Waarschijnlijk is er geen persoon die niet minstens één keer in zijn leven de vraag zou stellen waarom en hoe we de mensen kiezen met wie we vormen een paar, creëer een gezin, van wie we houden. Het lijkt erop, wat is het verschil in het algemeen...? Twee mensen ontmoetten elkaar, werden verliefd op elkaar en leven, waarom al deze vragen "waarom", "waarom", "hoe"? En zijn zulke vragen niet uitsluitend filosofisch, in de zin van de vragen waarop het antwoord nog steeds niet kan zijn vandaag gevonden en laten we proberen erachter te komen. Natuurlijk moeten we meteen het punt benadrukken dat de onderstaande uitleg niet de enige is, maar slechts één daarvan, aangezien veel andere opties, oorzaken en gevolgen a priori zijn. mogelijk en reëel Deze versie weerspiegelt, naar mijn mening, het meest consistent met het relatieprincipe: evenwicht en evenwicht gebaseerd op complement. Hoe vormen we een koppel? Natuurlijk is het proces dat wordt aangeduid als ‘een paar vormen’ onbewust, dat wil zeggen onbeheersbaar, althans voor degenen die deze mechanismen niet specifiek begrijpen, omdat het, na het principe van paarvorming te hebben begrepen, realistisch is om dit proces bewust te maken. , of, als het koppel al gevormd is, om tot de meest effectieve optie te komen voor het ontwikkelen en onderhouden van relaties binnen een koppel. Een van de belangrijkste fouten die mensen maken bij het vormen van een koppel is complex zelfbedrog. Waarom is dit het meest? Vaak misleidt iemand zichzelf, zowel over zichzelf als over zijn potentiële partner. Dit moet worden ontcijferd. Om min of meer nauwkeurig te beseffen wat voor soort persoon je echt naast je nodig hebt, moet je eerst beseffen wat voor soort persoon je bent. En dit is de eerste ronde van zelfbedrog. Mensen hebben extreem weinig contact met de inhoud van hun innerlijke wereld, als gevolg daarvan, begrip en zelfgevoel, en daarom gebeurt het toeschrijven van bepaalde kwaliteiten en eigenschappen aan zichzelf niet vanuit zichzelf, maar door sociale attitudes die voortkomen uit familie, school, universiteit, tv en religieuze propaganda. Als gevolg hiervan is het erg moeilijk om jezelf te onderscheiden van een reeks ingebouwde ideeën over wat een persoon zou moeten zijn. En als een persoon zichzelf niet in zichzelf kan zien, dan zijn de ideeën over de De gewenste partner is ook vertekend en vertegenwoordigt de tweede ronde van zelfbedrog. Ideeën over een partner worden immers op dezelfde manier gevonden via sociale attitudes van ‘normen’ en verplichtingen op basis van geslacht (vrouwen zouden dit moeten doen, mannen zouden dat moeten doen). En als we het kort hebben over het organisatieniveau van de Society, dan is het voor haar (de Society) handig om conformiteitslijsten op te stellen, zodat mensen geen tijd verspillen aan interne zoekopdrachten en geen onnodige vragen stellen “. Wie ben ik', maar voer de toegewezen functie uit. Het individuele niveau van de organisatie van het leven en de innerlijke wereld van elke individuele persoon zijn nog steeds niet verdwenen en zijn nog steeds, zij het sterk onderdrukt, maar nog steeds - de basis deze basis is niet eenvoudig, vooral niet als je het alleen doet, maar onze soort heeft al vele malen bewezen dat we geen gelijke hebben, zowel in het creëren als in het overwinnen van moeilijkheden. Welk beeld kun je vaak waarnemen? Ik noem de eerste foto ‘Meeting Yourself’. Een persoon kijkt naar zichzelf en ziet dat hij sterk, zelfverzekerd, moedig, nobel is en gevoel voor humor heeft. En als je zo iemand vraagt, wat voor partner heb je dan nodig? In de overgrote meerderheid van de gevallen zal het antwoord bestaan ​​uit een lijst met dezelfde kwaliteiten die zich nu al in hem manifesteren. Dat wil zeggen dat een persoon in wezen de wens uitdrukt om een ​​​​paar met zichzelf te vormen, iemand anders noemt dit “. Soort trekt soort aan. Ja, op mentaal niveau is het gemakkelijker voor ons om mensen te vinden die op onszelf lijken voor comfortabele communicatie, maar... als je je relaties voorstelt in de vorm van schalen, waarbij aan de ene kant een man staat. met een stel van zijn kwaliteiten, aan de andere kant een vrouw met een stel van haar, wat is de positie van de weegschaal waardoor dit koppel effectief kan functioneren? Dat klopt, alleen een evenwichtspositie (evenwicht), of een geleidelijke beweging naar deze positie. Als beide mensen in een paar dezelfde kenmerken hebben, dat wil zeggen dat ze allebei standhoudende helft van de schaal, dan is evenwicht onbereikbaar. En