Een casus uit de praktijk van Balint-groepen. Boris, cognitief gedragstherapeut, praktijk sinds 6 jaar. Twee jaar geleden was er een 23-jarige cliënt met PTSS. Als kind was hij getuige van de moord op verschillende mensen. De moordenaars werden later gevonden, berecht en gevangengezet. Maar de cliënt kwam naar Boris en klaagde over voortdurende angst en nachtmerries. Boris leefde oprecht mee met zijn cliënt en selecteerde zeer zorgvuldig het benodigde programma. In de loop van 15 sessies werd de cliënt “genezen”; tijdens de therapie voltooide hij ijverig alle taken en luisterde hij naar elk woord dat Boris zei. Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij erg gehoorzaam was. Boris was erg tevreden over zichzelf. Boris herinnert zich al zijn klanten goed. Er waren succesvolle en niet-succesvolle gevallen. Boris beschouwde het incident met deze cliënt als een succes; hij dacht er met plezier aan terug. Na verloop van tijd begon hij echter op te merken dat Boris walging en walging jegens de cliënt begon te voelen toen hij zich hem herinnerde. Hij kon niet begrijpen wat de reden was, en daarom kwam hij naar de groep. De groep weerspiegelde een hele reeks gevoelens over het verhaal: angst en spanning, angst, afschuw en een gevoel van onveiligheid, een beklemmend schuldgevoel, medelijden met de cliënt en een verlangen om hem te steunen, vreugde en dankbaarheid voor het uitstekende werk van Boris. Maar er werden ook andere fantasieën geuit, die vooral Boris troffen. Het was alsof zijn cliënt in therapie bang was voor zijn therapeut en net zo hulpeloos was als in die kindertijd. Het was alsof hij weer een stil slachtoffer was geworden. Maar deze keer - Boris. En Boris zou een machtig gevoel van superioriteit over zijn cliënt kunnen voelen. Zoals Boris zelf toegaf, veranderde dit gevoel van superioriteit blijkbaar in walging en walging jegens de slachtoffer-cliënt. De groep weerspiegelde op een niet-oordelende en zachte, maar zeer nauwkeurige manier de tegenoverdrachtsreactie van de therapeut op het pijnlijke verhaal van de cliënt. Het is moeilijk te zeggen hoe die cliënt zich nu voelt. Boris, die de groep regelmatig bezocht, begon echter na verloop van tijd zijn reacties direct op te merken en te analyseren op het moment dat hij met klanten werkte. Heeft u iets soortgelijks meegemaakt in uw praktijk??