Mensen begrijpen soms oprecht niet waarom ze, als ze betalen voor het werk van een psycholoog, hun voorwaarden niet kunnen dicteren? Maak bijvoorbeeld geld over wanneer het hen uitkomt, en niet naar een specialist, ondanks de afspraken. Annuleer/verplaats vergaderingen op het laatste moment. Weigeren cheques of willen dat ze voor de gehele werkperiode worden verstrekt. Ontvang rapporten van een psycholoog over het verrichte werk (bijvoorbeeld welke onderwerpen zijn behandeld, wat was het resultaat en of er vooruitgang is geboekt), wanneer de cliënt en degene die betaalt verschillende mensen zijn. En de cliënt is geen klein kind. Op verzoek van de cliënt verleent de psycholoog psychotherapeutische diensten. Degene die betaalt, beslist of hij deze diensten voor de klant afneemt of niet. Of de omstandigheden hem nu goed uitkomen of niet. De koper van diensten is geen werkgever die een werknemer in dienst neemt op zijn eigen voorwaarden, die naar eigen goeddunken kunnen veranderen. Een cliënt komt voor dienstverlening naar een psycholoog. Ofwel de cliënt en degene die voor de diensten betaalt, komen naar de psycholoog, en niet andersom. Bij ontvangst van een dienst bij een kapper, bij een dokter of tijdens transport vindt de betaling plaats volgens de voorwaarden van de aanbieder van de dienst en niets anders. In een winkel zou niemand eraan denken om goederen op te halen zonder te betalen. Behalve misschien voor criminelen of jonge kinderen. En het zou niet eens bij u opkomen om een ​​rapport over het verrichte werk te vragen, vooral als u voor iemand anders betaald heeft. De opdrachtgever vertelt zelf wat hij nodig acht over zichzelf en zijn processen aan degene die voor hem betaalt. Bij psychotherapie geldt dat nog meer. Voor iemand die betaalt, als hij geen cliënt is, kan het moeilijk zijn om de verleiding te weerstaan ​​om tenminste iets van een psycholoog voor zichzelf te willen krijgen. In ieder geval energie en aandacht. Als ik geld betaal, dan moet ik ook iets krijgen. En de dankbaarheid van de persoon voor wie de betaling wordt gedaan, is wellicht niet genoeg. Geld gaat immers naar de ene persoon en krijgt aandacht van de ander. Er is geen direct pad in de balans van nemen en geven. En het voelt alsof de psycholoog mij iets schuldig is, maar om de een of andere reden geeft hij het mij niet. Niet altijd en niet voor iedereen, maar het is een feit. Bovendien is het niet ongebruikelijk dat degene die betaalt, degene voor wie hij betaalt feitelijk niet wil veranderen. Maar hij wil goed zijn en aandacht aan zichzelf besteden. De man wil niet dat zijn vrouw geneest, de vrouw wil niet dat haar man geneest. Broer van zus. Broers zus. En wat betreft kinderen en tieners die vanwege hun leeftijd niet voor zichzelf kunnen betalen... Bij diepe psychologische trauma's is langdurige therapie nodig. En de resultaten zijn niet direct zichtbaar. Wat kan de reden zijn om de therapie te verlaten, of om de betaling stop te zetten van degene die voor de cliënt betaalt. De reden hiervoor kan ook zijn dat er veranderingen zichtbaar zijn, maar het familiesysteem is daar nog niet klaar voor. Als u voor iemands therapie betaalt en het voor u duidelijk niet gemakkelijk is om dit te doen. Je wilt werkgever van een psycholoog zijn en je voorwaarden dicteren, wat betekent dat veel persoonlijke dingen uit het onderbewustzijn voortkomen. En het zou goed zijn om dit uit te zoeken, en in uw persoonlijke therapie. Elena Denisenko Bravitskaya is een klinisch psycholoog, integratieve benadering (online). Je kunt een afspraak met mij maken in privéberichten op de website, via telegram of WhatsApp +79859942455