Leven in illusies betekent dat je je leven opbouwt alsof je niet in deze wereld leeft, maar in een totaal andere wereld. Met andere regels, andere wetten, andere principes. Een andere houding van mensen ten opzichte van elkaar. Het maakt niet uit of deze relaties en regels beter zijn dan die welke in de huidige realiteit bestaan, of slechter: ze zijn anders. En dit is het belangrijkste. Een persoon die zich op deze (andere) regels concentreert, kiest in het echte leven meestal ook voor zichzelf een gedragsstijl die niet hier, maar daar effectief zou kunnen zijn. In het hier en nu leidt dergelijk gedrag tot totaal andere gevolgen. Ik denk dat u het met mij eens zult zijn: mensen die in illusies leven, zijn ineffectief en ontoereikend. Ze bereiken zelden iets zinvols voor zichzelf. En hun prestaties liggen altijd ergens in de toekomst. Het gebruikelijke lot van degenen die in illusies leven, bestaat alleen uit blauwe plekken en stoten door een botsing met de werkelijkheid (zo onverwacht voor hen). Na verloop van tijd verliezen deze mensen hun zelfvertrouwen en motivatie voor verdere acties en raken ze uiteindelijk teleurgesteld in... realiteit. Het lijkt hen verkeerd en oneerlijk en onwaardig om bestaansrecht te hebben. Dit doet hen diep pijn. Als de werkelijkheid jou ook precies zo lijkt (fout), dan heb je volgens mij twee mogelijke manieren om er een relatie mee te ontwikkelen. De eerste manier is om te proberen de wereld naar jouw hand te zetten . Begin met hem te vechten. Doe een poging om de werkelijkheid op een nieuwe manier vorm te geven. Pas het aan uw ideeën erover aan. En alles wat verkeerd lijkt met een heet strijkijzer uitbranden. Mensen die zo'n keuze hebben gemaakt, gaan naar barricades en demonstraties. Ze uiten hun woede over de realiteit via hun pagina's op sociale netwerken of via hun persoonlijke blog. Ze klagen ook over de huidige stand van zaken in gesprekken met medereizigers en willekeurige gesprekspartners. Hun leven is vol emoties. Maar in de regel niet op basis van resultaten. De tweede manier is door te begrijpen dat niet het universum ontoereikend is, maar jouw benadering ervan. De werkelijkheid is wat ze is. En je mislukkingen worden niet veroorzaakt door zijn minderwaardigheid, maar door je pogingen om te handelen op basis van de regels die door iemand zijn bedacht. Het lijkt mij dat de tweede benadering helpt om van illusies af te komen. Hij is het die tot VOLWASSENHEID leidt. Zij het vrij zelden aangenaam en comfortabel. Opgroeien is een proces van leren over de wereld en ermee omgaan. Dit betekent helemaal niet dat je je eigen doelen en pogingen om je eigen leven te verbeteren zult moeten opgeven. Dit betekent niet dat je zult moeten accepteren wat is en er voor altijd bij moet blijven. Nee, integendeel, als je dit doet, zal het bereiken van deze veranderingen veel gemakkelijker worden Als je geïnteresseerd bent in mijn gedachten over de psychologie van mannen, abonneer je dan op mij (door op de onderstaande knop te klikken) en op mijn telegramkanaal “Men’s House of Dmitry Trefilov” - https://t.me/manrise_psy