Van de auteur: het artikel is gepubliceerd door Bulatova, E. A. Intuïtieve managementbeslissingen [Tekst] ] / E.A. Bulatova // Problemen van onderwijs op meerdere niveaus: samenvattingen. rapport XV internationaal wetenschappelijke-methode.conf. / Nizjegorod. staat architectuur-bouwt universiteit N. Novgorod, 2012. P.75-76 Topmanagers vertrouwen vaak op hun intuïtie. In een complexe organisatiesituatie zijn duizenden keuzes mogelijk. Een puur intuïtieve beslissing is een keuze die alleen wordt gemaakt op basis van het gevoel dat deze juist is. Volgens onderzoeken onder senior managers zei 80% van de ondervraagde leidinggevenden dat ze alleen door ‘informele uitwisseling van informatie en intuïtie’ ontdekten dat ze een specifiek ernstig probleem hadden. Deze informatie wordt niet altijd bewust en kan in woorden worden beschreven of in andere logische vormen worden gepresenteerd. Sommige signalen worden niet door het bewustzijn waargenomen, maar dringen het onderbewustzijn binnen, d.w.z. informatie bestaat in de hersenen van iemand die op intuïtief niveau een beslissing neemt. Wanneer iemand met een probleemsituatie wordt geconfronteerd, gebruikt hij eerst logische oplossingsmethoden, waarbij de hersenschors er maximaal bij betrokken is. Als er echter onvoldoende informatie over het probleem is, de situatie onzeker is en de tijd voor oplossing beperkt is, wordt de persoon gedwongen af ​​te dalen naar de lagere, intuïtieve niveaus. Op deze niveaus worden die eigenschappen en relaties vastgelegd die niet het logische niveau bereiken, maar door het onderbewustzijn worden waargenomen. Zoals P.V. Simonov schreef [4], vallen twee klassen van verschijnselen buiten de sfeer van het bewustzijn. Allereerst zijn dit adaptieve reacties die een puur persoonlijk individueel doel hebben: processen van regulering van interne organen, onbewuste details van bewegingen, schakeringen van emoties en hun externe expressie. De tweede groep onbewuste vormen van hersenactiviteit bestaat uit mechanismen van creativiteit, de vorming van hypothesen, gissingen en aannames. Intuïtief denken wordt holistisch en organisch uitgevoerd, d.w.z. gebaseerd op de gecombineerde reactie van de emotionele en fysiologische sferen. Binnen het raamwerk van de ontpsychologie is klinisch bewezen dat de lokalisatie van holistische gevoeligheid bij een persoon de viscerale zone is. Het omvat de longen, het maagdarmkanaal en het genitale gebied. De reactie van de viscerale zone is de primaire ongedifferentieerde reactie van het lichaam op een situatie, vanuit het oogpunt van gunst of gevaar voor het onderwerp. Niemand behalve de persoon zelf kan de situatie waarin hij zich bevindt, begrijpen en de juiste beslissing nemen vindt zichzelf. Alleen hij beschikt over de meest volledige informatie die nodig is om een ​​beslissing te nemen. Het onderbewustzijn verwerkt deze hele enorme hoeveelheid informatie en probeert de optimale oplossing voor het probleem te vinden, maar om de oplossing de bewuste geest te laten bereiken, moet er enige inspanning worden geleverd. Wanneer iemand zichzelf of een ander een vraag stelt, weet hij in wezen onbewust het antwoord al. Het plotselinge inzicht is slechts het einde van een langer, verborgen cognitief proces, wanneer eerder verworven kennis, georganiseerd in systematische netwerken die in het geheugen zijn opgeslagen, automatisch wordt verbonden met de oplossing van het probleem waarmee een persoon wordt geconfronteerd optimale oplossing en vestig de aandacht van het bewustzijn erop. In de psychologie is het onderwerp intuïtie onderontwikkeld. D.V. Ushakov vestigt de aandacht op het feit dat het werkingsmechanisme van intuïtie wordt opgevat als “twee verschillende mechanismen: de ineenstorting van de denkprocessen van de deskundige, die zich manifesteert in een onmiddellijke analyse van de situatie; en de accumulatie, naast de bewuste intentie van het subject, van ervaringen die niet worden gerealiseerd, maar zich manifesteren op het niveau van actie” [5]. G. Simon schreef over het eerste van deze mechanismen (Simon, 1987) [3]. Hij suggereerde dat de aard van intuïtie ligt in het vermogen om onmiddellijk een situatie te begrijpen dankzij de aanwezigheid van adequaat gestructureerde ervaringen uit het verleden. Dit onmiddellijke grijpen is tegengesteld aan het logischedenken dat zijn resultaat bereikt door de consistente implementatie van een reeks conclusies.Ya.A. Ponomarev [2] beschouwde het logische en intuïtieve ook als twee polen, maar in een andere zin: wanneer het ene mechanisme werkt, werkt het andere niet. In een goedbewuste logische modus heeft een persoon geen toegang tot zijn intuïtieve ervaring. Als hij bij zijn handelen vertrouwt op intuïtieve ervaring, kan hij geen bewuste controle uitoefenen op en reflecteren op zijn handelen. Intuïtieve ervaringen worden gevormd tegen de wil van het subject en buiten zijn aandachtsveld. Bovendien kan het niet willekeurig worden bijgewerkt door het onderwerp, d.w.z. impliciete of intuïtieve kennis wordt alleen in actie gevormd en gemanifesteerd. Dit is Y.A. Ponomarev bewees het experimenteel in zijn experimenten met een polytype panel. Volgens de Canadese psychologen Bowers KS, Regher G., Balthazard C. Parker K., die intuïtie bestudeerden in de context van ontdekking, zijn intuïtieve en rationele ervaringen niet antagonistisch [6]. Vanuit het gezichtspunt van de moderne neo-rationalistische benadering van management kan intuïtie worden beschouwd als een rationele manier om beslissingen te nemen. Bij het vergelijken van intuïtieve en rationele kennis geldt de vergelijking tussen een manager en een leider gemaakt door F. Lutens [1]. heel geschikt: intuïtie is ook gecorreleerd met rationele kennis, zoals de capaciteiten van een leider gecorreleerd zijn met managementvaardigheden. Bij onderzoek naar de effectiviteit van intuïtieve beslissingen hebben we meer dan 30 senior- en middenmanagers geïnterviewd, evenals ondernemers in Nizjni Novgorod. De eerste vraag die we stelden: “Wat is intuïtie in jouw begrip?” We hebben alle ontvangen antwoorden gecombineerd in drie groepen met verschillende betekenissen. De eerste groep bevatte antwoorden die intuïtie definieerden als het resultaat van ervaring, opgebouwde kennis, vaardigheden en capaciteiten. Bijvoorbeeld: “opgehoopte ervaring”, “synthese van eerdere ervaringen en voorspelling van een situatie op basis van eerdere ervaringen, het kan onbewust zijn”, “het vermogen om voorspellingen te doen op basis van ervaring”, “een reeks kennis en vaardigheden die nodig zijn voor snelle besluitvorming”. Naar de tweede De groep nam definities op die intuïtie toeschreven aan de werking van bovennatuurlijke krachten of buitengewone vermogens. Bijvoorbeeld: ‘bovennatuurlijk’, ‘speciaal geschenk, zoals dat van Vanga’, ‘bovenbewuste activiteit’. De derde groep omvat die definities die intuïtie beschouwen als een gevoel, sensatie, voorspelling, voorgevoel, kennis uit de ‘subcortex’. Bijvoorbeeld: “voorgevoel van de toekomst, gevoel”, “intuïtie is kennis die al in een persoon is ingebed”, “achteraf gezien waardoor je deze of gene beslissing kunt nemen”, “innerlijke stem”, “flair”. Gebruikt u intuïtie bij het nemen van beslissingen?, antwoordde 25% van de respondenten dat zij geen gebruik maken van intuïtie bij het nemen van managementbeslissingen of deze in het algemeen niet proberen te gebruiken, om de volgende redenen: intuïtie zal niet altijd honderd procent correct voorspellen, en de intuïtie is niet altijd honderd procent correct. de kosten van een fout zijn erg hoog; het is onmogelijk om intuïtie en het risicobeheersingssysteem bij de besluitvorming met elkaar te verzoenen. 60% van de respondenten antwoordde dat zij intuïtie gebruiken bij de besluitvorming, terwijl er rekening mee moet worden gehouden dat elke manager intuïtie op zijn eigen manier begrijpt. De overige 15% van de respondenten gaf geen duidelijk antwoord op de gestelde vraag. De praktijk van modern management omvat intuïtie dus al als een noodzakelijk onderdeel van de besluitvorming. Uiteraard moet de manager zoveel mogelijk informatie en prognoses verzamelen. Maar ten eerste kan nooit 100% van de benodigde informatie worden verzameld. En ten tweede blijkt zelfs de juiste beslissing verkeerd te zijn als deze te laat wordt genomen. Bovendien kan de juistheid of effectiviteit van het genomen besluit pas achteraf worden beoordeeld. Tot de belangrijkste aspecten van het managen van een organisatie benadrukken experts het vermogen om de oorzaken, omvang en gevolgen van veranderingen en crises te voorzien en te anticiperen. In een onbekende en veranderende omgeving moet een manager de belangrijkste betekenis van lopende gebeurtenissen onderscheiden, de belangrijkste tendens ervan begrijpen en begrijpen ‘waar ze naartoe gaan’. Het vermogen om te voorzien is dat uiteraard wel. 72-110.