Het is lang geleden. Ze belde en vroeg om een ​​consult. We praatten en ik hing verward op. Dit was de eerste persoon die bij mij wilde komen voor professionele hulp. Mijn verwarring werd ten eerste bepaald door het feit dat het de eerste keer was, en ten tweede, ik was net afgestudeerd aan mijn derde jaar psychologie, ik had geen ervaring en ik was gewoon een lafaard. Maar het belangrijkste was dat ze een verzoek indiende waar op het instituut niets over werd gezegd. Er zijn vele jaren verstreken, maar ik schaam me nog steeds omdat ik nooit heb besloten met haar samen te werken. Ze kwam me een keer opzoeken, we hebben net gepraat. Het is waarschijnlijk tijd om te zeggen waar ze mee wilde omgaan. Ze veranderde met succes de vorm van haar ogen en... kon het niet accepteren. Het was de eerste keer dat ik iemand voor me zag die plastische chirurgie had ondergaan. Objectief gezien waren de resultaten van de operatie uitstekend. Hoewel ik haar nieuwe uiterlijk met oude foto's vergeleek, vond ik heel weinig verschillen. In het jaar na de operatie trok ze zich terug in zichzelf, kwam 20 kg aan, nam ontslag en maakte het uit met haar vriend. Ze werd bang in gesloten ruimtes. En bovenal wilde ze een tijdmachine hebben om de operatie te annuleren. Ze kon geen complimenten horen, vooral niet als ze haar vertelden dat ze mooie ogen had. Ze was toen nog maar 24 jaar oud en ze zei dat ze tegen God inging door het uiterlijk dat haar werd gegeven te veranderen. Ik wil opmerken dat ze geestelijk gezond, slim en eindeloos eenzaam was. Maar ik was bang om haar te helpen, omdat ik dacht dat hiervoor speciale kennis nodig zou zijn. Ik begrijp nu al dat het enige dat ze toen nodig had eenvoudige menselijke sympathie en acceptatie van haar was voor wie ze is, omdat ze zichzelf niet kon accepteren vóór de operatie, of, zoals later bleek, daarna. Ik weet niet hoe haar lot daarna was. Ze verhuisde en verloor het contact met haar. En ik herinner me haar nog steeds. En nu komt er een cliënt naar mij toe, die bij de vijfde ontmoeting in alle ernst een parel onthult dat ze geen relatie met een man kan hebben alleen omdat haar heupen maar liefst 94 cm zijn, wat de limiet overschrijdt met 3 cm. Ze, dit wordt in alle ernst gezegd... Wat zijn deze verschijningscomplexen? Ik durf te veronderstellen dat dit in 90 procent van de gevallen een excuus is voor mislukking op andere gebieden van het leven. Het is erg handig om al je mislukkingen te wijten aan de vorm van je neus of lippen. Bovendien zijn we er sinds onze kindertijd van overtuigd dat al het geluk naar het mooie gaat. Voor degenen die het er niet mee eens zijn, raad ik je aan om je tot sprookjes te wenden - de hoofdpersoon, die als resultaat een prins, geluk, een koninkrijk, enz. Ontvangt. Ze is absoluut ongelooflijk mooi, je kunt je ogen gewoon niet van haar afhouden. Moderne sprookjes onderscheiden zich niet door hun originaliteit - de cultus van een mooi uiterlijk heeft iedereen tot slaaf gemaakt - soms zijn er ontevredenen, maar weinig mensen riskeren te zeggen dat uiterlijk voor hem geen speciale rol speelt. Het andere uiterste is dat je je totaal niet druk maakt over je uiterlijk en je afvraagt ​​waarom niemand met je wil communiceren. Er is nog steeds een gulden middenweg nodig, en het is absoluut mogelijk om die te verwezenlijken. Tekenen dat je een lelijkheidscomplex hebt. Minitest. 1. Je denkt dat je moet afvallen.2. Je beperkt jezelf enorm in kleding, draagt ​​niet de kleding die je leuk vindt, met de reden “Dat kun je niet dragen.” 3. Je bezoekt heel vaak een schoonheidsspecialist (vrouwen minimaal 2 keer per week, mannen 1 keer) 4 . U volgt regelmatig een dieet. 