Van de auteur: Hoe word je vrouwelijk? Is het nodig om jezelf te breken en hiervoor een bepaald beeld van vrouwelijkheid te creëren? Is het niet voldoende om simpelweg terug te geven wat inherent is aan de natuur, door onnodige eigenschappen van een onvolwassen persoonlijkheid kwijt te raken. Vrouwelijkheid wordt van nature aan elke vrouw gegeven, dus de uitspraak: "Ik heb geen vrouwelijkheid" is niet waar? , maar de uitspraak: ‘De vrouwelijkheid is verloren’ is naar mijn mening juister. Waar gaat het dan heen en waarom kunnen anderen het niet zien? Laten we eens kijken! In dit artikel zullen we niet ingaan op externe indicatoren van niet-vrouwelijkheid - dit is een ander onderwerp, en het externe heeft niet altijd dezelfde betekenis als het interne - de verpakking komt niet altijd overeen met de inhoud. Vrouwelijkheid verdwijnt nergens, ze wordt versluierd in het levensproces, zoals het optreden van bepaalde psychologische vervormingen van de waarneming, onder de maskers van: 1. Onverschilligheid. Onverschilligheid is een menselijke toestand, een onverschillige, interesseloze, passieve houding ten opzichte van het milieu. Het masker van onverschilligheid wordt om verschillende redenen gedragen, als bescherming tegen wrok - de wereld is vijandig. Het wordt vaak in de kindertijd verworven. Wanneer een kind emoties moet tonen, maar volwassenen deze niet accepteren of afwijzen. Dit is hoe angst voor emotionele manifestaties ontstaat. Hij beteugelt emotionele impulsen en zet een masker van onverschilligheid op. Op volwassen leeftijd helpt dit beschermen tegen verwijten en chagrijnigheid van dierbaren. Maar het gevaar schuilt in het feit dat dit masker groeit en een permanente toestand wordt. Waarom doodt onverschilligheid de vrouwelijkheid? Omdat het de liefde berooft, het belangrijkste gevoel voor een vrouw, en kilheid in de ziel creëert tegenover alles en iedereen. Kan een koude en mentaal gevoelloze vrouw vrouwelijk worden genoemd? Wantrouwen. Wantrouwen is een twijfel over de betrouwbaarheid, waarachtigheid en een achterdochtige houding ten opzichte van iets of iemand. Het kan zich in de kindertijd ontwikkelen als de moeder het kind in het eerste jaar van zijn leven niet de aandacht schonk die hij nodig had. Of er waren geen duidelijke en identieke onderwijsmethoden voor alle gezinsleden: vader, moeder, grootmoeders, grootvaders hebben tegenovergestelde, verschillende eisen aan het kind. Wantrouwen jegens de wereld ontstaat ook wanneer de baby voortdurend aan zijn lot wordt overgelaten. Het kind begrijpt niet wat het moet doen en hoe het moet handelen en voelt zich niet gesteund. In het volwassen leven kan wantrouwen ontstaan ​​als je verraad, echtscheiding hebt meegemaakt of dierbaren in de steek hebt gelaten. Mensen met een laag zelfbeeld lijden aan wantrouwen uit angst voor hun eigen kwetsbaarheid en proberen zichzelf beter te laten zien dan ze in werkelijkheid zijn. Wanneer een persoon anderen op zo'n manier behandelt dat de mensen om hem heen hem niet vertrouwen: hij liegt, verraadt..., dan verwacht hij onwillekeurig dezelfde acties jegens zichzelf: wantrouwen. Hoe schaadt wantrouwen het wantrouwen in mensen, de wereld? , en dus ook bij mannen, want vrouwelijkheid staat gelijk aan zelfmoord. Als een vrouw een man niet als een persoon ziet, bestempelt ze alle mannen over dezelfde kam: ‘Ze hebben allemaal maar één ding nodig’, ‘Alle mannen zijn klootzakken’, ‘Dat is het, ze zijn lui’, dan is het onwaarschijnlijk. dat elke man tussen hen allemaal wil zijn. Wantrouwen is het onvermogen om een ​​man verantwoordelijkheid te geven voor zijn geliefde, de gewoonte om alle wisselvalligheden van het leven alleen te slepen, als een trekpaard - een beeld dat niet bevorderlijk is voor vrouwelijkheid. Bovendien kweekt wantrouwen ook wantrouwen in intieme relaties – vandaar gespannenheid, angst om zich open te stellen, het uiten van verlangens, onoprechtheid en, als gevolg daarvan, ontevredenheid. Bescherming waartegen geen vrouwelijkheid bestaat.3. Ruziezucht is de neiging om vijandige, verergerde relaties te genereren als gevolg van kleine intriges; de strijd om persoonlijke belangen ontstaat vaak door een gebrek aan zelfvertrouwen, zowel bewust als onbewust. Een persoon leeft met een onbegrijpelijke angst - angst, als gevolg daarvan stapelt prikkelbaarheid, woede, agressie zich op. Om al deze emoties uit te storten, is er een slachtoffer - iemand die geacht wordt inbreuk te maken op de belangen en het interne comfort van de onruststoker , dus hij doet er bewust alles aan om aan de haak te slaan, want!