Conflicten zijn onvermijdelijk. Het maakt niet uit met wie: met kinderen, met een echtgenoot, met ouders, met vrienden, met collega's. Ze zijn onvermijdelijk, omdat elke individuele persoon een heel systeem van opvattingen en overtuigingen is, dat vaak gedurende het hele leven wordt gevormd en daarom meestal zeer stabiel is. Door de botsing van dergelijke systemen ontstaan ​​er meestal conflicten. Wat moet je ermee doen? Het antwoord op deze vraag hangt af van wat je precies wilt bereiken. Maar in de regel leidt confrontatie niet tot wat gewenst is. Hier komen nog een paar vragen naar voren: waarom gelooft iemand dat hij door conflict iets zal bereiken? En waarom is hij bereid conflicten aan te gaan om acceptatie van de andere kant van het conflict van zijn overtuigingen te bereiken? En waarom heeft hij dit nodig? Ja, het is niet altijd zo dat een conflicterend persoon erkenning van zijn overtuigingen nodig heeft. Het komt voor dat hij probeert een aantal van zijn behoeften te bevredigen. Als je een conflict hebt met zo iemand, waarom vraag je hem dan niet rechtstreeks wat hij van je wil? Als blijkt dat hij echt iets van je wil, dan betekent dat wat hij verwacht. Vraag jezelf nu af: ben je klaar om aan zijn verwachtingen te voldoen? Wat gaat dit u persoonlijk kosten? Wat offer je op? Of andersom: het kost u niets. En wat denk je dat er zal gebeuren als je toegeeft? Het komt vaak voor dat iemand zich gewoon slecht voelt. We weten niet altijd hoe tevreden hij is met zijn huidige toestand en leven in het algemeen. En daar houden we niet altijd rekening mee, ook al weten we het wel. Dus hier is het. Door zijn toevlucht te nemen tot conflicten, met of zonder oorzaak, probeert zo iemand gewoonlijk zijn ontevredenheid om te zetten in een externe impuls en deze weg te gooien. En meestal doet hij het onbewust. Hij is niet bereid (of bang) om aandacht aan zichzelf te besteden en de reden voor dergelijke negativiteit te zoeken in de manier waarop hij zich verhoudt tot de gebeurtenissen in zijn leven. Vraag jezelf nu opnieuw af: ben je klaar om met zo iemand in conflict te komen? En wat zijn jouw doelstellingen hierin? Denk eens aan de waarschijnlijkheid dat u altijd de schuld zult krijgen in het proces van een dergelijk conflict. Omdat jouw argumenten, hoe voor de hand liggend ze ook lijken, door niemand anders dan jijzelf als zodanig zullen worden beschouwd. Dus wat moeten we uiteindelijk doen? Meedoen of terugtrekken? Ik heb geen antwoord. Een conflict aangaan betekent helemaal niet dat er iets mis is met de koekoek, net zoals terugtrekken niet betekent dat je een lafaard wordt. In een conflict heeft elke partij altijd zijn eigen belangen. Als we ze uitwisselen en er niet op aandringen, kunnen we misschien (wie maakt er geen grapje!) tot overeenstemming komen?.