Van de auteur: Uit een serie verhalen voor tieners over Young Mi We denken vaak één ding bij onszelf, maar laten anderen iets heel anders zien - dit is een van de manieren om de psyche Maar het gebeurt ook anders, we proberen ons te verbergen voor onszelf en voor anderen, maar dit iets zal nog steeds een uitweg vinden... Hoe komt het dat we met de hulp van een psycholoog niet alleen onszelf kunnen begrijpen, maar ook. goed, correct en interessant voelen? De aanhankelijke en vriendelijke Mi plaatste zichzelf zelden in de plaats van een ander. Het leek haar dat het duidelijk moest zijn: wat ze ook over anderen praat, dit zijn alleen haar gevoelens en dit mag op geen enkele manier de relatie beïnvloeden of op enigerlei wijze veranderen. Jonge Mi tolereerde er zelf geen en vond ze niet leuk weerhaken en kritiek gericht aan haar. Het leek haar dat ze heel goed wist hoe ze zich moest gedragen, en dat ze het aardigste en meest ijverige meisje ter wereld was. En dat was natuurlijk zo, maar... die zijn er altijd deze stomme dingen in het leven "maar", en het leven is een beetje ingewikkelder dan het lijkt, maar een beetje eenvoudiger dan we denken. Weet je nog, Darling La? Hetzelfde meisje dat haar huiswerk niet op tijd overschreef en een slecht cijfer kreeg. En Jonge Mi werd uit de klas gezet! Sinds dat incident communiceerden de meisjes bijna niet, en er was iets veranderd in Jonge Mi, ze begreep zelf niet wat precies. Het begon haar te lijken dat ze dat niet deed iets begrijpen, niet zien, niet kunnen voorspellen. Alsof het uit de woorden van mevrouw Re blijkt: “Je hebt geen innerlijke kern.” “Deze kern, dit vertrouwen op zichzelf en haar ervaring verdween ergens, en onze heldin begreep niet meer waar ze zich op moest concentreren. Vanaf die dag begon het haar te lijken dat iedereen om haar heen dacht dat ze defect was, niet slim genoeg en goed genoeg. En ze begon nog meer fouten te maken. Maar vanwege haar karakter en liefde voor het leven probeerde ze het te negeren. Maar zoals vaak gebeurt in het leven, kon ze haar gevoelens niet lang negeren. Haar cijfers begonnen te dalen en de examens stonden voor de deur. Vrienden begonnen bij haar weg te gaan, en ze kon zich niet tot haar ouders wenden, omdat ze op dat moment gingen scheiden, en ze hadden geen tijd voor het meisje. En toen vroeg Mi zich af wat ze kon doen om zich niet langer zo slecht te voelen elke school Er is een psycholoog, kinderen wenden zich zelden tot hem. Vaker voert een psycholoog jaarlijkse tests uit en werkt met lagere cijfers. Pas in de 9e klas voerden ze verschillende psychologische tests uit vóór de examens, en ze zeiden dat je contact met hen kunt opnemen als je bang bent voor een examen en niet weet of je dat moet doen. school verlaten of blijven, of met emotionele problemen. Na een aantal dagen nadenken besloot Young Mi zich tot mevrouw Ugu te wenden. Zoals typisch is voor psychologen, keek ze aandachtig naar het meisje en knikte voortdurend. Ze maakte een afspraak voor een ontmoeting na school. Toen ze het lege kantoor binnenkwam, voelde ze zich erg beperkt en ongemakkelijk niemand komt ...' Mevrouw Ugu keek haar aandachtig aan en bood vriendelijk aan om op een stoel in het midden van de kamer te gaan zitten, maar zij nam zelf dezelfde stoel en ging naast haar zitten. 'Ik zie dat je je op de een of andere manier ongemakkelijk voelt hier." Ben je bezorgd? Ben je al eens eerder bij een psycholoog geweest? – vroeg ze vriendelijk. “Hmm, nee, dat was ik niet.. Ik maak me grote zorgen...” zei het meisje snel binnensmonds. Haar onhandigheid nam toe. - Hoe kan ik mezelf niet weggeven? Opeens begreep mevrouw Uh-huh alles al... Wat ben ik toch een dwaas! Waarom ben ik hierheen gekomen? – Gedachten raasden door haar hoofd en het leek erop dat de situatie niet ongemakkelijker kon zijn. “Je opwinding en onhandigheid zijn volkomen gerechtvaardigd.” De eerste keer is eng. Wat als je iets verkeerds zegt of doet, en de psycholoog zal je voor het leven brandmerken, toch? - Mevrouw Ugu zei goedaardig. Mi was verrast: "Weet ze hoe ze gedachten moet lezen?" Het lijkt mij vreemd, weet je... naar een psycholoog gaan... alleen gekke mensen gaan naar psychologen. Ik denk dat ik dat gewoon ben. “Het meisje zei, volledig hangend, met tranen in haar ogen: “Ja?” Ben je echt gek? Voor zover ik weet is iedereen op mijn school normaal. Ik houd dit nauwlettend in de gaten. Hoe heb je je zo lang kunnen verstoppen? – De psycholoog maakte duidelijk grapjes over het meisje, en het werd eng voor haar".