Het idee ontstond om een ​​artikel over dit onderwerp te schrijven naar aanleiding van de treurige statistieken in onze stad over het aantal huwelijken en echtscheidingen. Volgens de statistieken gaat 2/3 van degenen die in onze stad trouwen uit elkaar. Waarom gebeurt dit? Elk koppel dat heeft besloten een huwelijk te registreren, droomt immers van een lang en gelukkig leven, vol vertrouwen in hun liefde en in het feit dat hun koppel zeker aan alle tegenslagen en verdriet zal ontsnappen. Wat is er aan de hand? Laten we eens kijken naar wat een gezinsbreuk kan veroorzaken. In de opzet van dit artikel zullen we slechts enkele aspecten van deze kwestie bespreken. En het eerste waar ik het over zou willen hebben: de stadia van relatievorming. De eerste fase is ‘pseudo-eenheid’. De zogenaamde periode van verliefdheid, de snoepboeketperiode. In dit stadium lijken we een roze bril te dragen, gefascineerd door onze uitverkorenen, we zien er alleen de positieve kanten in, hun verdiensten, en we laten onszelf alleen van de goede kant zien. En in dit stadium kunnen we trouwen, getrouwd zijn, in de illusie dat we ons hele leven zo zullen blijven. En vaak zijn paren niet klaar voor de tweede fase, genaamd 'chaos', waarin we de tekortkomingen van onze uitverkorenen beginnen op te merken, en ze beginnen te begrijpen dat we niet zo ideaal zijn. En in dit stadium verschijnen wederzijdse claims en ontevredenheid. En als koppels niet weten hoe ze conflictsituaties constructief kunnen oplossen, en elkaars behoeften en verlangens beter kunnen begrijpen, bestaat in dit stadium het risico dat het paar uit elkaar gaat. Het blijkt dat er meer tekortkomingen, klachten en ontevredenheid zijn dan de aantrekkelijke eigenschappen die je aan het begin van de relatie charmeerden, die al als vanzelfsprekend worden beschouwd en niet op prijs worden gesteld. Als koppels in dit stadium uit elkaar gaan, verklaren ze hun breuk door te zeggen dat ‘de liefde voorbij is’. En ze gaan een nieuwe relatie aan, voor een nieuw deel van de ‘doping’ van de liefde, zonder te beseffen dat ook in dit paar na een tijdje een fase van ‘chaos’ op hen wacht. De volgende fase van de relatie: ‘stilte’. Waar we alle voor- en nadelen begrijpen, we de voor- en nadelen kennen, we waren zowel gefascineerd als teleurgesteld, en dit is het stadium waarin we als het ware in onszelf, in stilte, besluiten om in een koppel of Uitmaken. En ten slotte is de vierde fase ‘eenheid’, waarin we er bewust voor kiezen om samen te zijn, wat er ook gebeurt, elkaar te begrijpen en te accepteren en onszelf en onze partner toe te staan ​​zichzelf te zijn. Tijdens de training ‘Relaties die naar het doel leiden’ maken we kennis met deze fasen en begrijpen we deze in detail. Even belangrijk is het doel waarvoor en met welke intentie we een huwelijk aangaan. Als een meisje al sinds haar kindertijd droomt van een mooie bruiloft, een luxe jurk (wat eigenlijk het einde is van alle sprookjes die kinderen uit de vroege kindertijd horen), kan het ook gebeuren dat er na zo'n luxe bruiloft geen lange tijd meer zal zijn , gelukkig, leven samen. Het doel is immers bereikt. Iemand droomt ervan een kind te krijgen in het huwelijk, iemand heeft constant gegarandeerde seks nodig, iemand gaat trouwen omdat ‘de tijd daar is’, al haar vrienden zijn al getrouwd, maar ik loop op de een of andere manier achter, enz. Het is belangrijk om te begrijpen met welk doel ik echt wil trouwen. Wat is mijn echte motivatie? Als het onbewuste doel wordt bereikt, heeft het immers geen zin om de relatie voort te zetten. En dit geldt niet alleen voor jonge gezinnen. Er zijn bekende gevallen waarin een echtpaar verenigd is door een gemeenschappelijk doel en de wens om kinderen groot te brengen, onderwijs te geven, te trouwen of te trouwen. En nadat dit alles is gedaan, gaan echtparen die al zoveel jaren samenwonen, tot verbazing van familie en vrienden, scheiden. Als u begrijpt dat u uw vorige of huidige doelen heeft bereikt, is het belangrijk om de volgende algemene gezinsdoelen te stellen om het gezin te behoeden voor mogelijke desintegratie. Het zoeken naar iets beters in een nieuwe relatie leidt immers niet altijd tot tevredenheid. Het volgende aspect dat ik zou willen overwegen is het vermogen om zelf gelukkig te zijn, zonder de verantwoordelijkheid voor je geluk toe te wijzen en dit van je partners te eisen. Voor veel mensen is geluk een nogal voorwaardelijk concept en hangt het af van het handelen of nalaten van een partner. EN.