5. Als u wordt aangeboden om naar het zwembad (sauna) te gaan, en u heeft niet-geëpileerde benen, dan gaat u nergens voor.6. Als je zonder make-up (ongeschoren) wordt gezien, dan zul je je heel lang zorgen maken.7. Je hebt moeite met het accepteren van complimenten, schaamt je en weet niet hoe je moet reageren.8. Als u voor uzelf zorgt, brengt u minimaal anderhalf uur per dag door voor de spiegel.9. Nu kunt u gemakkelijk het volume van uw heupen, borst en taille zien.10. Je weegt jezelf elke dag, of zelfs meer dan eens. 11. Je droomt van plastische chirurgie, en je zult het zeker doen. 12. je bent het volledig eens met de stelling dat alleen mooie mensen geliefd zijn.13.MeerJe besteedt de helft van je salaris aan je eigen uiterlijk Als je het met minimaal 9 stellingen helemaal eens bent, dan moet je serieus nadenken over welke hoop je op je eigen uiterlijk stelt, en wat je vermijdt door je daar zo hard op te concentreren. Als je het met drie of minder stellingen eens bent, protesteer je misschien tegen de oneerlijke structuur van de wereld en maakt het je absoluut niet uit hoe je eruit ziet. Al het bovenstaande betekent niet dat we onverzorgde wezens moeten worden die trots zijn op hun vrijheid. Alles heeft gematigdheid nodig. En nog een minitestje. Sluit je ogen en stel jezelf voor op een manier die helemaal bij je past. Hoe ben je gekleed, wat is je figuur, gezicht, make-up, etc. Stel je daarna voor dat je al zo bent geworden, stel je voor hoe je leven is veranderd, wat voor nieuws er is verschenen en waar je afscheid van hebt moeten nemen. Identificeer één verandering in uw leven die u de meeste vreugde en voldoening geeft. Open nu je ogen en vertel jezelf eerlijk, wat houdt je tegen om dit nu te bereiken? Geef alleen niet meteen de schuld aan vijf extra kilo’s of uitstekende oren. Een van mijn cliënten bloosde na het voltooien van deze taak en zei dat als ze zo ideaal was geworden (in haar geval was ze afgevallen), ze een jurk zou hebben aangetrokken die ze nu niet meer kon dragen, omdat haar borsten de toegestane normen overschreden. Daarna kwamen we tot de afspraak dat ze deze jurk nog steeds zou dragen en het risico zou lopen om uit te gaan. Ze vertelde er later heel opgewekt over. Het bleek dat ze de straat op ging, letterlijk haar ogen sloot, in de veronderstelling dat iedereen haar zou uitlachen. Omdat ze het gelach niet hoorde, opende ze haar ogen en trof zeer geïnteresseerde mannelijke blikken aan. Die dag had ze talloze mensen die haar wilden ontmoeten. Nadat ze uit de kast was gekomen, dacht ze er diep over na dat ze eigenlijk bang was om zoveel mannelijke aandacht onder ogen te zien en daarom schreef ze alles toe aan overgewicht. Daarna begon ze zich veel stoutmoediger te kleden en begon ze af te vallen! Let op: ze was niet op dieet, ze had overgewicht simpelweg niet meer nodig als redder. En nog een grappig voorval. De vrouw vocht fel tegen cellulitis. Alles werd gebruikt - fitness, massage, lichaamspakking, enz. Het kostte veel geld en tijd, het effect was klein, maar ze gaf niet op, omdat ze er echt aantrekkelijk uit wilde zien voor haar man. Toen de man tijdens gezinstherapie werd gevraagd wat hem het meest aantrok aan het lichaam van zijn vrouw, zei hij: “Ik vind vooral haar kont mooi, die is zo zacht, vol kuiltjes, net als die van een kind.” Mijn vrouw was geschokt, omdat de kuiltjes in haar billen een teken zijn van cellulitis, waar ze actief tegen vocht. Er kan een verkeerde indruk ontstaan ​​dat uiterlijkcomplexen een uitsluitend vrouwelijk privilege zijn. Helemaal niet! Mannen praten er eigenlijk niet zoveel over, je kunt het alleen raden aan de hand van indirecte signalen. Alles wat hierboven is gezegd, geldt ook voor mannen. Ze hebben alleen een iets ander onderwerp, namelijk complexen. Wat baart hen het meeste zorgen? In de eerste plaats is dit groei. Te klein en te groot zorgen voor veel problemen. Dit complex is soms nuttig - in de psychologie bestaat er een concept: "Napoleoncomplex". Het is bekend dat Napoleon erg klein was en als gevolg daarvan meer in het leven wilde bereiken dan mannen van normale lengte. In de psychologie wordt dit mechanisme compensatie genoemd. Het volgende dat mannen extreem pijnlijk ervaren, is banale kaalheid. Als een man zijn lengte min of meer accepteert, aangezien deze op volwassen leeftijd niet verandert, raakt de man in paniek wanneer hij zijn haar begint te verliezen. Voor hem duidt dit immers op de nadering van de ouderdom en een afname van de aantrekkelijkheid. Er moet een interne verzoening zijn met dit feit, en dit is serieus intern werk. Een man die dit werk niet heeft gedaan, begint het resterende haar tot een ongelooflijke lengte te laten groeien en op de een of andere manier zijn kale plek te verbergen. Hoewel het veel aantrekkelijker zou zijn om een ​​kort kapsel te hebben. Of zelfs je hoofd scheren, gelukkig is dit soort kapsel, of het ontbreken daarvan, nu.