zonder evenwicht en evenwicht is de ontwikkeling van zowel een koppel als het koppel als geheel onmogelijk. Wie kunnen mensen voor elkaar zijn met dezelfde kwaliteiten? Zulke mensen maken beste vrienden, collega's en zakenpartners. Romantische relaties met deze combinatie kunnen stormachtig, helder zijn, maar helaas van korte duur, of tegenstrijdig en pijnlijk (als het paar volhardt), en hun onvermijdelijke gevolgen zijn verraad en / / of. of pogingen om van partner te veranderen. En hier naderen we geleidelijk de essentie van het artikel, namelijk hoe, naar mijn mening, een harmonieus stel wordt gevormd. De tweede foto zal ik aanduiden als “Complementariteit gebaseerd op “Schaduw”. Complementariteit is complementariteit. ‘Schaduw’ is een psychologische term geïntroduceerd door K.G. Jung, dat kan worden ontcijferd als het diepste niveau van kwaliteiten en eigenschappen van een persoon, zijn ware verlangens, die een integraal onderdeel zijn van elke persoon, waardoor hij holistisch wordt. De 'Schaduw' is echter het diepste niveau van het onbewuste. heeft een doelgerichte vertaling nodig naar de zone van het bewustzijn om de acceptatie van verborgen kwaliteiten en hun integratie in het leven mogelijk te maken. Niet alleen de Jungiaanse analyse werkt met wat kan worden aangeduid als “Schaduw”, je kunt ook gebruik maken van kunstzinnige therapie, lichaamsgericht therapie, transpersoonlijke therapie + yoga, tarot en sjamanistische praktijken. Dus wat heeft deze “Schaduw” te maken met de vorming van een paar? En de “Schaduw” heeft een directe relatie met dit proces. Voor de eenvoud van beschrijving en begrip zal ik de gedachte op deze manier uitdrukken: we worden in anderen aangetrokken door wat verborgen is (wat zich in onze ‘schaduw’ bevindt) en dat we om de een of andere reden zelf niet kunnen of willen manifesteren. maar wat we (onbewust) willen. Dit is wat het verschil in interesses, kwaliteiten en gemanifesteerde eigenschappen van partners in een paar creëert, en daarom vullen ze elkaar aan (complementair). Een unie gebaseerd op complementariteit volgens de “Schaduw” stelt een paar in staat harmonieus te zijn, balans (evenwicht) te vinden, het meest functionele en effectieve systeem te zijn, conflicten te verminderen, langdurige en unieke hechte relaties te bevorderen dit fenomeen vrij zeldzaam is? Het antwoord is gedeeltelijk al gegeven, de kwaliteiten en eigenschappen die tot de “Schaduw” behoren zijn niet zo gemakkelijk te identificeren, maar de zaak wordt verder gecompliceerd door het feit dat mensen de neiging hebben om de inhoud ervan voortdurend te ontkennen en te negeren. de ‘Schaduw’, ook al is het heel duidelijk en voor hun ogen is het moeilijk om het onbewuste te geloven, terwijl de rationele geest bijna alle gebieden van het leven beheerst; Laten we een paar voorbeelden bekijken. Laten we ons voorstellen dat er een vrouw is die sociaal succesvol, sterk, wilskrachtig en dominant is. En zij wil op mentaal niveau koppig een man vinden met precies dezelfde kwaliteiten, maar... de valkuil voor haar is dat de inhoud van haar 'Schaduw' een heel ander type man in de buurt vereist, namelijk: iemand die haar kwaliteiten in evenwicht zou brengen door de manifestatie van iemands zachtheid, plooibaarheid, minder sociaal succes (zodat men zorgzaamheid kan tonen), kennis van zaken, enz. Deze vrouw is bang om haar ware verlangens aan zichzelf toe te geven, omdat de maatschappij haar misschien als een ‘ondervrouw’ beschouwt, dus blijft ze naar de verkeerde dingen zoeken en zichzelf voor de gek houden. Laten we ons nu voorstellen dat er een man is met een helder gevoel voor humor, sociaal, gokkend, gemakkelijk in de omgang met avontuur, met een behoorlijke hoeveelheid luiheid op zakelijk gebied, vatbaar voor onzorgvuldigheid, onnodig en vluchtig. En ook hij is op mentaal niveau op zoek naar een partner - de eigenaar van identieke kwaliteiten en manifestaties. Maar “Shadow” wil iets heel anders van hem, namelijk: een vrouw die nuchterder en gestructureerder zal zijn, met een systeem om het leven te organiseren, gewend is aan orde, enz. Dit zijn tenslotte precies de kwaliteiten die hij nodig heeft, maar hij laat ze zelf niet zien. Hij is ook bang om zijn verlangens aan zichzelf toe te geven, omdat dit in een interne dialoog altijd zoiets betekent als “vrijheid verliezen”, “onafhankelijkheid verliezen”, “vastlopen in verantwoordelijkheden”. En het zelfbedrog van de geest van deze man gaat door. Redenen waarom mensen zelf geen kwaliteiten tonen.