Veel mensen hebben er nooit diep over nagedacht waarom ze een kind willen hebben. Of waarom, als ze al een kind hebben, hij is zoals hij is. Dus positief, gewoon, normaal of negatief, volgens zijn ouders. Reflecties over dergelijke onderwerpen geven een groot aantal antwoorden op de vraag: waarom is het zo voor mij en niet op een andere manier... En ze helpen erachter te komen hoe je het gezin gelukkig kunt maken, en de relatie met kinderen gezond en gezaghebbend en respectvol Vaak krijgen mensen kinderen omdat het nodig is, of omdat iedereen het zo doet, het gebruikelijk is, iedereen kinderen heeft, de leeftijd goed is, ... ze voeden deze kinderen dan gewoon zo goed mogelijk op, zoals het hen goed lijkt, of op dezelfde manier als zij hen zelf, hun ouders, hebben opgevoed. Dan dromen ze over hoe slim en succesvol hun kinderen zullen zijn en hoe ze dit zullen bereiken en hoe gelukkig iedereen later zal zijn. Vervolgens worden eenvoudigweg enkele “mechanische” acties uitgevoerd om deze doelen te bereiken. Vervolgens vinden er in de loop van het leven veel gebeurtenissen plaats, lijken de gebruikte onderwijsmethoden vaak ineffectief, zijn de kinderen ongehoorzaam en gaat het contact met hen verloren. Eerdere doelen lijken moeilijk te verwezenlijken. En de ouders zelf voelen zich verdrietig en teleurgesteld. Wat is de reden? Er zijn veel redenen. Maar laten we eens kijken naar de fundamentele, naar mijn mening, dingen waarvan het leven van elke nieuwe persoon afhangt. Bewustzijn in het ouderschap. De belangrijkste stelling hiervan is: “Zo weinig mogelijk mechanische gedachten, acties en daden en zo veel mogelijk bewustzijn. je bent een toekomstige of al een echte ouder.” Het zou gewoon geweldig zijn als mensen die net ouders willen worden zichzelf de vraag zouden stellen: wie is een ouder? (moeder vader). Wat is hun functie? Wat is hun taak? Hoe zou dit zich manifesteren in hun toekomstige ouderlijke leven? Denk na over het onderwerp waarom ik een kind wil, wat motiveert mij? Is dit mijn verlangen, of is het een verlangen dat ergens van buitenaf wordt gedicteerd? En als dit verlangen op de een of andere manier van buitenaf wordt gedicteerd, wat voor soort ik zal ik dan zijn, zal ik een moeder of een vader zijn? En hoe zal ik de ouderlijke functies in mezelf uitvoeren? Stel je een bepaalde missie van mijn ouderschap voor en begrijp duidelijk wat het specifiek voor mij zou zijn. Het is nog niet te laat om jezelf zulke vragen te stellen, zelfs als je al een ouder bent. Het is beter om dit besef later dan nooit tot je te laten komen. Bewustwording van je opvoeding zal toekomstige ouders helpen moeilijkheden te vermijden bij het opvoeden van en omgaan met hun kind, en zal bestaande ouders helpen antwoorden op vragen te vinden (als ze die hebben, natuurlijk), waarom ik precies dit soort relatie heb met mijn kind, en niet een andere waarvan ik bijvoorbeeld meer zou willen. Verantwoordelijkheidsgevoel en interne volwassenheid Vaak zijn ouders ontevreden over het gedrag, de gewoonten of de daden van hun kinderen. Ze kunnen zichzelf vragen stellen: waar komt deze eigenschap vandaan bij mijn kind!? Soms zonder te beseffen dat hijzelf de spiegel was bij de vorming van dergelijk gedrag bij het kind. Bovendien creëren ouders dergelijke spiegels niet met opzet! Gewoon door spontane situaties. Wanneer echtgenoten bijvoorbeeld met elkaar communiceren, wanneer ze communiceren met vrienden, met ouders, familieleden, gesprekken die plaatsvinden in het gezin, waarvan uw kind een onvrijwillige getuige is, zal ik voorbeelden geven: 1. Stel je voor dat ouders het een kind leren wees eerlijk, vriendelijk en open. Ze voeren interessante dialogen met hem over dit onderwerp, lezen verschillende boeken waarin vergelijkbare kwaliteiten worden aangeroerd en getoond. En plotseling klinkt er op een gegeven moment een telefoontje in huis. Iemand die totaal ongewenst belt, de baas bijvoorbeeld met de vraag om in het weekend te werken, of de schoonmoeder met het nieuws over haar aanstaande komst. En dan begint de ouder bijvoorbeeld, om dergelijke gebeurtenissen te vermijden, te liegen, verschillende redenen te bedenken of zich op een andere manier te gedragen. En hang dan op en zeg wat hij vindt van het telefoontje van deze persoon. En bespreek het dan misschien met uw partner/!