Van de auteur: gepubliceerd op de auteurspagina Een verzameling figuren en objecten voor een zandtherapeut is formeel een werkinstrument, zoals een fonendoscoop voor een dokter, een telescoop voor een astroloog, geld voor een zakenman... Maar dit zijn niet precies dezelfde hulpmiddelen. De dokter trekt zijn witte jas uit, gaat naar huis en denkt natuurlijk niet aan de fonendoscoop, maar een zakenman denkt bijvoorbeeld voortdurend aan geld. Voor hem is geld tegelijkertijd een doel en een middel. Zo merkt een psycholoog die met zand werkt, waar hij ook is, waar het leven hem ook brengt, met het scherpe oog van een verzamelaar altijd iets interessants op dat nodig is voor zijn verzameling. Bij mij is dit bijvoorbeeld precies wat er gebeurt. Als ik op bezoek ben, op reis ben, in winkels en in willekeurige kraampjes sta, houd ik, zonder het te beseffen, mijn ogen scherp op zoek naar iets om van te profiteren. De allereerste figuren in mijn verzameling verschenen als verjaardagscadeaus van vrienden en collega's. Het is lang geleden, we waren net afgestudeerd, alles was nog fris en geïnspireerd. Ik heb zelf gevraagd om verschillende beeldjes mee te nemen als cadeau, en de jongens reageerden hier creatief en professioneel op. Er is nog nooit zo'n cadeau-oogst geweest, hoewel klanten soms iets meebrengen, mijn schatkist aanvullen, vrienden het soms aan mij geven bij verzamelingen beeldjes. Elke therapeut die met zand werkt, als het een persoonlijke verzameling is, kan het karakter ervan, het leidmotief, zien. Sommige thema's of symbolen overheersen, andere zijn in de minderheid. En je ogen worden groot van jaloezie als je naar de collectie van je collega's kijkt! Oh, dat zou ik wel willen, en ik vind het zo leuk, en wat is dit toch voor een ding! Toen ik begon te werken, ontdekte ik dat ik een duidelijke voorkeur had voor het “meisjesachtige thema” en een voorkeur voor “schoonheid en huiselijkheid”! . Natuurlijk is dit een manifestatie van mijn passies en eigenschappen. Nadat ze de mannelijke helft van het gezin bij de zaak hadden betrokken, voegden ze door een gezamenlijke inspanning jongensachtigheid toe - agressie, technologie, soldaten, wapens... Hoe meer items in de collectie van de zandtherapeut, hoe meer gelegenheid de cliënt heeft om precies 'zijn' te kiezen. ”beeldje, om zijn emotie of probleem uit te werken. Maar als er plotseling iets niet wordt gevonden, maakt het niet uit, je kunt altijd iets soortgelijks vinden en de ontbrekende details met woorden aan de afbeelding toevoegen. Het was interessant hoe een van de klanten lang zocht naar het beeldje dat ze nodig had , maar om de een of andere reden werd deze niet gevonden. Uiteindelijk koos ze voor een zwerver en noemde hem ‘een oude Jood die prachtige muziek speelt op de viool en mensen zijn verdrietig of dansen erop.’ En het verbazingwekkende is dat er al snel op de meest onverwachte manier twee glazen jodenbeeldjes in mijn verzameling verschenen - de ene echt met een viool, de andere met een kandelaar. Of een andere metamorfose: een vrouw koos een witte pauw als beeldje van een verhalenverteller en een tovenaar, en een kleuter, die dezelfde vogel had gekozen, noemde het 'mijn bruid'. En met deze diversiteit aan persoonlijke associaties en betekenissen beschikt de pauw over een rijke symboliek in verschillende culturen, wat ook niet minder belangrijk is voor de daaropvolgende analyse van het zandschilderij. Een dergelijke veelzijdigheid vergroot het begrip van het werk van ons turbulente onbewuste, helpt ons onszelf, onze sterke punten en onze beperkingen beter te begrijpen. Werken met zand en cijfers zit vol met dergelijke ongelukken en wonderen. Ze overkomen cliënten, de therapeut en onze omgeving. Deze ‘ongelukken’ zijn het werk van ons onbewuste, dat zich bevrijdt van de lijm van conventies of de boerka van gebruikelijke handelingen en we onszelf en de wereld van een andere kant ontdekken. En hij, in de persoon van onze omgeving, reageert met overvloed en hulp op ons. Een klant, die een carrousel had gekozen voor een zandschilderij, herinnerde zich er veel van en realiseerde zich over haar jeugd. Waarover ze later zei: “Dankzij dat zandschilderij met een carrousel besefte ik dat het nooit te laat is om een ​​gelukkige jeugd te hebben.” Verzamelingen stapelen zich in de loop der jaren op en worden voortdurend aangevuld. Na een paar jaar zijn ze al veel geld waard, en, zoals ik het zie, worden ze, zonder hun instrumentele functie te verliezen, onderdeel van het leven van de therapeut, zijn onafhankelijke hobby. En elke hobby, hobby, onthult nieuwe facetten in een persoon, opent toegang tot zijn creatieve werkimpulsen en potentieel. .Ik geef toe dat ik ontzettend veel van mijn collectie houd en er waarde aan hecht. Ik begrijp dat er rijkere schatten zijn, maar de mijne is mij het dierbaarst. Toen ik van werkruimte veranderde, moest ik een tijdje in het kantoor van een collega werken. Alles ging goed, de plaats was handig, de collectie was in veel opzichten interessant, maar het was alsof ik in het huis van iemand anders de koelkast van iemand anders en de spullen van anderen gebruikte. En wat interessant is, is dat sommige klanten klaagden over het ontbreken van ‘hun’ cijfers – ‘we hadden daar zoiets, ik wou dat ik het nu had.’ Ik reis nu met het oog op hen. We gaan naar Bali, en al op het vliegveld begin ik goed naar de souvenirstalletjes te kijken - wat kan ik hier van profiteren. Ik heb trouwens veel houten figuren meegenomen van Bali. Onze plaatselijke gastvrouw was zo geïnspireerd door mijn hobby dat ze met ons meeging naar het prachtige Ubud en ons de winkels van lokale houtbewerkers liet zien. Een lachende Boeddha en een mediterende, gebogen man, minnaars, een dromer, een ellendige vrouw, een jong gezin en andere figuren brachten een significante aanwezigheid van warm, prachtig Javaans hout en diepe gevoelens in de collectie die ik me ook herinner en die mijn collectie aanzienlijk versterkten , een uitstapje naar een vlooienmarkt in Nice. Daar leggen Franse voddenrapers op maandag, één keer per maand of vaker, op een van de pleinen van de oude stad hun eeuwenoude burgerlijke goederen neer. Van schilderijen, zilverwerk en sets in empirestijl tot allerlei kleine dingen. Ik heb het daar dus naar mijn zin gehad! Ik gaf bijna al mijn geld uit aan een houten abt, een antieke porseleinen dame met een heer, een kudde mooie witte porseleinen paarden, Marie Antoinette zonder hoofd, een klein koffiepotje, een koffiemolen, een vleermuislamp, een paar traditionele lampen. Franse ganzen, een schoothondje met halsband, chalethuisjes en nog veel meer. Ze keken me verbaasd aan toen ik, verkleed, door dozen en netten met kleine spulletjes snuffelde die onder de toonbanken stonden, en vervolgens onderhandelde over elke euro. En de huizen! Huizen zijn mijn passie. De verzamelhuizen van de Provence hebben mijn portemonnee binnenstebuiten gekeerd, die na de rommelmarkt al aanzienlijk leeg was. Koningin Elizabeth, zwaaiend met haar koninklijke hand vanuit de etalage van een stijlvolle ijzerhandel, had haar voorraad al opgebruikt. Na de Franse huizen, de huizen uit Amsterdam - een hotel, een museum, een chocoladewinkel en een appartementencomplex, voor slechts vijf of meer zes euro was gewoon een geschenk. En de fragiele handgemaakte exemplaren, een houten badhuis en een molen uit Krupskaya, het is gewoon een wonder. Ik kan niet alles opsommen waar ik van hou en waar ik ongelooflijk blij mee was toen ik het kocht. Je moet het zien, het in je handen houden, gevuld zijn met inspiratie en je eigen wereld creëren, je eigen verhaal. Meestal vind ik een interessant figuur en fantaseer over hoe het kan helpen gevoelens te uiten, welke inzichten het kan oproepen het zien van een carrousel in Bergamo (ja, ja, precies degene die een gelukkige jeugd terugbracht voor een mooie vrouw) - gekleurd, met paarden, gewoon een lust voor het oog. En de winkel is nog steeds gesloten en gesloten, en we moeten morgen vertrekken. Nou, hoe kan ik leven zonder een carrousel - het is zo'n interessant symbool, en hoe goed is het! Hier heb je plezier, en een eekhoorn in een wiel, en routine, en onzorgvuldigheid, en ijdelheid, en de vakantie van iemand anders... Over het algemeen was ik verdrietig en droomde ik van mijn carrousel. En stel je voor: op de laatste dag, toen we al met onze spullen de oude stad verlieten en langs de winkel liepen, was deze open. Dan zal mijn hele familie schreeuwen: "carrousel!!!" Nu zit de Bergamo-carrousel in mijn collectie en werkt als een carrousel voor degenen die ervoor kiezen. Het bleek trouwens pakkend te zijn, met muziek. Bijna elk figuur uit mijn collectie heeft zijn eigen verhaal over herkomst, opname in de collectie, aanwezigheid in de zandcomposities van klanten. Misschien is het de moeite waard om een ​​​​nieuw 'Toy Story' te schrijven ” uit de wereld van zandtherapie?! Figuren die leven en werken, het zijn geen museumtentoonstellingen, maar levende werkers van schoonheid, creativiteit en spirituele zoektocht. Er zit veel in mijn collectie, maar er ontbreekt nog veel en veel mensen wil toevoegen aan hun schatkist. Ik wil kerken van verschillende denominaties, ik zie dat raketten zeer noodzakelijk zijn voor jongens en astronauten, en nog een paar oma's Yozhek zouden geen kwaad kunnen om te hebben,.