrijke rol speelt bij het ontstaan ​​en in stand houden van obesitas, dan is het noodzakelijk om zich te concentreren op cognitieve therapie. Als emoties een grote rol spelen – eten als reactie op stress, enz., zullen we ontspanning en andere methoden gebruiken. We gebruiken gedragsmatige methoden om eet- en fysieke gewoonten te veranderen. Op welk niveau we ook beginnen met de verandering, we zullen dus invloed uitoefenen andere aspecten van de persoonlijkheid. Het is het beste om holistisch invloed uit te oefenen op alle aspecten van de persoonlijkheid. In het algemeen kan worden samengevat dat gedrag, denken en emoties kunnen worden geanticipeerd, beheerd en gecontroleerd door middel van systematische invloed op de stimuli die ongepast gedrag uitlokken systematisch omgaan met de gevolgen van gedrag. Dankzij de behaalde successen, die niet alleen bestaan ​​uit gewichtsverlies, maar ook uit een verbeterd fysiek en mentaal welzijn en een verbeterde levenskwaliteit in het algemeen, wordt het gedrag van de patiënt op de lange termijn versterkt en gehandhaafd moet de zwaarlijvige patiënt zich bewust zijn van manieren om met zijn probleem om te gaan. De patiënt wordt zijn eigen therapeut en weet bij een terugval zelfstandig met het probleemgedrag om te gaan. Meer details over de methoden van therapeutische effecten in volgende artikelen ==================================== ================= =======================Links naar mijn andere artikelen over het onderwerp zwaarlijvigheid: U kunt via deze link meer te weten komen over de etiologische oorzaken van zwaarlijvigheid. Over klinische manifestaties en diagnose via deze link. Over het verband tussen zwaarlijvigheid met eetstoornissen en destructieve patronen van gewichtsverlies via deze link. Over de destructieve gedragsgewoonten van zwaarlijvigheid via deze link. Over cognitief fouten en het cognitieve model van obesitas op deze link Over interpersoonlijke factoren van obesitas op deze link Het artikel is geschreven met behulp van materiaal uit het boek "Cognitieve gedragstherapie van psychische stoornissen" Prashko, Mozhny]