De controle van kinderen hangt rechtstreeks af van de voorspelbaarheid van de ouder. De angst van het kind neemt toe als gebeurtenissen in het gezin vrij spontaan en oncontroleerbaar zijn, of als de ouders een te zwakke wil hebben. In zo'n situatie heeft het kind te veel vrijheid, die hij nog niet weet te beheersen, en de angst hierover veroorzaakt controle. De controle van het kind wordt geactiveerd als een mentaal mechanisme om zichzelf te kalmeren. Intuïtief begrijpt het kind dat angst bang is voor zekerheid, hoe meer het kind niet weet, hoe meer hij zal proberen erachter te komen, hoe onvoorspelbaarder gedrag in het gezin, hoe meer angst en hoe groter het verlangen om te voorspellen, en daarom controle. Zodra een ouder voorspelbaar wordt, de macht in handen neemt, eerlijke regels en verantwoordelijkheden stelt en geen autoritarisme vertoont, neemt de controle af. Een heilige plaats is nooit leeg. In de communicatie is er altijd iemand die het voortouw neemt. Als de ouder geen controle heeft over de communicatie, moet het kind dat voor hem doen. Dat wil zeggen, het kind moet leiding geven (de leiding hebben), maar hij heeft hier geen ervaring mee, en dan is er weer angst, die noch hij, noch de ouder zich misschien zelfs maar realiseren, laat staan ​​merken. Om eerlijk te zijn wil ik graag vermelden dat er ook kinderen zijn die “ongehoorzaam zijn – strijders voor hun vrijheid”; zij ervaren een gebrek aan eigen macht en controle. En het is belangrijk om deze behoefte te bevredigen, maar niet volledig weg te geven! Op elke leeftijd is er een verantwoordelijkheidsgebied dat aan het kind moet worden gegeven. Een indicatie dat het tijd is om uw kind wat meer vrijheid te geven, is zijn conflict met u. Verward? Dit is het addertje onder het gras: jij bepaalt de regels en ziet toe op de vervulling van plichten, het kind komt in opstand en elke keer moet je jezelf de vraag stellen: ga ik nu te ver of test het kind mij op stabiliteit. En hier zijn er helaas geen instructies, je zult moeten vertrouwen op je kennis over de psychologische ontwikkeling van kinderen, evenals op je intuïtie en soms toestaan, akkoord gaan, je terugtrekken en het resultaat observeren, als het kind het volhield, dan HOERA, en Als dit niet het geval is, bespreek dan het resultaat met het kind en keer terug naar de vorige regel of plichten. Concluderend zal ik zeggen: voorspelbaar zijn (waarschuwen voor plannen voor de dag en uw beslissingen), een leidende positie in de communicatie behouden, regels stellen en verantwoordelijkheden introduceren, is wat u zal helpen de angst van uw kind te verminderen en u iets minder onder controle te krijgen..